Sheng Yokohama

ALGEMEEN
Naam: Sheng
Volledige naam: Chang-Li Yokohama
Leeftijd: 12
Geslacht: MALE
Geboorteplaats: Postwick
Woonplaats: Postwick
Thuis Regio: Galar
Huidige Regio Kalos
Type: Trainer 
Pokémon:
Kurai [Riolu] (MALE) level 17
Momo [Emolga] (FEMALE) level 15
Ronin [Rockruff] (MALE) level 12



PERSOONLIJK


Karakter:
Sheng is een jong kind dat nog een hoop moet leren, vooral van de wereld en de mensen om zich heen. Hij is altijd razend enthousiast zeker wanneer hij iets nieuws kan of mag leren maar kan op sommige momenten ook behoorlijk lui zijn. Zijn passie die hij voor Pokémon heeft is heel groot, hij heeft geleerd om met respect voor deze wezentjes om te gaan door zijn ouders. Verder is hij heel avontuurlijk aangelegd en wijkt hij niet voor gevaar waardoor hij soms in de problemen raakt door zijn ietwat onhandige trekjes. Ondanks dat Sheng impulsief kan zijn, is hij wel een jongen die graag nieuwe mensen leert kennen.. oordelen zal hij nooit zo snel doen en geeft iedereen een kans, zelfs al heb je zijn vertrouwen beschadigd.

geboortedatum:  28 Augustus

Familie:
Vader || Shao-Han Yokohama(38)
Shao-Han afgekort als Shao is de vader van Sheng. Shao is een hardwerkend man dat zijn gezin op de eerste plaats zet. Deze man heeft een behoorlijke reputatie als trainer opgebouwd in de Galar Champion Cup, waar hij tegen de Champion van dat moment heeft gestreden, maar toch verloor en hierdoor vrij populair in de regio werd omdat hij het ver had geschopt. Zijn trainingen deed hij vroeger in een Dojo op een eilandje dat deel was van Galar. Deze Dojo was gericht op het sterker maken van mens en Pokémon zowel fysiek als mentaal. Shao stopte met het promoten van de champion cup toen zijn enige zoon geboren werd en bouwde met zijn vrouw een boerderij op waar hij Moomoo Milk, bessen kweekte en wat Wooloo houd voor wat wol. De hype rondom zijn verlies in de champion cup sluimert nog altijd voort. Veel mensen beschouwen hem nog steeds als een van de beste trainers en willen graag een handtekening van hem.


Moeder || Ming-Mei Kiyomizu(35
Ming-Mei is Sheng's moeder en een geliefde vrouw in het dorp. Ze is een geduldige vrouw dat alles over heeft voor haar zoon en man. De vrouw heeft nooit echt iets met reizen willen doen maar heeft altijd al een hart voor Pokémon gehad. Zelf is Ming nog nooit buiten Galar geweest omdat ze haar studie af wilde maken maar ze heeft nooit echt de drang gevoeld om er op uit te gaan. Soms kan ze ietwat te overbezorgd zijn over haar zoon. Het liefst houd ze hem dicht bij haar maar weet ook dat ze Sheng op een dag los moet laten.

---


Hobby's:
-Zwemmen
-Tekenen
-Strips lezen
-Trainingsschema's opstellen
-Zijn Pokémon

Geschiedenis
Dat Sheng geboren zou worden was niet helemaal de bedoeling omdat zijn beide ouders nog druk bezig waren met hun studie of carrière als trainer, maar er was geen moment dat de jonge Ming-Mei twijfelde om het kindje te houden. Dit kwam eigenlijk ook omdat Shao-Han net zijn debuut maakte in de Champion Cup om een poging te doen om de huidige Champion te verslaan. Volgens velen was dit bijna een historisch moment voor de Galar Champion Cup maar toch was deze tegenstander te sterk voor het team van Shao en verloor hij in het stadium waar duizenden mensen op de tribunes toe zaten te kijken hoe de Charizard de Blastoise van Shao met de grond gelijk maakte. Het maakte voor Shao niet uit of hij won of verloor zolang het gevecht maar eerlijk zou gaan en hij eerder terug naar huis kon om voor zijn zwangere vriendin te zorgen. De man keerde dan ook terug naar het rustige dorp dat de naam Postwick droeg. Op 28 augustus werd Chang-Li Yokohama geboren, dat later veranderd werd naar Sheng.


Sheng was een heel makkelijk kind dat met iedereen goed overweg kon. Het jochie had met zijn ouders een hele sterke band omdat hij het enige kind van het echtpaar bleef. Dat vond hij uiteraard niet erg omdat hij voldoende speelmaatjes had, zowel op school als daarbuiten. Plus hij had een hoop Pokémon vriendjes om mee te spelen omdat zijn ouders een boerderij hadden waar veel van deze wezentjes rondliepen. Shao probeerde zo goed als de media weg te houden van zijn gezin zodat Sheng rustig op kon groeien zonder het voelen van de druk dat hij op zijn schouders gelegd kreeg. Desondanks deelde vader en zoon wel dezelfde passie met elkaar want Sheng bleek een klein talentje te zijn in het trainen van Pokémon. Zijn vader had wat Wooloo op het land en samen met de Yamper van zijn vader kon hij zonder moeite deze vervelende wezens naar hun plek brengen. Shao vond het daarom een goed idee om zijn zoon een eigen Pokémon te geven zodat hij met deze kon spelen. Zogezegd zogedaan. De man nam zijn zoon op zijn zevende verjaardag mee naar een gebied waar hij met de jongen zijn eerste Pokémon ging vangen. Tenminste zijn vader deed al het werk omdat Sheng nog niet wist hoe dat moest. Het was een groot natuurgebied waar veel Pokémon leefde en daar vond Shao een Riolu. Sheng’s vader maakte gebruik van zijn trouwe Blastoise waarna een kort gevecht plaatsvond dat Shao gemakkelijk won, de Riolu ving. Sheng was door het dolle heen toen zijn vader hem de Pokéball overhandigde. Riolu kreeg de naam Kurai en zo kreeg Sheng zijn eerste Pokémon. 


Kurai was een ietwat te trotse Pokémon die het de jongen behoorlijk moeilijk maakte in het begin. De Riolu weigerde om naar Sheng te luisteren wat soms tot irritaties tot de twee leidde. Sheng probeerde het Kurai zo fijn mogelijk te maken thuis maar alles dat de jongen probeerde had bijna geen effect. De jongen gaf het daarom in eerste instantie ook op waar zijn vader hem toch aanspoorde om dit niet te doen. Shao vertelde zijn zoon dat hij in het begin ook heel veel moeite had gehad met een van zijn Pokémon en dat was uiteindelijk ook goed gekomen maar Sheng hield vol dat Kurai hem niet als zijn trainer wilde hebben. Deze peptalk had hem dus niet echt verder geholpen. Uiteindelijk bedacht zijn vader een plan om de twee nader tot elkaar te brengen en besloot om contact op te nemen met zijn sensei, waar hij vroeger had getraind. In eerste instantie bracht deze impulsieve beslissing een hoop weerstand vanuit het standpunt van zijn moeder. Ze had toegestaan dat Sheng een Pokémon kreeg om voor te zorgen maar niet om haar zoon mee te laten trainen op een vreemd eiland in een Dojo. Tsja dit zorgde dus voor een verhitte discussie tussen zijn ouders. Deze discussie won uiteindelijk Shao omdat hij er een soort vakantie van wilde maken om een oude vriend te bezoeken maar ook zodat Sheng wat tips van een professional kon krijgen omtrent het probleem met zijn Riolu. Uiteindelijk mocht hij van zijn vrouw zijn sensei opbellen om te vragen of ze daar een paar dagen mochten overnachten.


Zo ging de hele familie Yokohama richting het eiland om daar vakantie te vieren. Sheng vond het geweldig om met zijn ouders op reis te gaan. Tijdens de rit keek het zevenjarige jochie zijn ogen uit. Hij voelde de drang om zelf er ook op uit te gaan zodra hij oud genoeg was om zelf op reis te mogen. Sheng fantaseerde hier vaak over en maakte in zijn hoofd een plan om deze ultieme droom die hij had waar te kunnen maken. Sheng vroeg zich af of hij zijn reis wel hier in Galar wel wilde starten maar hij zou dan pas op zijn veertiende kunnen vertrekken omdat het hier een traditie was. Dat wilde hij absoluut niet. Sheng verzweeg deze droom voor zijn ouders en onderdrukte dat gevoel omdat hij hier later pas over na wilde denken. Zijn moeder zou sowieso nooit akkoord gaan om hem eerder op reis te laten gaan. Samen met Kurai en zijn ouders kwam hij bij de Dojo aan waar hij kennis maakte met de sensei van zijn vader. Jiro Kotatsu, was zijn naam. Sheng had meteen het gevoel dat hij hier veel ging leren wat betreft Pokémon. Tsja Kurai werkte uiteraard niet mee dat was wel weer een nadeel van het hele gebeuren. 


De dagen vlogen dan ook heel snel voorbij en voordat de jongen het wist moest hij weer terug naar huis met zijn ouders. De jongen hoorde toevallig de oude man tegen zijn vader zeggen dat hij bereid was om hem verder te trainen maar.. dat hij hiervoor wel een tijdje hier moest blijven. Shao begreep waar zijn sensei heen wilde maar legde ook uit dat zijn vrouw dit plan geen goed idee zou vinden.  Dit zorgde voor olie op het vuur toen tijdens het avondeten Shao voorzichtig een gespreksonderwerp op gang bracht wat bijna taboe was om over te beginnen. Het onderwerp was uiteraard weer over hun zoon en het plan om hem hier te laten trainen. Sheng voelde zich geïrriteerd toen zijn moeder meteen er tegenin ging de reden die ze gaf vond hij onredelijk. Pas toen de jongen zijn bord met eten op de grond gooide, zijn stoel met een hoop geweld aan de kant smeet om vervolgens de deur met een harde klap dicht te slaan…schrokken de twee volwassene wakker. Sheng liep met een stevige looppas weg van de tafel om naar zijn kamer toe te gaan. Dit had echter wel geholpen aangezien zijn moeder later haar excuses kwam aanbieden en hoe moeilijk ze het ook vond.. uiteindelijk kreeg hij toestemming van haar om hier iets langer te blijven dan dat gepland was. Drie weken.


Sheng was verrast door het nieuws maar zijn moeder ook dankbaar dat hij dit van haar mocht doen. Jiro verzekerde haar ervan dat de jongen niets zou overkomen en dat hij een oogje in het zeil zou houden. Dus zo bleef Sheng achter met Kurai bij de oude man om te 'trainen'. Nu ze op elkaar toegewezen waren moest de Riolu wel naar de jongen luisteren maar gooide toch zijn neus in de wind. Vooral tijdens de eerste sessie van hun training die Jiro voor hen had gepland die dag. Dit bestond uit het vinden naar innerlijke rust maar Kurai brak tijdens deze sessie, waarin hij stil moest zijn, een takje doormidden om het geduld te testen van Sheng en die van de oude man. Ondanks dat de jongen zich schaamde voor dit gedrag van zijn Pokémon bleef hij stug volhouden toen Kurai met kiezelsteentjes begon te gooien naar hem. Toen Sheng uiteindelijk zijn concentratie verloor door met steentjes terug te gooien vond Jiro het tijd worden om hen samen  fysiek aan het werk te zetten. Het tweetal moest op het land van de oude man werken door water te halen voor de Pokémon die op het erf rondliepen en deze moesten voeren. Waar Kurai tegengas gaf, deed Sheng bijna al het zware werk en dat alles om een band op te bouwen met de Riolu. Kurai deed zijn eigen ding en daar hield het mee op. 


Op de derde dag van hun training tijdens het ontbijt vroeg Sheng hoe het kon dat Kurai zo tegen hem deed aan Jiro. Deze vertelde uiteindelijk dat zijn gedrag te verklaren kon zijn omdat hij door zijn vader was uitgedaagd en aan hem was gegeven direct nadat hij was gevangen. Sheng begon toen te twijfelen of hij de Riolu daarom wel wilde houden maar er gebeurde iets waardoor het gedrag van Kurai veranderde. Vijf dagen nadat gesprek toen Sheng op pad werd gestuurd om de Wooloo te halen uit het veld werd hij aangevallen door een wilde Bouffalant die door het hek was gedrongen. Als Kurai er niet was geweest om hem te beschermen door hem op tijd weg te duwen was dit niet goed afgelopen voor de jonge knul. De Riolu had zelf ook door dat hij deze Pokémon niet zomaar aan kon vallen of verslaan dus moest Jiro dit doen met zijn Lycanroc. Verbijsterd door deze gebeurtenis bedankte hij zijn Pokémon door hem een stevige knuffel te geven. Kurai liet dit toe want sinds de eerste keer dat hij bij Sheng was had hij een glimlach rond zijn snoet weten te toveren. Een oprechte glimlach. 


Vanaf dat moment veranderde dit het gedrag van de Riolu en werden ze vrienden. Kurai bleef zijn koppigheid uiteraard houden maar was minder vijandelijk naar de jongen toe. Jiro gaf hen samen opdrachten om ervoor te zorgen dat hun band sterker werd. Het hek waardoor Bouffalant doorheen was gebroken moest gerepareerd worden dus zo moesten ze leren samenwerken. Tijdens deze gesprekken kwam Sheng te weten dat zijn vader precies dezelfde trainingen had gedaan als hij. De jongen wist wel dat zijn vader mee had gedaan aan de Champion Cup maar niet dat hij hier getraind had. Sheng vond het geweldig om naar deze verhalen te luisteren en zo groeide bij hem ook langzaam het verlangen om op reis te mogen. Maar hij was hier nog veels te jong voor.. zeven jaar pas. De echte trainingen die Jiro gaf waren voor hem en Kurai nog veels te zwaar maar wat telde was dat hun band met de dag sterker werd. Sheng besloot dan ook om zich meer te verdiepen in de Riolu/Lucario lijn waar hij in diverse boeken te weten kwam dat Riolu aura golven kon gebruiken om met zijn soortgenoten te communiceren. De jongen was hier heel erg gemotiveerd door geraakt om er zelf mee aan de slag te gaan later. Toen kwam het moment dat hij weer terug naar huis moest wat hij uiteraard niet leuk vond omdat hij meer van Jiro wilde leren. Het afscheid was emotioneel omdat hij met de oude man toch wel een band had gekregen en stiekem toch wel langer wilde blijven. 



Maar het contact bleef hij met Jiro onderhouden. Wekelijks belde Sheng op naar de oude man om te vertellen hoe zijn band met Kurai groeide en wat hij die dag had gedaan. Hoewel de jongen merkte dat de oude man vaak wat afwezig was waar Sheng zich zorgen om maakte, deelde hij dit niet met zijn ouders. Drie jaar gingen voorbij en Sheng werd ouder. Zo was zijn tiende verjaardag een dag die hij nooit zou vergeten, dat was een dag die hij niet per se over wilde doen. Tijdens het vieren van Sheng's verjaardag waar de jongen op het punt stond om de kaarsen uit te blazen, werd zijn pa vrij plots op gebeld. De jongen kon van zijn gezicht aflezen dat het geen leuk nieuws was omdat hij de bezorgde gezichten van zijn ouders zag. Sheng besloot om op de man af te vragen wat er aan de hand was en zijn vader vertelde na het telefoontje wat hij aan de telefoon gehoord had. Jiro lag in het ziekenhuis nadat hij was gevallen van een trap met een gebroken arm en wat kneuzingen aan zijn lichaam. Dat zorgde ervoor dat Shao meteen halsoverkop moest vertrekken naar het eiland om voor de Lycanroc en de andere Pokémon te zorgen. Sheng bleef met veel tegenzin bij zijn moeder omdat hij graag met zijn vader mee wilde om te helpen maar dat vonden beide geen goed idee. Later die dag werden de jongen en zijn moeder alsnog opgehaald om naar het eiland te komen, waar de oude man naar toe was gebracht omdat hij niet in het ziekenhuis wilde sterven. De schade dat het oude lichaam van de man had gekregen zou niet meer goed komen. Er werd afscheid genomen waar Sheng nog een laatste gesprek had met de oude man. Ondanks dat de jongen vocht tegen zijn tranen kon hij toch nog even alleen met zijn sensei zijn. Op het nachtkastje stond een standaard waar een Pokéball op balanceerde. Jiro vertelde Sheng dat hij de Pokéball mee mocht nemen, er zat een Pokémon in die hij wellicht tof zou vinden om te trainen. Aarzelend nam Sheng de Pokéball van het nachtkastje en vertelde de oude man dat hij veel voor hem betekende. Dat was de laatste keer dat de jongen zijn oude sensei levend had gezien want een dag daarna overleed hij 88 jarige leeftijd. 



Na het begraven van de oude man moest er een oplossing gevonden worden voor de Pokémon die op het erf leefde van Jiro omdat de oude man zelf geen kinderen had moest de vader van de jongen alles regelen, wat hij uiteraard met veel liefde deed. Shao besloot om een groot deel van de Pokémon mee te nemen naar zijn eigen boerderij waar ze konden staan in het weiland. De Lycanroc van de oude man ging ook met hen mee. Tijdens het leeghalen van de dojo waar zijn ouders druk mee waren ging Sheng met Kurai op pad om een laatste blik te werpen op het prachtige eiland. De jongen merkte dat het verlangen om op reis te gaan weer begon op te laaien, zeker toen hij met Kurai door de bossen zwierf en hij de Riolu vertelde over zijn droom om een trainer te worden. Het bleek dat zijn Riolu dezelfde passie deelde met hem want hij wilde graag evolueren in een Lucario. Sheng beloofde Kurai om zijn best te doen om zijn droom na te jagen wat vervolgens bezegeld werd met een stevige handdruk. Hun moment werd verstoord toen opeens een Emolga uit een boom naar beneden kwam vallen en hard met haar hoofd op de grond terecht kwam. De membranen waar ze normaal gesproken op zweefde zaten in een kleverige substantie gewikkeld. Het bleken string shot draden te zijn van een Vikavolt die had geprobeerd om de Emolga aan te vallen. Sheng wist niet zeker of hij kon helpen om de Pokémon weg te jagen maar liet uiteindelijk Kurai de Vikavolt aanvallen met een Metal Claw, dit als waarschuwing dat hij niet in de buurt moest komen. Toen bleek dat de jongen de verkeerde beslissing had genomen en de Vikavolt sterker dan gedacht was, verscheen de Lycanroc van Jiro aan zijn zijde met zijn vader die de Pokémon wist te verslaan. Deze was eerst boos, wilde hem een preek geven dat hij voorzichtiger moest zijn, maar zijn boosheid verdween als sneeuw voor de zon toen hij zijn zoon bezig zag met de Emolga. Shao besloot om hem geen straf te geven maar om hem te helpen om het kleverige spul van de membranen te halen. Uiteindelijk kreeg Emolga de naam Momo en werd ze een deel van de familie. Zij werd Sheng's tweede Pokémon.



Twee jaar na de dood van Jiro had Sheng nog niet de behoefte gehad om de Pokéball die hij van de man had gekregen open te maken. De jongen wist dus ook niet welke Pokémon er in zat. Nu Sheng twaalf jaar was wilde de jongen wel echt op reis gaan met zijn Pokémon maar durfde dit niet aan zijn ouders bekend te maken. Hij dacht dat zijn moeder misschien zou flippen als hij met deze mededeling aan zou komen zetten. Ook wist Sheng niet geheel zeker of hij door Galar wilde reizen aangezien de hype van zoveel jaar geleden misschien weer op zou komen omdat hij de zoon van Shao-Han Yokohama was en de druk wel te veel zou kunnen worden voor de jonge knul. Maar Sheng voelde niet echt de behoefte om zijn vader achterna te gaan in zijn voetsporen. Hij wilde iets anders bereiken maar wist nog niet zo goed wat, wellicht wilde hij wel een poging doen om wat badges te verzamelen maar meer ook niet. Sheng wilde zijn eigen pad als trainer volgen. Zijn ouders hadden ook andere plannen waar ze druk mee bezig waren, zij wilden namelijk weg uit Galar om opnieuw te beginnen in een andere regio, maar er was heel veel gedoe omdat de Wooloo niet mee konden. Het waren er teveel om in een bagageruim te vervoeren. En er werd niet meegewerkt vanuit de overheidsinstanties wat voor veel irritaties en spanning zorgde.


Het was in de zomervakantie dat de familie besloot om op vakantie te gaan naar Kalos. Ming en Shao wilden ook heel graag kijken of het mogelijk was om hier een boerderij te vestigen om hier opnieuw te beginnen met hun geliefde Wooloo, anders moest er een groot deel van de Pokémon weggedaan worden. Sheng, Kurai en Momo gingen uiteraard mee naar Kalos. De jongen was helemaal weg van deze regio, waar ze verbleven in Coumarine City. Sheng had tijdens de momenten dat zijn ouders op huizenjacht gingen, zijn rugtas gevuld met spullen die hij nodig had op zijn reis. Hij deed dit in het geheim omdat hij niet meer terug wilde gaan met zijn vader en moeder naar Galar. Deze waren ook veels te druk met de boerderij en Sheng had eigenlijk ook geen zin meer om telkens ergens naar toe te moeten gaan om vervolgens weer lang te wachten. Hij had een team van drie Pokémon waar hij de derde nog niet echt had leren kennen, sterker nog hij wist geeneens wat voor soort Pokémon het was. Sheng wilde ervoor gaan maar durfde niet echt met zijn ouders te gaan praten ook al wist hij dat zijn vader dit geen probleem zou vinden. Een week voor vertrek terug naar huis besloot de twaalfjarige knaap zijn moed bij elkaar schrapen om zijn ouders om toestemming te vragen of hij hier in Kalos kon blijven.