(Route 10) Unexpected (Alysha)

Marcus verbrandde hand was inmiddels alweer langzaam aan het genezen toen hij voor de zoveelste keer voet zette op Route 10. Hij hing rond langs de plek van zijn vernedering met Allison en het blondje omdat helaas een belangrijke cliënt van hen hier in de buurt zijn bedrijf had. Zaken gingen goed maar niet zo snel als gewild. Dus bleef Marcus dicht bij om hem een vriendelijke waarschuwing af te geven.

Het was vroeg in de ochtend toen zijn aandacht werd getrokken door dichte, zwarte rook wat naar de hemel kringelde. Met Vix aan zijn zijde scande hij de omgeving. De dichte bomen weerhield hem er van om te zien wat er aan de hand was op route 10. Hij dacht dat het waarschijnlijk een kampvuur was met toeristen. Hij had al hele bosjes toeristen langs zien komen. Behoedzaam baande hij zich een weg terug naar het pad waar hij vanaf was gedreven. Met een sprongetje kwam hij uit de berm en liep hij naar de wat dunner beboste plekken. Zijn verbrande hand was in verband gewikkeld. Hij had toch wel een beetje geluk gehad dat enkel zijn duim ook mee  verbrand was. Zijn overige vier vingers waren nog redelijk bespaard gebleven zodat hij nog een beetje kon functioneren met twee handen. Hij stak zijn vingers in zijn zak en peuterde een pakje sigaretten eruit. Met zijn linker hand hield hij hem vast en duwde hij het bovenkantje open. Met zijn nog functionerende wijs en middelvinger pakte hij er eentje uit. Hij stak hem naar beneden voor Vix neus. Voorzichtig blies Vix een klein wolkje vuur uit dat net onder de sigaret door schraapte. Marcus stak hem in zijn mond en stopte zijn doosje sigaretten weer weg. Terwijl hij een lange trek nam hoorde hij bulderend gelach in de verte. Zijn voetstappen weergalmde af van het bospaadje tegen de bomen aan waardoor het op een bepaalde manier de stilte verbrak. Alert luisterde Marcus hoe het geluid dichterbij kwam. Zo te horen was het een groepje jongeren. Ze klonken niet erg oud maar hij kon wel merken dat het zeker geen kinderen meer waren. Behoedzaam stapte Marcus van het pad de berm weer in en ging in de beschutting van wat bomen staan en de lange schaduwen die het vuur op hen wierp. Om het kampvuur zaten vijf jongens. Bierblikjes lagen om hen heen en hij rook de wiet lucht vanaf zijn beschutte plek duidelijk. Ze waren aan het brullen van het lachen en dat zwol alleen maar aan toen een erg dom uitziende maat van hen een grap vertelde die Marcus niet helemaal kon verstaan door hun dronken tong heen. Al snel voelde hij Vix tegen zijn broek duwen met zijn neus. Marcus keek naar beneden en zag dat Vix strak naar een bepaalde plek keek. Hij volgde behoedzaam de blik van zijn hond pokémon en zag een primitieve kooi achter op een pickup truck vol met Growlithe. Meteen gingen de wieltjes in Marcus hoofd op topsnelheid werken. Dat is nog eens een mooie vangst voor Team Rocket. Een hele mooie. Eigenlijk zouden grunts dit werk moeten doen maar hij kon moeilijk eentje oppiepen om ze hierheen te halen. Het zag er naar uit dat Marcus het vuile werk weer moest doen. Hij wierp een blik op Vix die de blik van zijn trainer feilloos had opgevangen. Marcus wilde net tot actie springen toen een van de mannen achteruit struikelde en een Growlithe onthulde die achter hem lag, net onder de pick up truck. Hij wist niet hoe en vroeg zich achteraf af hoe, maar dat was de Growlithe die hem verbrand had en die hem rond gevolgd was zodra hij op deze route kwam. Hij voelde iets vreemds in hem waar hij zijn vinger niet op kon plaatsen. Hij haalde diep adem, keek Vix nogmaals diep in de ogen, en knikte toen. Vix sprong uit de bosjes en rende naar de dichtstbijzijnde man. Hij zette zich af en schoot als een pijl naar voren. Zijn tanden boorde zich in de arm van de man die brulde en achteruit viel met zijn dronken kop. Marcus sprong tegelijk met zijn Houndoom uit zijn schuilplaats en sloeg met zijn nog gezonde hand keihard tegen een van de jongens die zijn kant op kwam struikelen. Hij ontweek de slingerende vuist van een andere moest achteruit springen toen een knuppel zijn kant op gezwaaid kwam. Vloekend kwam de meest nuchtere van het vijftal, een erg jonge man, zijn kant op. "Je koos de verkeerde dag om een gevecht te starten met ons" Begon hij dreigend. Marcus stak zijn middelvinger naar hem op en lachte maniakaal. "Je koos de verkeerde dag om zeldzame Pokémon te vangen " Hij gebaarde met zijn gewonde hand naar een van de jongens die gevaarlijk slingerend op hem af gerend kwam. De jongen van eerder was met een erg vrouwelijk gilletje weggerend, zijn gewonde, bloederige arm vastklampend alsof hij er elk moment af kon vallen. Vix blies een grote vuurwolk uit die een van de jongens vastgreep. Schrille kreten weerklonken in de ochtend glorie en de jongen rende luid krijsend weg om even later te struikelen. In een waas van paniek grepen zijn handen alle kanten op in een poging het vuur te doven dat razendsnel om zich heen greep. De vierde jongen had genoeg gezien. Hij draaide om en rende er als de hazewind vandoor. "Hier betaal je voor, uitschot!" De man spuugde op de grond en greep in zijn zak. Hij liet de knuppel vallen en gooide een pokebal op die hij uit zijn zak had gevist. Marcus ging wat achteruit zodat de bosrand in zijn rug zat en hij genoeg speling had voor zijn Houndoom. Vix rende naar hem toe en sprong voor zijn trainer, klaar om te vechten. Uit de pokébal verscheen een Electivire. De aapachtige Pokémon sloeg zijn vuisten tegen elkaar in een dreigend tafereel en brulde.

Vanuit zijn ooghoek zag Marcus hoe de kleine Growlithe die onder de pick up truck had lag voorzichtig haar kopje opheffen. Ze keek verbaasd Marcus' kant op. Hij zag dat haar pelsje bebloed was. Ze zag er slecht uit van wat hij vanaf hier kon beoordelen in het schemerdonker. Marcus vermoedde dat ze een en dezelfde truc probeerde uit te halen als toen met hem. Ook vermoedde hij dat de knuppel die bij de man lag verantwoordelijk was voor haar staat. Hij lachte duivels en wendde zich tot de man. "Kom maar op, pretty boy" Spotte hij met een blik op de bevuilde kleding van de man. "Electivire, doe je Low kick" Verrassend voor zo een grote Pokémon was hij sneller dan Marcus kon reageren en ontving Vix de schop. Hij wist zichzelf op te vangen en gromde diep naar Electivire. "Pas op! Ontwijk met een faint attack!" Riep Marcus toen de man Electivire commandeerde een thunder punch te doen. Vix ontweek en wist Electivire te tackelen. Die ontving de klap op en pakte Vix vast met zijn zwarte, tentakelachtige dingen en tilde hem de lucht in. "Doe je flamethrower" Riep Marcus. Hij was heel dichtbij voor een aanval.. maar hij kon dat spelletje ook spelen. "Discharge!" Op het moment dat een grote zee van vuur Electivire raakte liet hij zijn elektrische ontlading los. Een dikke rookwolk ontstond er door de impact en even vreesde Marcus dat het gedaan was. Vix was nog steeds niet 100% hersteld van zijn gevecht met Gym Leader Grant's Amaura. Toen de rookwolk op was getrokken stond Vix langzaam en bevend op. Electivire was achteruit gevallen maar kwam ook overeind. Ondertussen zag Marcus de man woedend knarsetanden. Duidelijk had hij niet verwacht dat Marcus zo sterk was. Ze waren aan elkaar gewaagd. "Thunder Wave" "Sunny Day!" Electivire sprong omhoog. Zijn rechter vuist begon elektriciteit los te laten dat om hem heen zoemde als een boos nest bijen. Hij sloeg zijn vuist keihard in de aarde om een gigantische schokgolf los te laten. Vix sprong op dat moment omhoog en wist de golf voor het grootste deel te ontwijken. Hij kwam neer, legde zijn kop in zijn nek en huilde hoog. Zijn ogen begonnen wederom te gloeien en een kleine bol vormde zich in zijn bek. Die werd geleidelijk groter en groter en ook warmer. Hij vuurde de bal af die omhoog suisde. Even leek het alsof de bal niet meer stopte, maar toen knalde hij met een geluid uit elkaar die Marcus' oren liet suizen. Felle zonnestralen warmde Marcus' lichaam op en hij glimlachte. "Laten we hem leren wat er gebeurd als je tussen Team Rocket en zijn buit komt" Electivire deed een poging om wat komen ging af te weren door een Light Screen op te stellen. Het zou inderdaad de schade sterk verminderen maar Marcus had al een plannetje. Vix gromde heel diep toen lichtbollen zich bij één begonnen te pakken tussen zijn hoorns. Die vormde één grote bol die dreigend begon te zoemen en toen vooruit schoot in een oogverblindende lichtstraal. Marcus hief een hand voor zijn ogen om het licht tegen te houden en wachtte tot er een stilte viel. Hij liet zijn hand zakken en zag hoe er een enorme lange krater was geslagen in de grond. Bomen en andere dingen hadden vlam gevat en zo te zien had Electivire de hele klap opgevangen. Aangesterkt door de sunny day greep Marcus zijn kans. "Pak die trainer! Flamethrower!" Vix blafte met zijn karakteristieke, diepe blaf en begon een flamethrower op te laden. De man besefte al snel dat hij in de problemen zat. Hij sprong op en rende naar zijn knuppel. Vix vuurde zijn vuurstraal fa die recht op de man afkwam. Als gehoopt sprong de Electivire er voor die de straal opving en het uitschreeuwde. Met een doffe knal viel hij facefirst voorover en bleef roerloos liggen. "Vuile hufter!" Riep de man die nog niet opgaf en met de knuppel in zijn vuist geklemd op Marcus afrende. Marcus hoefde niet eens wat te zeggen. Vix sprong naar voren, dook onder de knuppelslag door en beet de man keihard in zijn schouder. Die gilde en werd door de kracht van Vix achteruit geslagen. Vix trok meedogenloos aan het vlees en gromde aldoor. Hij liet los en hief zijn kop op. Zijn witte tanden blonken in het schijnsel van de opkomende zon en de lichtelijk vervaagde sunny day die voor alsnog scheen. Marcus liep op de man af en bleef naast zijn hoofd staan. "Laat dit een waarschuwing zijn. Als je het nog eens waagt om mij of enig lid van Team Rocket aan te vallen dan zal mijn Houndoom de volgende keer niet je keel missen" Glimlachte hij met een duistere blik in zijn ogen. De man keek met ogen die wel uit zijn hoofd leke te puilen recht in die van Vix, bevend. Vix gromde diep en schoot toen naar voren naar de keel van de man. Die slaakte een kreet die niet van deze aarde leek en kneep zijn ogen stijf dicht. Toen de verwachte pijn niet kwam opende hij ze langzaam weer. Zijn ijselijk blauwe kijkers werden gigantisch en hij maakte piepende geluiden. Vix zweefde op enkele centimeters van zijn keel af met ontblootte tanden. Zo snel als het gekomen was verdween het en sprong Vix van de man af. Die krabbelde overeind, straalde zijn Electivire terug en rende er als een Bunnelby vandoor. Marcus aaide Vix liefdevol over zijn kop en zuchtte vermoeid. "Je hebt het geweldig gedaan" Zei hij op een toon die hij enkel gebruikte als het hen twee was. Zijn blik ging echter meteen naar de Growlithe in de truck die het hele tafereel met grote ogen hadden gadegeslagen. De truck stond uitnodigend voor hem te wachten. alles wat hij hoefde te doen was hem starten en wegrijden. Maar zo eenvoudig was het niet. Hij bleef voor de truck staan. Hij keek neer op de zeven Growlithe die naar hem begonnen te grommen toen hij dichterbij kwam. Hij wendde zijn blik af en zakte door zijn hurken. De Growlithe die er onder lag begon dreigend naar hem te grommen en probeerde terug te deinzen. Marcus keek haar met een neutrale blik aan. Ze had diezelfde zwarte lijnen over haar kop als de Growlithe die hij zo vaak was tegen gekomen. Geen twijfel mogelijk, dit was haar. Het licht wat onder de truck scheen onthulde dat er wat bloed aan haar schouder kleefde. Ze was al wat meer alert dan net. Hij stak zijn verbrande hand uit met een stalen blik op zijn gelaat. Growlithe begon heel luid te grommen en vormde al wat vuur maar stopte er meteen mee toen hij zijn hand op haar hoofdje legde. Geschokt gluurde ze om zijn hand heen en keek hem niet begrijpend aan. Marcus trok zijn hand terug en knikte. "Ik zie het al" Zei hij. Hij keek om naar Vix die zijn kant op kwam. "Tas" Vix draaide om en rende naar de bosrand waar Marcus zijn tas had laten liggen. Hij pakte hem bij de handvatten in zijn bek en draafde ermee terug. Hij liet hem met een doffe plof neerkomen naast Marcus. Die schoof hem naar zich toe en opende de grootste rits. De Growlithe onder de truck kwam aarzelend overeind maar zakte met een zacht gejank weer in elkaar. Marcus' hand sloot zich om een potion en een zakje met pokepuffs. Hij had die mee gegapt uit een restaurant en wist nu de perfecte kandidaat ervoor. Waarom doe ik dit?. Dacht hij toen hij zijn handen om het middel van Growlithe sloot. Die gromde angstig en probeerde in zijn vingers te bijten. Hij trok haar behendig maar voorzichtig onder de truck uit en zette haar recht voor zich neer. "Kijk eens aan" Hij duwde een oranje poképuff haar kant op. Ze deinsde eerst terug ervoor maar snoof er toen nieuwsgierig aan. Hongerig nam ze een hapje er van. Marcus nam de gelegenheid aan dat ze afgeleid was om de potion uit te sproeien over de schouder wond. Als verwacht draaide ze om en wilde ze hem bijten door de plotselinge prikkende sensatie maar haar schouder deed te veel zeer en ze zakte in elkaar. Hij gooide de lege potion fles weg en leegde de hele zak poképuffs voor haar neus. "Zie zo" Hij stond op van de grond en rekte zijn stijve rug uit. Zijn blik viel op de Growlithe. "Jullie komen met mij mee" Zei hij met een duivelse grijns. Hij wenkte Vix dat hij achterin moest springen. Hij gluurde door het raampje van de truck en zag tot zijn grote opluchting dat de sleutels gewoon in het sleutelgat zaten. "Score" Mompelde hij. Hij trok het portier open en gooide zijn tas op de pasagiers stoel. Hij sprong in de truck en sloeg de deur met een klap dicht. Hij wilde net de sleutel omdraaien toen hij beweging zag in zijn linker zijspiegel. Hij verstijfde en draaide zich om naar de figuur die achter hem uit de bosjes kwam.