[HF] Embers

de vrouw grinnikte even en zei "Nee, ik had de vleugels toevallig gekregen en ik vond het wel leuk om Lucy ze te laten dragen," hoe toepasselijk, het zou net zo zijn dat het gewoon allemaal bij een plan hoorde maar dat was natuurlijk onzin "Het is maar hoe je het wilt zien." Ren knikte, dat was natuurlijk wel weer waar. "Wat ben jij vooral aan het doen in Kalos Lucia? Ik ben vooral aan het trainen." de witharige probeerde zo goed mogelijk de sarcasme in zijn stem te verbergen toen hij bij het 'trainen' gedeelte was aangekomen. Tygo sprong vrolijk heen en weer toen hem een één of ander snoepkraampje opviel, wat had Ren daar nou weer aan?

"Wat ben jij vooral aan het doen in Kalos Lucia? Ik ben vooral aan het trainen." Lucia keek naar Lucy, de reden dat ze er was. "Mega evolutie, ik wil dat graag onderzoeken," en daarvoor moest Lucy eerst evolueren, en dan nog een keystone halen... Ze zou het druk krijgen. "Maar dan moet Lucy eerst evolueren. Tot die tijd ben ik hier waarschijnlijk ook alleen voor het trainen." Veel andere dingen kon ze niet doen, er was ook niet veel interessants, de gyms misschien, maar verder. Lucy was wat onrustig, nu deed de Charmeleon alsof ze ook geïnteresseerd was in het snoepkraampje, maar veel enthousiasme zat er niet in.

"Mega evolutie, ik wil dat graag onderzoeken," sprak de zwartharige, Ren leek dat ook wel intressant en de man wist dat als Myra sterker zou zijn, dat zij ook een mega evolutie kon krijgen met de juiste benodigdheden. "Maar dan moet Lucy eerst evolueren. Tot die tijd ben ik hier waarschijnlijk ook alleen voor het trainen." indrukwekkend haalde Ren een wenkbrauw op "Wauw. Je heb dus al voor een flinke tijd voortgeplant." al was het niet bepaald een vraag, kon het ook weer niet een conclusie genoemd worden. Het zat er tussenin, dat was het ja.

"Wauw. Je heb dus al voor een flinke tijd voortgeplant." Lucia knikte, Lucy was bijna sterk genoeg, nog even... Gelukkig was de Charmeleon enthousiast over het trainen, in tegenstelling tot Lyra. De Meowth was bijna niet vooruit te branden, niet letterlijk bedoelt. Misschien zou wat vuur wel wat helpen, pokémons waren bijzonder onverwoestbaar. Nadat Lucy zou evolueren zou ze de luie poes gaan trainen, Persians waren erg indrukwekkend. En natuurlijk ook de typische team Rocket pokémon, maar dat was niet de reden dat ze Lyra had gekregen. Of misschien toch wel. Lucia was er nog niet echt over uit. "Dus nu zijn we onderweg naar Lumiose." Concludeerde ze met een glimlach, ze gingen dan niet naar het lab, maar zo lang ze de keystone kregen zat het wel goed. En de mega steen, de Y versie.

Even knikte Lucia en daarna sprak ze "Dus nu zijn we onderweg naar Lumiose." oh, wat 'toevallig' zeg, dat ze allebij origineel naar Lumiose City ging "Aha, ik ook." zei Ren, welke even een blik wierp op Tygo, welke al rustiger werd over het kraampje, al vond deze nu iemand in een een of ander spookpak erg leuk. In zijn gedachten sloeg de witharige zichzelf even, waarom was de Shelgon gewoon niet zijn ouder personaliteit gehouden toen deze ging evolueren. "Tygo! Laat andere mensen eens met rust." sprak Ren de Endurance Pokémon toe terwijl hij al naast het ronde, rare geval was komen staan.

Ooc: sorry dat het zo kort is >.<

Lucia keek naar de Shelgon die bezig was met iemand in een of ander kostuum. "Is hij altijd zo geweest?" Vroeg ze met een kleine frons, Lucy was ook een béétje verandert na haar evolutie, maar niet per se in kwade zin. Anubis was een pokémon die misschien aan wat verandering toe was. De Riolu had pit in gevechten, maar er buiten... Dan veranderde de kleine, blauwe pokémon in een klein kind, wat hij eigenlijk ook was. Dat was ook een van de redenen dat de Riolu niet mee liep, Anubis zou de hele tijd wegrennen en dingen onderzoeken. Het zou slimmer zijn de pokémon gewoon in zijn pokébal te houden, maar hij evolueerde pas bij een hoge vriendschap. En die kreeg je niet door in een pokébal te zitten.

"Is hij altijd zo geweest?" de witharige schudde zijn hoofd ”Nee, gelukkig niet.” nou, hopelijk duurde het niet al te lang meer voordat het draakje ging evolueren want voorlopig kreeg Ren echt de zenuwen van de Shelgon. Eindelijk leek Tygo iets ‘normaler’ te gaan doen en ging zitten, of in welk geval, hij probeerde dat. De Shelgon was buiten een gevecht een stuk kinderlijker geworden, al was hij tijdens een gevecht gevaarlijker geworden. Dat had Ren ook wel gehoopt dus eigenlijk kon de man opgelucht ademen en niet met de gedachte rondlopen dat hij met een SHelgon rondliep die veels te kinderlijk om werkelijk te gaan vechten.

Blijkbaar was de Shelgon vroeger anders geweest, maar dat kon op heel veel verschillende manieren. Misschien was hij vroeger wel wild geweest, of juist heel kalm. Serieus kon, net als lui of juist extreem vrolijk. Lucia wist het niet, maar had ook geen zin om het te vragen, met dat soort informatie kon ze toch niks beginnen. Lucy hield de Shelgon in de gaten toen hij onhandig ging zitten, dat moest moeilijk zijn met dat grote, ronde lijf. Lucia had niet echt een idee wat ze nog verder moest zeggen, misschien werd het tijd om te gaan. "Ik ga verder," ze wierp even een blik op de Shelgon. "En ik wens je succes met je Salamence." Als hij de pokémon goed zou trainen zou de Shelgon een erg krachtige pokémon kunnen worden, al waren de draken best klein. Charizards waren groter. Lucia zag Lucy al weer wat vrolijker kijken bij het horen dat ze verder zouden gaan.

Ik ga verder," Lucia wierp een blik op de Shelgon, welk het zichzelf nog steeds gemakkelijk probeerde te maken. "En ik wens je succes met je Salamence." de witharige knikte "Bedankt, jij succes met je Charmeleon trainen." de Flame Pokémon leek blij met het feit te zijn dat hun twee weg gingen, ook leek Tygo de situatie op zich te nemen waardoor deze overeind kwam en een vrolijke brul uitte naar de rode Pokémon. Daarna keek deze verstrooit om zich heen, alsof hij toen al was vergeten wat er gebeurd was. Oh heilige Arceus, hoe moest Ren dit gaan volhouden?

Lucia knikte en liep weg, met Lucy, die nog een vriendelijke brul naar de verwarde Shelgon had geslaakt, op haar hielen. Er was niet veel wat ze nog wilde doen, misschien zou ze nog naar het spookhuis gaan en dan zich voorbereiden op de gym die ze de volgende dag wilde doen. Met een Charmeleon moest het wel lukken, het was immers een insectsoort pokémongym en een vuurpokémon was daar sterk tegen. Maar Lucy was toch al sterk genoeg, dus ze zou haar aandacht op Lyra en Anubis richten, die hadden beide nog wat training nodig.