Wow!

Toen hij stopte om op adem te komen, keek hij terug. Hij ging samen met Venenum even wat joggen, of in haar geval, glijden om wat meer uithoudingsvermogen te krijgen. De slang achter hem leek het al moeilijk te krijgen, geen wonder, de twee waren al iets van een uur lang non-stop aan het joggen, dan zouden de meeste mensen en Pokémon wel uitgeput raken. Rustig verminderde man zijn vaart, zodat de Arbok ook even op adem kon gaan komen zodra de twee stilstonden, rustig krulde de paarse Pokémon haar lange staart om haar heen met maakte het haarzelf gemakkelijk. Terwijl dat gebeurde zocht Ren ook iets om tegen aan te leunen of wat dan ook maar daar leek niks van te gaan komen, jammer zeg. De man draaide zich weer om naar Venenum, om haar alleen maar in de knoop aan te treffen, hoe in Arceus naam had ze dat nou voor elkaar gekregen en moest de witharige dat uit de knoop halen? Een bekende stem haalde de man uit zijn gedachten ”Hey!” Ren draaide zich om en trof een bekend groenharig koppie aan, was dat niet Lubbock? Al kon hij het niet honderd procent zeker zeggen was het volgens hem wel in de buurt van dat ”Hoi! Hoe gaat het?” Na deze woorden richtte hij zich weer op de in de knoop geraakt Cobra Pokémon en hij uitte een luide zucht, waarom had hij dit nou weer?

Het was overduidelijk te zien dat de jongen zich moest inhouden om niet in de lach te schieten, logisch, dat zou Ren ook doen maar voordat hij dat ging doen moest de Arbok uit de knoop. "Hoi! Hoe gaat het?" vroeg Lubbock nadat deze dichterbij was gekomen, "Met mij redelijk goed, maar met jouw Arbok wat minder, zo te zien." vlak achter hem was een zwarte Pokémon te zien, de witharige had werkelijk geen idee wat voor soort dat was, als antwoord haalde de man zijn schouders op ”Met mij gaat het wel…” zijn stem zakte weg, er waren geen woorden voor nodig om te beschrijven hoe hij zich nu voelde met de in de knoop geraakte Arbok. De zwarte Pokémon van de jongen kwam richting de Cobra Pokémon en deze was ineens ook een Arbok die in de knoop zat ”Wat in Arceus naam..” wat the hell gebeurde er? Ook leek Venenum verward te zijn, door haar in de knoo geraakte lichaam en de Pokémon voor haar die op ‘der leek en ook in de knoop zat. "Chelsea, wat doe je nou?!" dus dat was de naam van de Pokémon, nu nog de naar van de soort.

Ook leek de groenharige in de war van de actie van zijn Pokémon "Eh.. Sorry voor haar gedrag.." Zei hij. "Chelsea vindt het blijkbaar leuk om in andere Pokémon te veranderen. Al snap ik nog niet precies hoe ze dat doet." Ren begreep Lubbock niet, hoe kon dan beest er in veranderen? het vragen was een van de dingen die geen nut had want de tiener had al eerder gezegd dat hij het ook niet wist. ”Chelsea is een.. Interessante Pokémon…” sprak de witharige uiteindelijk terwijl hij zijn blauwe ogen op beide Arbok gericht hield ”"Ik heb twee vragen." Ren rechtte zijn hoofd en keek Lubbock vragend aan "Een, hoe is jouw Arbok in de knoop geraakt? En twee, kan ik helpen haar eruit te krijgen?" een kleine zucht ontsnapte uit de mond man de man ”Als eerste, ik heb werkelijk geen idee en ja graag.” sprak hij, ietwat geïrriteerd door Venenum omdat zij zo… slim bezig was. Ondertussen liep de witharige richting de ‘echte’ Arbok was en bekeek de knoop, zijn ogen volgden hoe het in de knoop zat en waagde uiteindelijk een poging.

Nadat Ren de knoop had gebestudeerd zuchtte de man even en mompelde tegen de paarse Pokémon "Hoe heb je dit nou weer voor elkaar gekregen?" als antwoord siste Venenum wat, niet bepaald een actie waar de witharige nou veel aan had. "Duss..." De Corbra Pokémon keek Lubbock doordringend aan, ze leek er niet al te blij te zijn mer het feit dat ze nog door iemand anders zou worden aangeraakt dan haar trainer, terwijl de jongen vervolgde "Wat moet ik precies doen?" na een boze blik op de Arbok te hebben geworpen sprak Ren "Ik heb net gekeken hoe het in elkaar zat, gewoon de staart de volgorde van eerder laten volgen maar dan omgekeerd." natuurlijk zou Lubbock het niet alleen doen, het was namelijk Ren's Pokémon en vlak nadat hij die woorden had uitgesproken begon hij al met de staart.

Het leek erop dat Venenum het niet erg vond als Ren haar ging helpen met uit de knoop halen, maar de hulp van andere mensen of Pokémon leek ze verre van prettig te vinden "Zeur toch niet zo." sprak de witharige zijn sissende Arbok toe, ze leek haar trainer te negeren en ging gewoon verder. De kleine vosachtige Pokémon van Lobbock begon te duwen tegen de staart, waarna Venenum begon te happen "Hey!" riep de man naar zijn Pokémon, wat had ze nou weer? "Stop daar eens mee!" voor de zekerheid hield Ren de Pokéball van Myra in zijn hand, verkleind maar wel in de buurt. De Cobra Pokémon wist al te goed dat de Mawile die erin zat veel te stek voor haar was maar toch stopte ze niet met vervelend doen, ondertussen werd er door de man nog een stukje van de knoop 'weggehaald'. Ineens werd de man bewust van het zachte geknetter van bliksem en waneer hij naar de paarse Pokémon keek was het dudelijk te zien hoe deze met geel oplichtende tanden richting de groenharige hapte, al leek de nieuwe Pokémon die Lubbock had hem wel leuk en misschien was het beest ook wel zelfzaam moest hij zich even inhouden. Dit werd dus de druppel, de Deciever Pokémon werd uit haar Pokéball gehaald en meteen ging de enorme mond op haar hoofd gevaarlijk happen richting Venenum. "Myra, laat Venenum even uitgeput raken met Vice Grip." het was een aanval die enorm veel pijn deed, dus bijna onhoorbaar voor de jongen sprak de witharige "En zachtjes." dit was een nodige waarschuwing voor haar, gezien de Mawile een enrome sadist was. Op het eerste moment was er een glinstering te vinden in de ogen van Myra, tot de laatste woorden van haar trainer tot haar door dringden. Toch ging de bek op haar hoofd happen richting de Arbok en met elke stap die de Deciever Pokémon dichterbij zette leek Venenum meer en meer te beseffen in wat voor situatie zij haarzelf had gewerkt.