A picture perfect

Ze stak even haar handen naar voren en bekeek haar vingertoppen even snel. De kap die op haar hoofd rustte had een blauwe kleur, vandaag had ze ervoor gekozen een blauwe trui aan te doen op een lichtblauwe jeans. Ze sloot wat vingers en plaatste haar vingers zo zodat het een rechthoek vormde. Toen bracht ze hem wat dichter bij haar gezicht en kneep ze een oog toe. Even ging ze heen en weer, elk detail nam ze in zich op. Na enkele tellen liet ze haar handen terug zakken, zodat ze naast haar lijf kwamen. Haar blik was op een rots blijven hangen, een die wat groter was dan de Eevee die braaf naast haar zat. Ze had een vragende blik in haar ogen gehad toen ze het rechthoekding deed, dus toen Tawn haar blik de hare kruiste grinnikte ze even zachtjes en rolde ze even kort met haar ogen. "Wat denk je?" zei ze terwijl ze even haar hand in haar zij zette en de ander op haar hoofd. Ze tilde ietwat haar kin de lucht in en sloot haar ogen waarna ze als een echte fotomodel overdreven ging poseren. Na enkele tellen hoorde het blonde meisje wat gegiechel en toen ze haar grijze ogen opende, zag ze hoe Sachi zachtjes moest lachen met haar actie. Snel bracht ze haar handen terug bij elkaar, deze keer verder van haar gezicht. Ze vormde opnieuw de rechthoek en maakte even een klein sprongetje naar achter. "Kom op Sachi," De bruine Pokémon was meteen mee met haar trainster en wel meteen tilde ze haar kopje wat op en sloot ze haar ogen. "Ja, ja!" zei ze met een lach waarna ze wat naar voren sprong en op haar knieën lande waardoor ze nu wat dichter bij de Eevee was. De rechthoek waardoor ze keek was nu gericht op het gezicht van de Pokémon. Deze ging op der zij liggen en sloeg haar staart om haar pootjes heen waarna ze even knipoogde. Snel schoof Tawn naar rechts zoat ze nu voor de Pokémon zat. De Pokémon duwde haar kopje tegen de grond en ging op haar rug liggen waarna ze ietwat haar kopje draaide en met halfopen ogen naar haar trainster keek. Tawn lachte zachtjes en liet haar handen zakken waarna ze ze in het gras zette. "Geweldig!" grinnikte ze luid.

Ze lachte zachtjes naar haar Pokémon. Sachi rolde haar opnieuw om zodat ze nu op haar buik lag. Haar amberkleurige ogen waren speels gericht op haar trainster.Zij had zelf een vrolijke blik in haar grijze ogen. In de schaduw van haar kap kleurden haar ogen ietwat donkerder dan normaal, waardoor ze ook zwart konden genoemd worden door sommigen. "Uhm.. Hallo, gaat alles goed?" Verrast tilde ze haar hoofd op en ook de Eevee tilde haar kop op en keek zo naast haar trainster heen. Toen Tawn achter zich keek, sprong ze wel meteen recht, verrast door het meisje dat daar stond. Ze kwam wat onstabiel neer, wiebelde wat op haar benen en maakte daarom nog een klein sprongetje naar achter. Snel sloeg ze haar handen op haar rug. Ze lachte even nerveus. "Ja, alles goed," zei ze snel, zich er niet van bewust dat de knieën van haar lichtblauwe broek een tintje groen erbij hadden. De Eevee keek enkel maar naar het meisje, met haar schattige blik en vrolijke lach. Snel liet Tawn even een blik op haar Pokémon vallen, ze moest haar in de gaten houden.

Het meisje was geschrokken en de eekhoorn die op diens schouders zat ook, waarschijnlijk zelf nog erger dan het meisje zelf. Tawn zuchtte even zachtjes liet haar blik nog even snel over de nieuwkomer gaan en keek toen vlug naar haar eigen Pokémon. Ze zat nog steeds met diezelfde schattige blik te staren naar het meisje en ze vroeg zich echt af of ze dit nu expres deed of dat ze het echt meende. Het blonde meisje hoopte vurig voor het tweede, maar de kans dat het dat was was erg klein. “Mooi zo!“ De blondine keek even snel naar het bruinharige meisje, die een lach op haar gezicht had gezet. Tawnee liet zelf ook een klein lachje op haar gezicht groeien, het voelde opnieuw wat geforceerd aan, maar minder erg dan de vorige keer. Ze lachte en het zag er niet raar uit... Dus... “Wat een schatje!“ Snel keek de trainster van haar Pokémon naar het meisje en terug, haar grijskleurige ogen waren even groot geworden. Het meisje schudde even kort haar hoofd en lachte zachtjes. Nu Sachi niks verkeerd deed was er toch geen probleem? Het andere meisje, die zeker ouder was dan haar, haalde een Pokédex uit. Tawn vond het een beetje raar, maar opeens herrinerde ze zich dat ze niet langer in Kanto was, maar in Kalos. Hier waren ze vast zeldzamer en de kans dat je er een tegen kwam was dus erg klein. Tenzij dat je ergens Eevee's kon vangen in de regio, maar dat verwachtte ze niet echt. “Ah een Eevee!“ Het blonde meisje knikte, deze keer met een welgemeende lach, naar haar. "Dit is Sachi," zei ze terwijl ze even een blik op de bruine Pokémon legde. Deze liet even een schattig piepje horen, maar ze bleef zitten. "En ik ben Tawnee," vervolgde ze vriendelijk. Ergens was de onzekerheid uit haar weggestorven, maar ze wist best wel dat hij zou terugkomen. Toch vond ze wel dat jezelf voorstellen moest. Het was gewoon iets dat ze altijd deed, een gewoonte, beleefdheid die er al was ingehamerd van toen ze klein was.