Starcall

Vince was een beetje gaan rond kijken in de andere delen van Hoenn, op plekken waar hij voorheen nog niet naar toe was geweest. Hij was zo druk geweest met zijn Ranger taken dat hij bijna geen tijd had gehad om wat te gaan ontdekken. Daarom had hij vandaag, op z'n vrije dag, eindelijk tijd om naar een plek te gaan die zeer hoog op zijn lijstje stond; de Meteor Falls. Er zat een hele grote geschiedenis vast aan deze plek en iets wat hij zeker graag wilde zien. De hele dag had hij dan ook rondgelopen, een paar pokémons geholpen, immers kon hij dat gewoon niet laten, en zat hij nu bij een klein kampvuurtje te genieten van wat te eten. Tegyr was tegen een rots in slaap gevallen met zowel Lily als Vivian aan zijn zijde. Vince glimlachte eventjes en pakte zijn schetsblok erbij om rustig te beginnen te tekenen.

[+Lima]

De quest die ze Fallarbor Town had gehad was een zware geweest. Uitputtend. Nu had ze een dag of drie vrij. Ze zou nog even in Hoenn blijven om er rond te kunnen kijken. Kalos had ze immers zo goed als helemaal gezien en van Hoenn nog vrij weinig. De wetenschappers in Fallarbor Town hadden haar haast gedwongen om tijdens haar verblijf bij de Meteor Falls te gaan kijken. Ze was het ook gaan doen aangezien het erg mooi zou moeten zijn. Ze hadden gelijk gehad. Het was er echt prachtig. Bovendien was het in een grot dus had Cozen het ook weer helemaal naar zijn zin. Het hele zanderige gebeuren was niet zijn ding geweest. De duisternis was waar hij zich thuis voelde. Te begrijpen voor een pokémon die half Dark type was. Wat nou bleek was dat ze niet de enige was die zich in de grot bevond. Een jonge man zat met een schetsboek bij een kampvuurtje. "Hey," begroette Lima hem terwijl ze in een rustig tempo zijn kant op wandelde. Haar Weavile had zich verborgen in de schaduwen van de grot. Hij zou niets doen, enkel kijken vanaf een afstandje.

Eigenlijk was het best rustgevend om zo te zitten en zijn andere hobbies weer eens uit te oefenen. Hij was de laatste tijd zo druk bezig met zijn taken als Ranger, dat hij bijna niet meer kon tekenen. En dit was toch wel de beste gelegenheid die hij zou kunnen krijgen en de beste omgeving. Rustig pokte hij met een stok in het vuur om 't hoog te houden en wilde net weer door gaan met de tekening, toen er opeens een stem door de duisternis heen sneed. Vince keek om en merkte in de scherming iemand op. "Hey," zei hij met een glimlach. Hij was misschien een beetje te goed gezind voor dit soort situaties. Pas toen hij de persoon beter zag, merkte hij dat het een dame was en schoot zijn trots naar zijn tenen. Oh help. Alleen, in het donker, met een meisje. Niet echt iets wat hij graag wilde doen. Maar nu kon hij er niet meer onderuit. "Uh.. K-kom erbij, a-als je wilt," stelde hij stamelend voor.

"Hey," groette de jongen haar met een glimlach. Het leek haar geen persoon met kwaads in de zin. Helemaal niet meer na hoe hij zijn volgende woorden nogal stamelend uitsprak. "Uh.. K-kom erbij, a-als je wilt," was wat hij voorstelde. Lima glimlachte terug waarna ze verder richting de jongen liep. Hij leek haar wat ouder te zijn dan zij was. Zodra ze voor het vuur neer hurkte voelde ze de warmte haar omhelzen, haast als een deken. Het was vrij fris in de grot en zo'n vuurtje deed het altijd goed. "Bedankt, begon het koud te krijgen." Lima stak haar handen uit richting het vuur en draaide wat met haar polsen. De hitte van het vuur deed haar wel goed. Eigenlijk had ze dat zelf ook wel kunnen regelen maar goed. "Wat teken je?" vroeg Lima zodra haar ogen op het tekenblok in de handen van de jongen vielen.