Little One

Anubis rende vrolijk over het strand, de Riolu was bezig met het onderzoeken van schelpen, steentjes en andere dingen. Lucia zuchtte en keek naar de kleine, jonge pokémon. Vandaag had ze zich voorgenomen een vrije dag te nemen. Niet dat ze echt aan het werken was, maar meer dat alle pokémons een dagje niks konden doen. Villain nam de tijd om te zonnen en lag half te slapen in de koude winterzon. Misschien was het strand een leuker uitje als het geen winter was, maar het was onmogelijk het koude seizoen snel voorbij te laten gaan... Lucia keek nadenkend naar Lucy die angstvallig uit de buurt van het water bleef. De mega ability van de Charizard was drought, in een gevecht zou het het zonlicht erg versterken. Maar om daarvoor mega evolutie te gebruiken. Het zou een beetje overdreven zijn. Gelukkig viel het weer mee, er waren weinig wolken en de zon scheen over het strand. Erg warm was ie niet, maar in elk geval lag er geen sneeuw. Lucia grinnikte, sneeuw was nog steeds een van haar minst favoriete dingen. En nu lag bijna heel Kalos er onder mee. Als dat zo doorging zou ze naast een vulkaan gaan wonen, om sneeuw te ontsnappen. Anubis kwam aangehuppeld met een schelp en liet die onder een enthousiast gekef zien. "Erg mooi, kleintje," glimlachte Lucia tegen de Riolu, over de tijd was het zijn bijnaam geworden. Maar ja, Riolu's waren ook klein. Lucy kwam ook naar voren en Anubis rende vrolijk naar de Charizard om zijn schelp te laten zien.
Lucia keek op, misschien was het tijd om te gaan. Lucy lag achter haar in het zand en Villain lag nog steeds te dutten. "Jongens," de brunette stond op en klapte in haar handen om de aandacht van haar pokémon te krijgen. "Laten we gaan." Lucy knikte en Villain kwam vermoeid overeind na een lange gaap. Lucia keek om zich heen. "Waar is Anubis?" Vragend keek de brunette haar pokémon aan, zelf had ze vooral op Villain gelet aan. Aangezien de Houndoom 90% van de problemen veroorzaakte. Lucy haalde haar schouders op en keek ook om zich heen in een poging de blauwe pokémon te vinden. Villain zuchtte, rekte zich uit en ging naast de Charizard staan. Lucia ving een glimp van blauw op en liep er op af. Anubis stond een hele afstand van hun vandaan en pakte net weer een schelp op. In plaats van naar zijn trainer te lopen liep de Riolu met een grote glimlach op zijn snuit op een andere trainer af. Lucia sloot haar ogen, dit moest haar weer overkomen. Een windvlaag streek langs haar been en toen ze haar ogen weer opende zag de brunette Villain in topsnelheid op zijn maatje afstormen. "Daar gaan we weer," Lucia zuchtte, nu zou Villain die 90% toch waar maken, en keek haar Charizard even aan. "Lucy?" De draak knikte en ging samen met haar trainer achter de twee pokémon aan.
Anubis stond voor de vreemde en hield zijn nieuwe schelp met een vrolijke blik omhoog. Een enthousiaste kef ontsnapte uit de Riolu's bek en de kleine pokémon keek de trainer voor hem vrolijk aan. Lucia zag het van een afstand, de naïviteit van de jonge pokémon was toch wel verbazend.

& Floyd

_{In de steden was het al koud, en daar stond je heel de tijd beschut tegen de koude. Op het strand waar hij zich bevond was het één open vlakte en geen beschutting. De wind was er veel harder en het was er veel te koud naar zijn zin. Zijn beste idee was het dan ook niet geweest om naar het strand te gaan. Dat was iets dat je moest doen wanneer dat het warm en zonnig was. Het enige positieve was misschien wel dat er toen niet zo heel veel volk was. Floyd was er en op hem na dacht hij nog iemand anders te hebben gezien. Pokémon waren er in ieder geval wel. Een kleine blauwe pokémon kwam op hem af gelopen met iets in zijn poten.
Floyd keek neer op de kleine pokémon die aan zijn voeten stond. Zijn handen staken nog steeds in zijn jaszakken en zijn gezicht stak wat weg in zijn zwarte sjaal. Het wezentje stak iets naar hem uit, maar hij moest twee keer zien of te kunnen weten wat het was. Een schelp werd naar hem uit gestoken. Hij liet zichzelf dan maar door zijn knieën zakken om meer op de hoogten van de Riolu te komen. Wat de pokémon precies wou bleef één groot raadsel, maar toch haalde hij één hand uit zijn jaszak. Hij hield zijn hand open zodat de pokémon de schelp erin zou kunnen leggen als die het wou. 'Uhm mooie schelp. Is die voor mij?' zei hij. Iets verder op kon hij ondertussen een Houndoom op hem zien afstormen. Sneller dan hij was neergehurkt stond hij weer recht. In diezelfde beweging had hij ook nog eens een verkleinde pokébal vanonder zijn jas vandaan gehaald en had die al vergroot. Het was vooral voor de zekerheid. Pokémon konden zeer onvoorspelbaar zijn op sommige momenten en hij wou het risico niet nemen.
Iets verder op stond er echter een meisje, vergezeld van een Charizard. 'Zijn deze van jou?!' riep hij, hopelijk luid genoeg dat ze het zou horen. Ze had in ieder geval pokémon bij haar, dus het was goed mogelijk dat de twee pokémon waar hij toen mee te maken had van haar waren.}

Anubis wilde vrolijk de schelp loslaten, maar doordat de trainer tegenover hem opstond viel het in het zand. Verbaast keek de Riolu naar dat wat de jongen had laten opstaan. Villain kwam in topsnelheid op de twee afgerend en was nog maar zo'n tien meter van de twee vandaan. De Houndoom begon met remmen, maar het was duidelijk dat de hond het niet zou halen. Anubis slaakte een verbaasde, en wat geschrokken, kreet toen Villain tegen hem aanbotste en omgooide. De Houndoom liet een zachte, vrolijke blaf horen en ging half op de Riolu liggen om met hem te stoeien.
Lucia was ook al een heel eind genaderd, samen met Lucy liep ze rustig naar haar twee pokémon toe. Zolang de Charizard er was zou Villain waarschijnlijk niks uithalen, maar daar was ze geen honderd procent zeker van. 'Zijn deze van jou?!' Lucia twijfelde of ze moest roepen, ze liep liever eerst wat dichterbij. Lucy liep wat achter, haar lichaam was nu meer geschikt om te vliegen, en hield haar blik strak op Villain die nog steeds met Anubis aan het stoeien was. "Ja, ze zijn van mij," riep Lucia terug zodra ze wat dichtbij was. Anubis werd op het moment bijna geplet en deed hopeloze pogingen de Houndoom van hem af te krijgen. Lucia glimlachte en kwam tot stilstand bij de twee pokémon. "Jullie zijn echt hopeloos," zei ze quasi-afkeurend tegen de pokémons. Lucy liep nog een stap naar voren om te kunnen ingrijpen als dat nodig was. "Ik ben Lucia," stelde Lucia zich voor, geen acht slaand op de pokébal in de hand van de jongen.

_{Zodra dat de pokémon hen had bereikt storten hij zich meteen op de Riolu. Die twee waren duidelijk vrienden, dat kon haast niet anders. Het meisje met haar Charizard was ook genaderd, en bevestigde dat het haar pokémon waren. Eén reden om het meisje dan maar te vriend te houden voor het moment. Het zag er niet naar uit dat hij het met zijn pokémon zou kunnen winnen van haar Charizard.
Het meisje leek samen met haar pokémon toch geen bedreiging te vormen. De Houndoom die op hem af was komen lopen leek eerder te willen spelen met de Riolu. Floyd vermoede dat de vuur pokémon hem niks zou doen, zolang dat hij de blauwe pokémon maar met rust liet. In een handige beweging stak hij de pokébal weer weg in zijn jas. Het was volgens hem de beste plek om alles te bewaren. De pokéballen hingen vast aan de binnenkant van zijn jas, en aangezien zijn rits haast altijd dicht was zouden anderen niet snel de kans krijgen om ze mee te nemen. 'Mijn naam is Floyd.' stelde de jongen zich voor op zijn beurt. Zijn blik die eerder nog op de pokémon of het meisje was gericht was al verschoven naar het water. Misschien moest hij Bellamy uit zijn bal laten. De pokémon zou het vast leuk vinden om eens in het water te kunnen zitten. Voor dan liet hij de pokémon echter nog even in zijn bal zitten. 'Dus wat brengt jou hier?' vanuit zijn ooghoeken keek hij het meisje aan met zijn gele ogen. Hij was haar aan het keuren, maar niet op de manier dat je zou denken. 'Het is niet echt het weer om te gaan zonnen.' zei Floyd glimlachend.}