A Small Spark

Onderwerp: A Small Spark vr okt 17, 2014 9:19 pm

Lucia liep Santalune in, ze was besneeuwd geweest en nu was ze blij dat ze in een gebied zonder ijs was. Lucy liep naast haar en leek ook opgelucht, de Charmeleon had de hele weg vooruit zitten rennen om bij de sneeuw weg te komen en nu waren ze er weg. Snowbelle was een stad waar Lucia nóóit meer terug wilde, veel te koud en nat. Ze rilde bij de gedachte, en nu was ze hier, Halloween zou ook binnenkort beginnen, je zag het aan de versiering die al was opgehangen. Kleine Gastlys hingen in met nepspinnenweb versierde bomen en er waren flikkerende lampjes voor een ‘spook’ effect. Halloween was een van Lucia’s favoriete festivals, ze had van haar vader een pakje toegestuurd gekregen met daarin een vampier pak. Het zag er wel bijzonder uit, neptanden, een lange zwarte mantel, en misschien kon ze nog wat mascara of zo op doen, voor het effect. Ze wilde de spullen in het pokécenter droppen en dan de stad bekijken. Lucia was van plan hier langer te blijven, niet alleen voor het festival, maar ook voor de gym en wat training. Nu alle plaatsten met sneeuw achter de rug waren kon ze eindelijk eens wat ontspannen en wat tijd doorbrengen met Lucy. Gewoon voor de gezeligheid, maar dan nog, ze moest naar Lumiose en zich daar melden. De brunette had het uitgesteld, zeker een week lang, jammer genoeg had haar omweg niet al te veel tijd in beslag genomen en kwam het onuitstelbare dichterbij, ze moest naar de Eliteleider. Dat was ene Allison, Lucia had geen idee wie dat was, maar het was vast een typisch team Rocket lid. Lucia liep richting het pokécenter en nam daar een kamer. Toen ze al haar spullen had gedropt ging de brunette weer naar buiten, tijd voor wat rust. Na al die dingen die waren gebeurt, van het hotel tot de Beartic, wilde ze even rust hebben. Lucy liep kalm mee en stoorde haar trainster niet. Lucia glimlachte bij het zien van de vrolijke blik op de Charmeleons snuit.

& Allison, kijk maar of je er iets mee kan, weinig inspi *-*

Member Allison Lenier Punten : 486 Age : - Icon :

De versieringen irriteerden haar totaal niet. In tegendeel, zelfs. De Team Rocket Elite-leidster was gek op festivals en op Halloween, dus wat er nu komen ging maakte haar diep van binnen toch wel een klein beetje vrolijk. Ze ging niet vaak verkleed omdat ze er gewoonweg geen tijd en zin in had, maar ze wist wel vaak even op te komen dagen wanneer er een Festival aan de gang was. Echter had ze vernomen dat het deze keer verplicht was, dat je het festival niet in kwam tenzij verkleed. Haar lange, gekleurde haren hingen langs haar lichaam terwijl ze zich af vroeg of dit het waard was: zou ze het zichzelf en haar Tepig aandoen om verkleed te komen? Zo ja: wat zou het worden?
Met enige tegenzin liep de jonge vrouw een winkeltje binnen en begon ze pakjes tevoorschijn te halen. De afdeling waarbij ze zich bevond was goed, maar de meeste pakjes waren… Achterhaald? Pikachu, Charmander, Charizard, andere Starters, Gardevoir, allemaal pakjes die je vast en zeker tientallen keren tegen zou komen op het festival, maar ze wilde wel graag als een Pokémon, niet als een standaard heks of vampier. Nee, als ze mee ging doen, dan zou ze het goed doen ook. Toch wilde ze niet lopen in een gigantisch pak, gewend zijnde aan de korte jurkjes en lage laarsjes weigerde ze hier al te veel van af te dwalen. Nee, als het even kon zou ze graag enige vrouwelijkheid bewaren in het pakje wat ze zou gaan dragen. Ook wilde ze natuurlijk wel dat het pakje bij haar passen zou, want ze zou niet gaan lopen als een Chikorita of een andere Pokémon die totaal niet bij haar paste.
Dit was het moment waarop het meisje een idee had: Tepig! Waarom dacht ze daar niet eerder aan? Ze begon tussen de pakjes te rommelen en haalde er uiteindelijk uit wat ze hebben wilde: een Tepig! Enthousiast keek ze naar de Tepig die aan haar voeten stond. Tepigs waren absoluut leuke Pokémon en op deze manier zou ze eindelijk eens bij Stitch passen!
“Ik ga ‘t even passen,” glimlachte ze naar de Pokémon. Oh, stiekem maakte halloween haar wel een klein beetje enthousiast. Ze was lang niet zo’n koud, emotieloos type als de meesten verwachtten: eigenlijk was ze een echt meisje die hield van make-up, alleen die wat duistere ideeën had over de mensheid. Dit had haar gebracht tot waar ze nu was. Met een iets ander verleden was ze misschien een standaard huppeltutje geweest dat school had afgemaakt en nu een goede baan had, de trots zijnde van haar complete familie. Maar nee, dat geluk had de vrouw haar ouders niet gegund en de thrill die Team Rocket haar bracht was zo goed dat het een verslaving was geworden, één waar ze nooit vanaf was gekomen.

Het pakje ging makkelijk aan en leek perfect te passen, maar zodra het meisje in de spiegel keek wist ze zeker dat dit hem niet zou worden. Het leek totaal niet op een Tepig en het pakje viel gewoon… Tegen. De grijze strik in haar haren had niets weg van die van een Tepig en al met al leek het meer alsof ze alles zelf bij elkaar had gesprokkeld in een last attempt om te komen.
Met teleurstelling trok de jonge vrouw het pakje weer uit en propte ze het terug in de verpakking, om het ding terug te hangen in het rek. “Het zag er niet uit Stitch,” sprak ze tegen het ding toen deze haar verbaasd aankeek. Maar, misschien zouden ze wel iets hebben van een Kabutops? Dan zou ze samen met haar Kabuto kunnen gaan lopen. Aangezien zij vrij veilig was van Team Rocket (als iemand haar zou overvallen zou dat wel heel dom zijn, gezien haar rang binnen het team), kon ze veilig over straat met een zeldzame Pokémon als dat.
In haar zoektocht naar de Kabutops vond ze echter iets anders dat haar interesse trok: het pakje van een Mega Banette! Enthousiast haalde ze het ding uit het rek en liep ze opnieuw richting het paskamertje, om het pakje uit het pakket te halen. Allereerst trok ze een roze broekje aan, waaronder hoge kniekousen gingen die vastzaten aan het broekje. Zwarte laarsjes bedekten haar benen tot aan haar knieën en een gouden rits liep over de laarzen, waardoor het leek op de huid van een Mega Banette. Hetgeen wat erna kwam was een jurkje, grijs en gevuld met gouden ritsen. Over haar armen trok ze soortgelijken stukken stof en dunne, roze handschoentjes maakten het plaatje bijna compleet. Rond haar nek trok ze nog iets wat de mond van een Banette voor moest stellen en tot slot kwam er een gigantisch lange muts op haar hoofd, waar een groot gedeelte van haar haren in pasten. Tevreden keek de jonge vrouw in de spiegel: ja, zo wilde ze wel op komen dagen op het festival! Dan zou ze voor een keer samen gaan met Fetch en kon Stitch de avond best een keer in zijn Pokéball doorbrengen.

Na haar witte jurkje terug aan te hebben gedaan en het ding te hebben afgerekend, had de vrouw het winkeltje verlaten. Ze gaapte een keer luid en hield haar hand voor haar mond, terwijl haar blik op haar trouwe Tepig viel. “Het lijkt erop dat ik zowaar naar het festival ga,” glimlachte ze naar de kleine Pokémon, die enthousiast een keer knorde. Erg vond de Pokémon het niet in zijn Pokéball, het was meer dat Allison het ding graag aan haar zijde had, als een soort houvast. Dit was echter niet wat ze anderen vertelde: vreemdelingen dachten dat de Tepig gewoon niet graag in een Pokéball zat.
Bijna botste ze tegen een brunette op, maar ze wist net op tijd een stapje terug te doen. “Eh…” kwam er enkel uit haar mond, de brunette aankijkend. Allison was niet het type voor verontschuldigingen, dus ze zou wachten tot de ander iets zou zeggen en als daar niets interessants uit zou komen, zou ze simpelweg doorlopen. Ze was immers ook niet zo van het socialiseren.

sorry, laat!
Alleen laatste alinea c:

Onderwerp: Re: A Small Spark zo okt 26, 2014 2:29 am

Lucia liep bijna tegen iemand aan, ze had naar de grond gekeken, in gedachten. Lucy stelde zich natuurlijk meteen beschermend op en keek wat dreigend. De trainster van de Charmeleon keek op en een moment van verbazing raakte haar zodra ze zag tegen wie ze bijna was gebotst. Allison. Lucia had de map met info, zo als wie haar bevelhebber was, de plaats van het HQ verbrand, met Lucy's hulp. Niemand hoefde achter team Rocket info te komen.. Maar wat ze had geleerd was hoe Allison er uit zag, vooral om haar te ontlopen, Lucia voelde er niet veel voor allemaal pokémon te stelen en zo, ze was hier voor de mega evolutie en de mega evolutie alleen. Dit allemaal schoot door haar in een paar seconden.
“Eh…” Lucia herstelde zich van haar verbijstering en keek kort naar Lucy, de blik van de Charmeleon was niet echt 'lief'. "Lucy," siste ze tegen de pokémon, Lucy keek op, ze kende haar trainer al jaren en wist dat als deze ondertoon in de stem zat, dat ze zich beter kon gedragen, of anders... "Sorry," verontschuldigde Lucia zich, voor Lucy en het bijna botsen. Ze keek even naar onder, naar haar Charmeleon. "En ook voor Lucy, ze heeft nogal een beschermings drang." Dit was het dan, het was over. Ze konden de duistere verplichtingen van team Rocket niet meer negeren, het was over, uit. Lucia zuchtte kort, en als ze nu niet zei dat ze van team Rocket was, dan zou Allison er wel achter komen als ze de keystone ophaalde. Ze was van plan dat te doen, binnenkort.

Member Allison Lenier Punten : 486 Age : - Icon :

Het meisje verontschuldigde zich, na de naam van haar Charmeleon gesist te hebben, waarschijnlijk doelende op de blik die de Charmeleon in haar ogen had gedragen terwijl deze naar Allison had gekeken. Bij het zien van deze blik kwam er zacht gegrom uit de mond van de Tepig van de vrouw, wie even neerkeek op haar Pokémn terwijl deze een keer hard snoof, rook uit zijn neus opwekkend.
Toen het meisje zei dat de Pokémon een beschermend karakter had, hief de vrouw één wenkbrauw. “Is dat zo…” sprak ze zacht, haar stem veel te hoog voor een Eliteleider. Het was dan ook zo dat niemand haar zou verdenken als er iets zou gebeuren te midden van een groep mensen. Qua uiterlijk, noch qua karakter, was ze niet het typische lid van Team Rocket. Bitter, kwaad… Nee, ze was geen van die dingen. Al was een ego iets wat ze zeker gekregen had sinds haar nieuwe rang.
“Beschermen kan soms hard nodig zijn,” sprak ze, haar blik strak op de Charmeleon gericht. De Tepig had zich weten te herpakken en stond met een trotse blik naast zijn trainster.

late once more.
pls dont kill me ;^;

Onderwerp: Re: A Small Spark di nov 04, 2014 7:43 pm

Wonder boven wonder had Lucy niks gedaan tegen de Tepig, dingen zoals grommen, sissen, en dat soort dingen. Lucia wilde zuchten, maar het leek niet helemaal gepast. Toen Allison begon te praten, met een wat hoge stem, keek Lucy nieuwsgierig op. Met een wat vragende blik in haar ogen keek de Charmeleon de vrouw aan. "Zeker," antwoordde Lucia met een vaste stem. "Vooral als je het risico loopt in de problemen te komen." Hinten richting team Rocket was niet haar sterkste punt, maar ze moest het er maar mee doen. Lucy keek terug met een nu koele blik in haar blauwgroene ogen, de Charmeleon had zich herpakt, al was ze nog steeds nieuwsgierig naar degene voor wie ze respect moest hebben. De vuurpokémon leek het moeilijk te vinden, dus richtte ze haar blik op de Tepig voor haar. De pokémon leek met een bepaalde trots te kijken. Met een inschattende blik zocht Lucy naar de aard van de kleine, schattige pokémon. Het leek een typisch trotse Tepig.

Member Allison Lenier Punten : 486 Age : - Icon :

Het meisje zei dat het inderdaad handig was, vooral wanneer je het risico nam om in de problemen te komen. Langzaam vernauwde Allison haar blik, het meisje scannend maar het niet herkennend. Immers was het voor een Elite leider niet gebruikelijk alle gezichten te herkennen en wanneer ze een lid van het team niet herkende, achtte ze deze onbelangrijk. Zo zou ze bijvoorbeeld Ethan en Marcus ten alle tijden herkennen, gezien zij haar voor grote verrassingen hadden doen staan. Beiden hadden een starter weten te stelen en deze aan haar gegeven, om er profijt van te maken met Team Rocket.
“Ja, al denk ik niet dat ik me er teveel zorgen om maak,” sprak ze kalm, blikkend op haar Tepig. Het gesprek was nogal vreemd, maar gezien ze gewend was haar eigen geheim te bewaren, was dit niet iets waar ze van opkeek. Gesprekken waren meestal vreemd. De reden waarom ze niet hield van sociaal contact.

Wil je je keystone dit topic doen, of een volgend topic? Bij het tweede is 't misschien handig dit topic z.s.m. af te ronden?

Onderwerp: Re: A Small Spark zo nov 09, 2014 1:53 pm

Lucia knikte en keek even kort naar Lucy, ze zou binnenkort toch wel naar Lumiose gaan voor de keystone en Charizardite. "We moeten verder," ze keek Allison aan. "Maar ik heb het gevoel dat we elkaar snel weer zien." Lucia maakte aanstalten om te gaan, Lucy volgde natuurlijk braaf, even stonden ze nog stil. "Het was een genoegen je te ontmoeten. Allison." Daarna liep ze rustig weg, zonder op de op de reactie van de eliteleider te wachten. Lucia was blij dat ze thuis nog wat onderzoek had gedaan, haar vader had er op gewezen dat dat slim zou zijn, want als ze Lucy boos liet zijn tegen een leider zouden ze een niet al te goede indruk maken. Helemaal niet. Straks zouden ze naar Lumiose, na het festival. En als Allison er was zou ze misschien de keystone kunnen krijgen, als Lucy evolueerde. Maar dat was iets dat zeker was. Lucy was sterk genoeg, ze had alleen nog het juiste moment nodig. Lucia stond niet helemaal te popelen de Charmeleon te laten evolueren, Lucy zou niet meer mee kunnen lopen en zou veel tijd door brengen in haar pokébal. Misschien kon ze een andere pokémon vangen, ze hield er van als ze een reispartner had. Er waren er genoeg met een mega evolutie, het zou ook goed zijn voor het onderzoek naar de vreemde evolutie.

Volgende neem ik aan, Lucy is nog een Charmeleon en anders zou het een beetje raar zijn en zo. Zal ik die maken in de basis?

Gesponsorde inhoud

» It's Just a Spark [+Barbara Jackson]
» Small hydropump
» Small flame
» Small things
» A small light in the dark.