Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Onderwerp: Pitter Patter. do aug 28, 2014 10:39 pm
staring at the stars
» Written for Leah Bonduelle «
Hij was van plan geweest in de energiecentrale te gaan overnachten. Het was een briljant plan, maar blijkbaar leken de medewerkers het niet zo geweldig te vinden, want hij werd de centrale uitgejaagd voordat hij überhaupt uit kon spreken. Hmm. Dat was jammer. Hij was een heel leuk persoon, hij begreep niet dat ze hem niet binnen lieten. Ach, hij zou wel door een raam naar binnen klimmen aan het eind van de dag.
Wat wel betekende dat hij nog ongeveer drie uur te vullen had. Hij kon wellicht wat gaan trainen, maar in dit warme weer... Hij had eigenlijk zin om in een ijskoud bad te duiken, maar aangezien er geen bad of water in de buurt was, zou hij maar moeten rondslenteren. Het leek echter alsof de hemel op zijn verlangen naar water reageerde, want het weer sloeg razendsnel om. Zorgwekkende wolken verzamelde zich hoog boven hem, en het duurde niet lang voordat dikke druppels regen neervielen op de aarde. Enigszins geïrriteerd bewoog de jongen in zich in een stevig tempo en met zijn vest onhandig over zijn hoofd getrokken richting de centrale, op zoek naar schuilplaats.
Eenmaal aangekomen bij een van de uitstekende stukken dak, liet de jongen zich met een opgeluchte zucht tegen muur vallen, om daar leunend te blijven staan. Wat bezorgd keek hij om de dakrand heen naar de lucht, die één grote brei grijs was. Toen de jongen vervolgens om zich heen keek, merkte hij dat hij niet de enige was die aan het schuilen was. Met een klein lachje keek hij het onbekende meisje aan, waarna hij opgewekt tegen haar zei: "Wat een nat weer, hm?" Wow, nee echt? Goed, zo kom je lekker slim over, Ethan. Ach, het maakte hem ook niet uit. Hij had gewoon zin om even te babbelen terwijl hij wachtte tot de regen afgelopen was.
Onderwerp: Re: Pitter Patter. di sep 09, 2014 3:37 pm
De volgende dag was Leah eindelijk op pad gegaan naar Lumiose Badlands. Dat was al een hele toch op zich, want eerst kon Leah de stad niet uitkomen. Was ze wel drie keer verkeerd gelopen en even later had ze gewoon een losse veter. Een losse veter gewoon, terwijl Leah haar strikdiploma had. Na al die ellende kon ze wel gewoon doorlopen naar Lumiose Badlands.
Paar uurtjes later, waarschijnlijk was het niet meer dan een uur geweest, kwam Leah daadwerkelijk aan in Lumiose Badlands. De zon scheen vel boven haar hoofd en de eerste zweet druppeltjes verschenen al op haar voorhoofd. 'Kom er maar uit jongens' zei Leah terwijl ze haar Pokéballen omhoog gooide. Nog geen seconde later verschenen haar twee Pokémon uit hun bal. Oshawott stond vrolijk op een neer te hupsen, terwijl Cyndaquil Leah aan keek. 'Kijk Jongen, we zijn in Lumiose Badlands aangekomen' Leah knielde voor Cyndaquil neer. 'Kijk jongen, we gaan hier eens kijken of we dat vuur van jou eens kunnen aanwakkeren. Je hoeft niet bang te zijn dat als het lukt je iets in vuur en vlam zet, want zoals je ziet, er zijn hier geen bomen en kijk, er zijn ook erg weinig planten. Bijna alleen maar van dit oranje zand' Leah pakte een handje van dat oranje zand en liet het door haar handen glijden. Door het lichte briesje waaide dat zand weg. Recht in de ogen van Cyndaquil. Geïrriteerd van het zand ging Cyndaquil met zijn twee voorpootjes over zijn ogen. Dat verbaasde Leah echter, want Cyndaquil had namelijk spleet oogjes, waardoor het leek alsof hij geen ogen had. Hoe kon hij dan zand in ogen hebben. Hoe dan ook. Cyndaquil had zand in zijn ogen. Nog paar keer had het beestje met zijn pootjes gewreven totdat hij er van overtuigd was dat al het zand weg was. Leah die nog steeds op de grond had gezeten ging weer opstaan en bekeek haar twee Pokémon. 'Jou moeten we ook maar eens trainen' zei Leah half tegen zichzelf, half tegen Oshawott die Leah nu ook aandachtig zat aan te kijken. 'Ik weet wat, als jullie nu een battle tegen elkaar doen en elkaars aanvallen leren te ontwijken. Dan train ik jullie gewoon allebei en dan sla ik gewoon twee vliegen in één klap. Ik ben echt geniaal' vooral dat laatste zei Leah wat zachter en was echt alleen maar voor haarzelf bedoelt. Wauw, dat ze zoiets ook zei, normaal gesproken zei ze nooit van die ego dingen bedacht ze.
'Tijd om te trainen dame en heer. Oké Oshawott, als jij nou daar gaat staan en Cyndaquil, als jij nou daar gaat staan.' Leah wees haar pokémon de plek aan waar ze moesten gaan staan. 'Oshawott, gebruik je tackle op Cyndaquil en Cyndaquil ontwijkt die tackle' De pokémon gingen klaarstaan. Even keken de twee elkaar aan en toen begon Oshawott te rennen en zette zijn tackle in. Zoals Leah gehoopt had ontweek haar Cyndaquil de tackle moeiteloos. 'Goed zo Cyndaquil' riep ze naar het beestje om hem te belonen en de stimuleren om zelf ook zo'n goede tackle uit te voeren 'Doe nu zelf je tackle op Oshawott' doordat Cyndaquil en Oshawott nog dicht bij elkaar stonden kon Cyndaquil direct de tackle uitvoeren. Oshawott was echter niet snel genoeg om de tackle te ontwijken en werd vol in buikje geraakt. Het beestje werd op de grond gesmeten en rolde paar keer om. Versuft kwam Oshawott weer overeind. De klap was veel harder aangekomen dan Leah verwacht had. 'Dit is wel genoeg training voor vandaag'
Leah pakte haar tas erbij en haalde twee pokémon snoepjes uit haar tas en gaf deze aan allebei haar pokémon. 'ik ben trots op jullie' zei ze terwijl ze op de grond ging zitten en genieten van de warme zon. Alhoewel, warme zon. Leah staarde naar de lucht en tot haar teleurstelling was de zon nergens meer te vinden. Wel zag ze donkere wolken aankomen in de al bewolkte lucht. 'Ik denk dat het zo gaat regenen jongens' Leah keek om zich heen, er was nergens een boom waar ze kon gaan schuilen als het noodweer los zou barsten en terug gaan naar Lumiose City was waarschijnlijk veel te ver om daar nog aan te komen voor de regen. Opnieuw keek Leah om zich heen. Zag ze het nou goed, stond daar in de verte een gebouw of zo iets. Uit haar tas pakte ze de kaart van Kalos om te zien of dat ene wat ze daar zag ook op de kaart stond. Ze rolde de kaart uit over de grond en zocht Lumiose Badlands op. Ah daar was het al en Leah ging met haar vinger erop staan. Al gauw viel het haar ook al op wat dat gebouw was wat ze in de verte zag. Power Plant. 'Kom jongens, we mogen daar vast wel schuilen voor de regen' Snel rolde Leah haar map weer op en stopte die weer in haar tas. 'Oshawott, Cyndaquil, keer terug' en de twee pokémon waren weer terug in hun bal. Leah had namelijk geen zin om zich te bekommeren om haar pokémon als het eenmaal aan het regenen was en omdat Cyndaquil niet tegen water kon, kon ze maar beter voorzorgsmaatregelen nemen. Terwijl Leah al halverwege Power Plant was begonnen de eerste regendruppel al te vallen. Wat haar benen sneller deed bewegen totdat ze rende. Bij elke stap die ze zette zag ze power plant dichter en dichterbij komen.
Hijgend kwam Leah aan bij Power plant en gelukkig was er een afdakje waar ze onder kon gaan staan op te schuilen. Terwijl ze uit hijgde zag ze hoe de regen nu met liters uit de lucht viel. 'Wat een nat weer, hm?' hoorde ze opeens iemand zeggen. Leah draaide zich om en zag dat er een jongen naast haar was komen staan. Verlegen glimlachte ze terug naar de onbekende jongen 'Ja, en zomaar ook uit het niets. Ik dacht dat ik vandaag fijn kon gaan trainen met mijn pokémon, maar door die regen gaat dat niet lukken met een vuur pokémon'
Member
Ethan Campbell
Punten : 491
Gender : Male ♂
Age : 17 years old
Type : Team Rocket
Rang : Grunt
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: Pitter Patter. zo sep 21, 2014 12:53 pm
staring at the stars
Het meisje keek hem wat verlegen aan, waarop Ethan op zijn beurt vrolijk terug grijnsde. Ze zag er niet al te oud uit, hoogstens een jaar of twaalf, misschien dertien. Aw. Ze mochten er allemaal wel op een heel jonge leeftijd gaan reizen. Maar goed, Ethan zelf was geen uitzondering. Hij was ook op een jonge leeftijd aan zijn reis begonnen. En nu stond hij hier, onder een afdakje met drie Pokémon op zak. Het meisje vertelde dat het inderdaad erg was, en dat dat jammer was omdat ze graag had willen trainen met haar Pokémon. Vuurpokémon, zei ze. "Hmmm, daarover gesproken," merkte de jongen op, en hij haalde een Pokébal van zijn riem. "Chirean, kom er maar uit," zei hij, zijn stem iets luider dan gebruikelijk. De Pokébal sprong open en eruit verscheen de kleine Oshawott. Ethan wist dat dit mannetje een grote fan was van alles wat met water te maken had, dus zou hij de regen vast fijn vinden. Toen het wezentje volledig verschenen was, kromp hij direct ineen bij het voelen van de druppels die op hem neervielen. Ethan moest er even om lachen. Gekkerd. Hij dacht waarschijnlijk dat hij aangevallen werd. Toen Chirean echter eenmaal door had dat hij niet aangevallen werd, en dat het regen was, opende het mannetje opgewekt zijn ogen en begon hij vrolijk rond te springen. Ethan keek even toe met een warme glimlach op zijn gezicht, maar toen draaide hij zich weer naar het meisje. "Vuur Types, hm? Ik ben toch wel nieuwsgierig. Welke Pokémon heb je, als ik vragen mag?" vroeg de jongen geïnteresseerd en hij leunde met zijn schouder tegen het muurtje.