Day Off

Hij verveelde zich, zoals wel eens vaker voor kwam op dit soort dagen. Het was stil bij Team Rocket, zijn mensen waren druk aan het werken en hij kon er verder niets aan doen. Er leken niet veel mensen te zijn die behoefte hadden aan een keystone, waardoor hij ook niet zo vaak op kantoor hoefde te zijn en als ze er al waren, konden ze ook naar skaterboy gaan. Hij snoof dan ook eventjes bij die gedachten, voordat hij zich richtte op de vissen voor hem. Echo was voor de verandering naar het aquarium gegaan, een van de plekken die hij nog nooit bezocht had in Kalos. Over het algemeen had hij het niet zo met vissen, maar hij zat zich te bedenken of hij iets van kattenkwaad uit kon halen hier. Hij grinnikte eventjes, terwijl hij naar het volgende venster wandelde.

[+Lima]

Wat deed je op vrije dagen? Een beetje rondkijken, sight-seeing. Een aquarium dat door de hele regio als prachtig bekend stond was daar een goed begin voor. Al was het niet helemaal haar ding. Ze moest toegeven dat het rustgevend was, al die vissen zo zien zwemmen. Maar aan de andere kant was het wel voor het grootste deel overduidelijk gemaakt. Het was een plek waar ze zich uren zou kunnen vermaken maar even rondkijken was wel leuk. Ze had Lotus uit haar pokéball gelaten. De Mienfoo drukte haar snuit haast plat tegen het glas. Het mocht duidelijk zijn wie van de twee het er leuker vond. Lima was rustig op een van de bankjes gaan zitten. Haar ogen gericht op haar pokémon. Nou moest Lotus weer precies op het moment dat ze haar aandacht naar het water verschoof in beweging komen. De pokémon schoot weg en dreigde vol tegen een jongen met witte haren aan te rennen.

Echo keek een beetje verveeld om zich heen. Misschien had hij een van de jongere pokémon mee moeten nemen, die zouden zich prima kunnen vermaken. Diegene die hij nu bij zich had waren niet echt geschikt voor een aquarium. Nou ja, Mary natuurlijk wel. Maar de kans was groot dat ze mensen perongeluk zou gana vergiftigen en dat was nou ook weer niet de bedoeling.
Rustig keek de witharige jongen naar een paar Luvdiscs die langs zwommen, toen er opeens iets, of iemand, tegen hem aanliep. Eventjes dacht hij dat het een klein kind was en wilde hij het van zich af duwen, maar toen hij naast zich keek zag hij dat het een Mienfoo was. Zijn handen kriebelde voor de Dark Ball die hij voor het gemak altijd bij zich droeg, maar het zou te veel opvallen als hij hier een pokémon zou stelen. Echo zuchtte zachtjes, hij had de laatste tijd geen geluk meer als het ging om pokémon stelen. Maar goed, van wie was deze pokémon?

Ja hoor, Lotus rende vol tegen het witharige persoon aan. Het persoon deed vrij weinig, gelukkig. Je wist nooit hoe mensen reageerde op een pokémon die plotseling tegen ze aan rende. Zuchtend kwam Lima overeind en wandelde ze richting het tweetal. Bij haar nekvel trok ze Lotus van het been van de jongen af. De Mienfoo was vrolijk tegen zijn been aan blijven staan en had hem nieuwsgierig aangekeken. Een litteken op zijn gezicht trok de aandacht van de nog jonge pokémon. Lima schoot de pokémon een betekenisvolle blik voor ze zich tot het witharige persoon wendde. Iets kwam haar bekend voor. Kende ze hem? Ze kon het niet plaatsen in ieder geval."Mijn excuses voor het roekeloze gedrag van mijn Mienfoo," verzuchtte het meisje. Lotus wreef al grijnzend met haar handje over haar achterhoofd. Die had er duidelijk vrij weinig spijt van.

De pokémon leek zo te zien niet echt veel te willen doen, noch opzij te gaan als hij er vriendelijk om zou vragen, dus hij besloot om maar gewoon te blijven staan en te kijken wat er ging gebeuren. En wat gebeurde was dat er iemand op hem af kwam lopen, de trainer van de pokémon ging hij van uit, die haar excuses aanbood voor diens gedrag. Echo schudde zijn hoofd en zetten een kleine glimlach op zijn gezicht. Toen hij zijn ogen opende en het gezicht van het meisje voor hem zag, verstijfde hij eventjes. "Lima?" vroeg hij, iets wat onzeker. Hij had het meisje in geen tijden meer gezien, ze hadden geen contact meer gehad sinds hij was opgezet voor een blind date, nu iets meer dan twee jaar geleden ofzo? Ze herkende hem vast niet meer, niemand zou hem herkennen immers. "Echo, remember?" deed hij daarom een poging om haar herinneringen op te frissen.

Met haar knie gaf Lima een duwtje tegen de pokémon, ze moest echt eens gaan leren wat ze wel en niet kon doen. De jongen voor haar schudde een keer met zijn hoofd en er verscheen een glimlach op zijn gezicht. "Lima?" sprak hij echter zodra hij zijn ogen had open gedaan. Hij kende haar? Zo ver ze wist had ze hem nog nooit eerder gezien en hij leek haar nou niet echt het type dat je zomaar zou vergeten. "Echo, remember?" sprak de jongen vervolgens. Echo? De stem klonk bekend, de naam ook. Van de blind date die ze een jaar of twee geleden had gehad. Die jongen had er alleen heel anders uit gezien. Maar toch, iets aan hem leek er toch op. "Echo?" sprak ze al even twijfelachtig als hij eerder haar naam had uitgesproken. Mensen kwam je wel vaker meerdere keren tegen maar dit was wel een hele vreemde en onverwachte manier van elkaar herzien. "Ik had je niet herkent, je ziet er nogal... anders uit." Er was niet echt een andere manier om te brengen. Echo was er waarschijnlijk wel van bewust dat hij er behoorlijk anders uit zag dan tijdens hun blind date.

[Lima is ook gewoon niet ouder geworden XD]