Lisanna Soleil.

Het eerste wat in je opkomt wanneer je Lisanna ziet is 'schattig'. Vriendelijkheid straalt van haar af en een beleefde glimlach is bijna altijd om haar lippen te vinden. Ze is klein voor haar leeftijd en heeft een dun figuur. Door haar porseleinen, egale huidje ziet ze er breekbaar uit, wat resulteert in de instinctive neiging bij andere haar te willen beschermen en niet te wild met haar te willen doen. Lisanna heeft lichtbruine, zomerse lokken die met lichte slag tot haar onderrug vallen en een hartvormig, lief gezicht. Grote groene ogen worden omlijst door volle wimpers. Haar dunne, mooi gevormde lippen staan vaak in een glimlachje die twee rechte rijen witte tanden. Een kleine wipneus, dunne wenkbrauwen en kleine oren maken het plaatje af. De jongedame gaat vaak gekleed in losse kleding; Vaak draagt ze rokjes waarin ze een lichte blouse met korte mouwen stopt. Haar outfit lijkt dan ook een beetje op een Japans schooluniform. Haar houdingen zijn vaak voorzichtig en onzeker, maar nieuwsgierigheid licht haar groene ogen ook zeer vaak op. Kortom: Ze ziet er zeer fragiel uit en heeft een gezichtje dat je gewoon niet kunt haten.


In haar opvoeding is er altijd tegen haar gezegd altijd beleefd te blijven. En dit is ook te merken: Zelfs wanneer Lisanna overstuur is of je haar boos gemaakt hebt, zal ze je nog altijd beleefd behandelen. Ruzie maken en geweld is iets waar Lisanna echt niet tegen kan, dus probeert ze dit dan ook vaak uit de weg te gaan. Hierdoor lijkt ze echter een watje, hoewel ze simpelweg gewoon heel vreedzaam is. Verder is Lisanna zeer vriendelijk; hoewel ze op zichzelf woont, is ze een zeer sociaal persoon en is ze graag in het gezelschap van mens of Pokémon. Ze is erg nieuwsgierig en houdt ervan om nieuwe dingen te ontdekken en leren en reist graag rond. Ze geeft zeer veel om haar vrienden, familie en Pokémon en als je echt close met haar kunt worden, zou ze voor je door het vuur gaan. Lisanna is ook naïve, hoewel ze dit niet graag toe wilt geven. Als je aardig tegen haar bent, zal zij denken dat je ook echt aardig bent en sarcasme is iets waar ze weinig van begrijpt. Met een paar gemene woorden kun je de tranen al in haar ogen doen verschijnen. Iets wat haar erg boos maakt is onnodig geweld. Ze snapt dat je Pokémon moet verzwakken om ze te vangen, hoewel dit ook iets is wat ze niet leuk vindt, maar als je ook gemeen bent tegen de Pokémon in je team, of wilde Pokémon pijn doet zonder ze te willen vangen, kan ze ontzettend boos en kwaad worden. Dit geldt trouwens ook voor mensen: Ze vind het slaan en pijn doen van andere onzin, behalve dan misschien als het zelfverdediging is. Dingen waar Lisanna van houdt zijn boeken, wandelingen, bossen, vriendelijke mensen, haar Pokémon, vriendelijke Pokémon, nieuwe mensen ontmoeten en breien.


Lisanna groeide samen met haar moeder op in de bossen van Snowbelle City. Lisanna's moeder was een ex-Breeder: Vroeger had ze meerdere fokkerijen gehad, maar na de geboorte van Lisanna had ze zich teruggetrokken en was ze ver van de buitenwereld gaan wonen. Omdat ze in zulke dichte bossen woonde, had ze weinig contacten en kreeg ze thuis, van haar moeder en haar moeders Audino, school. De enige mensen die ze zag waren de houthakkers en Rangers die langs hun hutje kwamen. Toch was ze gelukkig: Ze was met haar moeder en Cherry de Audino, ze leefde in een bos rijk aan Pokémon en ze had alles wat ze nodig had. Maar aan haar mooie leventje kwam al gauw een einde. Een hartstilstand nam het leven van haar moeder in enkele minuten, en liet Lisanna alleen achter. De begrafenis was stil en leeg, maar een paar mensen kende Lisanna's moeder goed genoeg om naar haar begrafenis te komen en het was dan ook al gauw over. Het hutje en al haar moeders bezittingen waren nu van de 13 jaar oude Lisanna, die eigenlijk niet wist wat ze ermee moest. Dus, onder de hoede van haar moeders Audino (die nu wettelijk haar Pokémon was), bleef ze in het huisje wonen. De houthakkers en Rangers bleven nu allemaal wat langer hangen wanneer het jonge meisje hun een kopje thee aanbad om zeker te zijn dat alles goed ging met het meisje. Maar dat ging het. Hoewel ze nog altijd haar moeder miste en nooit echt losgelaten had, was ze in het bos in een huisje vol met boeken en wol en haar Cherry toch zeer gelukkig. Zelfs nu ze zelf moest leren, omdat Cherry haar niet optimaal les kon geven, werd Lisanna steeds slimmer en beter in dingen zoals rekenen, taal en spelling. Het meisje merkte dat haar wandelingen in het bos steeds groter en langer werden. Ze merkte ook dat ze steeds vaker de nabijgelegen stad opzocht, en steeds vaker andere steden ging bezoeken. Cherry ging altijd met haar mee om zeker te weten dat het meisje veilig zou zijn en omdat Lisanna dat veel gezelliger vond. Tot op de dag van vandaag doet ze dit nog steeds: Ze bezoekt allerlei verschillende plekken, samen met Cherry en de Lucario die ze ergens na de dood van haar moeder 'gevangen' had en is steeds minder vaak thuis. De grote steden (en haar moeder) hebben haar geïnspireerd om Breeder te worden. Ze wilt net zoals haar moeder een succesvolle Breeder worden en mensen blij maken met Poké-eieren. Op het moment focust ze zich echter nog op het bezoeken van zo veel mogelijk plekken in de regio en zo veel mogelijk plezier hebben met haar Pokémon.



Cherry [ Audino, lvl 15, ♀ ] Cherry was de Audino van Lisanna's moeder, maar toen zij te overlijden kwam werd Audino 'eigendom' van Lisanna. De Pokémon accepteerde dit echter niet, en hoewel ze voor Lisanna zorgde, weigerde ze haar als Trainer of baasje te zien in het begon. Twee jaar na het overlijden van Lisanna's moeder, vond de jongedame een Pokéball. Deze Pokéball bleek Cherry's Pokéball te zijn, maar zo onderhand had de Audino ingezien dat Lisanna een hele goede trainer zou zijn en liet ze zichzelf vangen. Sinds dat moment was de relate die de twee hadden van verzorger/jong meisje veranderd naar die van Pokémon/Trainer, hoewel Lisanna Cherry meer als een hele goede vriendin ziet.


Artemis [ Lucario, lvl 14, ♂ ] Artemis kwam als Riolu gewond, verzwakt en hopeloos verdwaald naar het hutje toe. Dit was na de dood van Lisanna's moeder. Toen Lisanna de Pokémon zag, haastte ze zich gelijk naar buiten en nam ze de Pokémon in huis om zijn wonden te verbinden. In het begin wilde de Riolu, die zo verwond was door mensen, niks met haar te maken hebben en bleef hij alleen maar omdat hij aan moest sterken. Stukje bij beetje ging de Riolu Lisanna echter steeds bijzonderder vinden en wilde hij graag bij haar blijven. Het duurde even voordat Lisanna dit doorhad, maar toen ze hem uiteindelijk begreep nodigde ze hem uit om te blijven en haar Pokémon te worden en zijn antwoord was overduidelijk: Ja. Iets meer na een jaar sinds hij bij Lisanna's hutje aangekomen was, evolueerde hij naar Lucario.[/b]