The best wishes

Met zijn vlakke hand streek Theodore een plooi uit het rode tafelkleed. Hij zakte ver door zijn knieën om zijn ogen op hoogte van de tafel te krijgen. De torentjes van envelopjes stonden recht. Toen hij weer recht stond voelde hij nog even aan zijn kerstmuts of het belletje er nog aan zat.

Hij had besloten dat het een goed idee zou zijn om Rocket leden die het gebouw vandaag zouden verlaten allemaal een kleine kerstkaart te geven. Ze zouden vast snappen dat iedereen dezelfde boodschap zou krijgen, hoewel de kaarten qua uiterlijk wel van elkaar verschilde. Maar een dergelijk gebaar is belangrijk voor de team spirit. Al helemaal als de leden met hogere rangen ook hun gezicht lieten zien. Theodore wist wel dat het soms overkwam alsof ze alleen op een eigen eilandje zaten, maar hij zag als geen ander in dat het de teamwerk was dat Team Rocket had gemaakt wat het was. Theodore had verder ook wel zo gezien dat andere leden ook bepaalde initiatieven hadden bedacht. Het eerste lid liep langs. Snel greep Theodore naar een rode envelop. “Fijne kerstdagen.” Ze keek even een beetje verward, maar hij meende een kleine glimlach op te merken achter de verwarring. Ze liep de deur uit en Theodore keek omlaag. Wat was dit gevoel?