Grumpy Grandpa Nature

Ze zou ze laten zien dat ze sterk genoeg was om hoger op te komen bij de organisatie. Gek werd ze van het feit dat iedereen haar als zwak zag, puur omdat ze te jong was om een volwaardig lid van Team Rocket te worden. Voor haar was de deur van de vierde gym, ze had besloten om die uit te gaan dagen. Natuurlijk wist ze ook wel dat het geen zak uit maakte voor Team Rocket, maar het gaf haar de voldoening dat haar team sterk genoeg was en dat ze stappen vooruit kon zetten. Ze had het al een tijdje uitgestippeld, welke pokémon ze wilde inzetten en welke strategie ze wilde gebruiken. Voor haar veertiende jaar was ze best een pienter meisje, al zagen vele dat niet in d’r. Vaak vonden ze d’r alleen maar irritant, ze was klein, al was ze wel wat gegroeid in het laatste jaar, en kon ze niets anders dan een blok aan iemands been zijn. En dat was nou net datgene waar ze verandering in wilde brengen. Ze keek eventjes omhoog naar de deur die voor haar open ging en slikte. Daar ging ze dan maar.
Rustig stapte ze naar binnen toe en keek om zich heen. Direct werd ze geraakt door een drukkende, warme lucht, alsof je in een oerwoud stond. Ze had natuurlijk al eens het regenseizoen in Hoenn meegemaakt, dat ongeveer hetzelfde aanvoelde, maar ze moest toegeven dat ze er geen fan van was. Zoekend wandelde ze verder naar binnen toe, toen er opeens een hand voor haar werd uitgestoken en ze werd tegengehouden. Yuuki keek om en merkte dat er een man naast haar stond. “En waar denk jij heen te gaan?” werd aan d’r gevraagd. Haar bordeaux rode ogen gleden over de man voor haar heen en ze snoof zachtjes. ”Op weg naar de gymleader. So if you would kindly step aside, i want to go through,” zei ze op een kalme toon, terwijl ze haar armen op d’r rug kruiste en de man aankeek. Deze trok een wenkbrauw op en keek haar vreemd aan. “Jij? Jij wilt de gymleader uitdagen?” werd ongelovig aan d’r gevraagd. Yuuki rolde met d’r ogen en dook onder de arm van de man heen. Het leek goed te gaan, totdat ze opeens in d’r kraag werd gegrepen. Direct barsten ze in hoesten uit en wrikte zichzelf los. ”Ben je gek geworden ofzo?” schreeuwde ze naar de man, maar toen pas zag ze dat het een oudere man was die haar had vastgegrepen. “Pardon kleine meid, maar als je de gymleader wilt uitdagen, moet je eerst toestemming hebben van de gymleader. Van mij,” werd er tegen haar gezegd en verbaast keek ze op naar de man. Hij zou haar overgrootopa kunnen zijn geweest immers, maar ze besloot maar geen dingen te gaan zeggen over zijn leeftijd. ”Goed dan, zou ik u mogen uitdagen voor een gevecht?” vroeg ze daarna resoluut. De man had een glimlach op zijn gezicht, maar de rest van zijn gezicht stond serieus. “Een kleine whippersnapper als jij? Eens zien of je tegen me op kan, sprout,” zei de oudere man tegen haar en eventjes had Yuuki de neiging om zijn wandelstok onder hem uit te slaan. Ze was die vent nu al moe, maar daar in tegen wilde ze ook graag deze gym uitdagen. Ze glimlachte daarom alleen maar tegen hem en volgde de oude man, die op een zeer traag tempo wandelde, in de richting van de open plek waar het gevecht zou worden gehouden. Zoals ze al dacht was de gym een groot bos, al leek de luchtdruk meer op die van een regenwoud. Om haar heen zag ze verschillende pokémon nieuwsgierig opkijken terwijl ze langs wandelde. Op het moment dat ze op de open plek aangekomen was, pakte de oudere man een pokéball van het rekje achter hem. “Vertel eens, kleine sprout. Wat is je naam?” vroeg hij vanaf de andere kant. Yuuki had ondertussen d’r parasol ingeklapt en naast haar neergelegd, terwijl ze aan haar riem voelde of de pokéballs nog in de goede volgore lagen. ”Yuuki Tsukino, uit Sinnoh,” riep ze daarna terug naar de man. “Uit Sinnoh hè? Waarom dan de pokémon league doen in Kalos en niet daar?” kwam er als antwoord. Ze haalde haar schouders op. ”Anderhalf jaar geleden naar Kalos gekomen, niet meer terug gegaan,” antwoorden ze kalmpjes, waarna ze een kleine buiging maakte. ”Zullen we dan maar?” vervolgde ze, iets wat ongeduldig. De oudere man glimlachte eventjes en knikte. “Vooruit dan maar, maar weet dat, sprout, dat ongeduld nooit loont.” Een zenuwtrek in d’r oog zorgde ervoor dat ze haar rechteroog vernauwde. Echt, die vent begon haar op d’r zenuwen te werken. Ze wilde gewoon die vent uitdagen en verslaan, zodat ze weer door kon gaan met d’r leven. De man gaf een signaal aan iemand aan de zijlijn, die zo te zien als scheidsrechter functioneerde. Hij haalde twee vlaggen erbij en knikte terug naar de gymleader.
“Dit gevecht zal gaan tussen Yuuki Tsukino uit Sinnoh en Ramos, de Coumarine City Gymleader. Het zal een vier tegen vier gevecht worden en alleen de uitdager mag tussentijds wisselen. Het gevecht is voorbij zodra van één partij alle pokémons zijn uitgeschakeld, of niet meer in staat zijn om te vechten. Laat het gevecht, beginnen!” Het startsein werd gegeven en twee pokéballs vlogen door de lucht heen.

VS

De eerste pokémon die Ramos inzetten bleek een Jumpluff te zijn, die vrolijk in de lucht bleef hangen en zachtjes heen en weer wiegde. Yuuki wist gelukkig welke pokémon hij zou hebben, helaas wiste ze niet in welke volgorde ze zouden verschijnen. Deze pokémon kon ze wel, ze had ze wel eens in de buurt zien zweven en irriteerde zich dan mateloos aan de sporen die ze achter lieten. Ze had dus in ieder geval wel de juiste keuze gemaakt om met haar nieuwste pokémon te gaan beginnen. Dit zou een van de eerste echte gevechten worden voor de Anorith, maar ze had er alle vertrouwen in. Het enige probleem dat ze zouden kunnen krijgen was dat ze niet echt in de lucht zou kunnen komen. ”Mayumi, ik heb vertrouwen in je. We gaan dit gevecht winnen, oké!?” zei ze motiverend tegen haar pokémon. Ze had de Anorith laatst een andere naam gegeven, omdat ze de Ann niet in het rijtje van haar andere pokémon vond passen. Gelukkig had de Anorith er geen problemen mee gehad en had goed gereageerd op de naamsverandering. Ramos leek best verbaast te zijn dat ze een fossil pokémon in bezig had. Ze kon het gewoon aan z’n blik zien. ”Bijna net zo oud als jij hè?” grinnikte ze en direct merkte ze dat zijn ogen serieuzer gingen staan. “Let op je woorden, whippersnapper. Weet tegen wie je ‘t hebt,” zei hij tegen haar, voordat hij met zijn stok op de grond tikte, hiermee was het gevecht blijkbaar begonnen. “Jumpluff, begin met een Fairy Wind.” De Jumpluff was blijkbaar instaat om een Fairy type aanval uit te voeren. De pokémon vloog de lucht in en schudde de bol op d’r hoofd, samen met de twee aan de zijkant uit. Een rossige wind rukte aan. Mayumi klakte een keer met d’r scharen en hielt ze daarna voor d’r ogen, zodat ze geen feeënstof in d’r ogen zou krijgen. De wind was helaas wel sterk genoeg om de pokémon achterover te slaan, zodat ze op haar rug terecht kwam. Met paniekerige geluiden probeerde ze zich weer overeind te krijgen, wat d’r met veel heen en weer bewegen ook leek te lukken. De pokémon slaakte een zucht, voordat ze een kwade blik stuurde naar de pokémon die zachtjes grinnikend in de lucht zweefde. ”Oké, Mayumi val nu aan met Water Gun, zorg dat je die Jumpluff uit de lucht kan schieten,” De Anorith klakte met haar scharen en ze schoof verschillende water stralen op de zwevende pokémon af. Deze wist ze een voor een te ontwijken, maar Mayumi was slimmer dan dat ze zou laten blijken. Ze had een van haar aanvallen achtergehouden, zodat de Jumpluff zou denken dat ze al klaar was. Snel schoot ze de laatste Water Gun naar de zwevende pokémon, die nu niet snel genoeg was om te ontwijken. Het water zorgde ervoor dat de bollen nat werden, waardoor ze niet goed meer op de wind kon blijven zweven. De pokémon viel tegen de grond aan en bleef daar eventjes liggen, voordat ze overeind kwam en een poging deed om weer de wind te pakken te krijgen. Toen ze merkte dat dit niet lukte, blies ze beledigd haar wangen op en liet wat kwade geluiden in de richting van haar Anorith glijden. Mayumi was dit keer degene die aan het grinniken was en keek haar tegenstander uitdagend aan. Yuuki wist dat de Water Gun weinig effect had op de pokémon, maar nu konden ze tenminste wel op gelijke gronden vechten. “Jumpluff, gebruik Bullet Seed” commandeerde Ramos zijn pokémon. De toch al woedende Jumpluff blies nog een keer haar wangen op en spuwde een lading keiharde zaden in de richting van haar pokémon. Yuuki dacht snel na, dit was het moment dat ze zich vervloekte dat ze haar pokémon geen Dig had laten leren, dat zou dit een stuk makkelijker kunnen maken. ”Gebruik Harden gevolgd door Ancient Power,” commandeerde ze haar pokémon. Dit was misschien de beste manier om de aanval tegen te gaan. De Anorith dook in elkaar en eventjes glansde haar pantser, waarmee haar defense stats verhoogd werden. De Bullet Seed aanval ketste tegen haar schild af en ondanks dat ze het vrij makkelijk tegen hielt, zag Yuuki dat ze er wel schade onder kreeg. Toen de lading zaden eindelijk ophielden, zetten Mayumi de tegenaanval in. Ze hief haar scharen op en vormde een grote zilveren bal aan eeuwen oude energie. Ze schoot de bal in de richting van de Jumpluff, die nog een poging deed om de lucht in te komen, maar het niet haalde. Ze schoot door de ruimte heen en kwam tegen een boom tot stilstand. De pokémon zakte onder de boom in elkaar, maar wist zichzelf weer overeind te krijgen. “Gebruik Poison Powder,” reageerde Ramos meteen weer en de Jumpluff schudde vrolijk alle drie de bollen uit. Het paarse stof dwarrelde in de richting van de Anorith, die angstig omkeek naar haar trainster. Hoe moesten ze dit oplossen? Wacht, misschien was er een manier. ”Mayumi, gebruik Brine maar richt ‘t naar boven toe,” zei ze tegen haar pokémon. De Anorith had duidelijk geen idee wat Yuuki van plan was, maar ze vertrouwde het er dan maar op. Een krachtige waterstraal schoot de lucht in, waar ‘t zijn hoogste punt bereikte en in kleine regendruppels naar beneden viel. Door de nagemaakte regen zouden ze hopelijk de Poison Powder uit de lucht kunnen krijgen, maar toen Mayumi opeens een verschrikte kreet sloeg wist ze dat er iets fout was. De pokémon kleurde steeds tinten rood op, al was het maar heel vaag. Yuuki zuchtte zachtjes, ze haatte het dat ze geen andere kleur dan rood kon zien, aangezien het op dit momenten best wel irritant kon zijn. Zo te zien was haar pokémon alsof vergiftigd geraakt door het poeder. Maar aan de andere kant had ze ervoor gezorgd dat de Jumpluff nog steeds niet de lucht in kon. Doordat de regen bleef doorzetten, waren de bollen nog steeds nat en kon ze geen wind pakken om de lucht in te zweven, precies wat ze nodig had. Ze moest nu alleen goed uitkijken voor het vergif dat haar pokémon zou kunnen vloeren. ”Val aan met Bug Bite,” zei ze tegen haar pokémon. De Anorith had zichzelf weer een beetje bij elkaar geschraapt, al voelde ze zich duidelijk niet in orde. Er gleed nog steeds af en toe een paarse gloed over d’r heen, waardoor ze wist dat ze nog steeds vergiftigd was. Toch zetten ze zichzelf in beweging en gleed in de richting van de Jumpluff. Een Anorith was niet bijster snel, maar als ze wilde aanvallen, konden ze verrassende snelheden behalen. Ramos liet het er echt niet bij zitten. “Jumpluff, hou de aanval tegen met Mega Drain,” commandeerde hij zijn pokémon. De Jumpluff ging overeind staan en liet in ontzagwekkende snelheid zaden in de richting van de Anorith groeien, die haar vastzetten tegen de grond en haar van d’r energie te ontdoen. Mayumi slaakte een kreet en begon hevig heen en weer te schudden. Yuuki beet eventjes op d'r lip, ze moest iets doen om die Jumpluff tegen te gaan. ”Bijt door de strengels heen en gebruik daarna Crush Claw,” zei ze tegen haar pokémon. De Anorith zetten haar kleine tandjes in de strengels en met drie of vier beter was ze erdoor heen. Al snel schoot ze op de Jumpluff af, die verbaast was dat ze door de Mega Drain heen gekomen was en haalde uit met haar sterke scharen. Deze waren ondertussen lichtblauw opgegloeid en zorgde voor diepe krassen bij de Jumpluff. De pokémon dook weg om meer schade te voorkomen. “Leech Seed!” werd geroepen door Ramos, maar ze had al het idee dat hij de Jumpluff gewoon in leven wilde houden en haar Anorith wilde laten uitputten. Ze moest immers ook nog rekening houden met het vergif dat langzaam maar zeker z'n werk ging doen. ”Mayumi, gebruik Protect,” riep ze naar haar Anorith. De pokémon rolde zichzelf op en een glanzende laag gleed over haar lichaam heen. De zaden van de Jumpluff vlogen op de Anorith af, maar kaatste af tegen het schild, waarna ze in de grond terecht kwamen en niet ontkiemde. De Anorith rolde zichzelf weer uit en klakte vrolijk met d'r scharen, al dook ze daarna licht in elkaar toen het vergif weer insloeg. ”Nu, gebruik opnieuw Ancient Power,” zei Yuuki snel en de Anorith hief haar scharen weer boven d'r kop. De zilveren bal werd gevormd en dook op de Jumpluff af. Deze dook in elkaar, maar werd alsnog geraakt. Helaas was door de kracht van de aanval het meeste water opgedroogd, dus kon de pokémon zichzelf opvangen door te blijven zweven in de lucht. Dit was echter precies waar Yuuki op gewacht had. Ze hopende haar mond om een commando te geve, maar de oude man was nog net iets sneller met zijn commando's. “Jumpluff, Acrobatics,” werd geroepen en Yuuki versteef. Oh nee, Acrobatics kon het einde zijn van haar Anorith en dat wilde ze koste wat kost zien te voorkomen. De aanval zou bijna dubbel schade doen aangezien haar pokémon geen item vast had. Ze moest nu snel nadenken of ze de pokémon uit de lucht zou schieten of dat haar eigen pokémon beschermen. De Jumpluff vloog ondertussen door de lucht heen en begon met toenemende snelheid naar beneden te vallen. Yuuki beet op d’r lip en slaakte een zachtjes zucht. Op hoop van zegen dan maar. ”Mayumi, Smack down!” riep ze naar haar pokémon. Een oranje bol verscheen tussen haar scharen, die veranderde in een steen. Met geweldige kracht schoot ze de bol in de richting van de Jumpluff, maar deze maakte een snelle schijnbeweging en ontweek de aanval. Yuuki dook in elkaar, wetend dat haar arme pokémon deze aanval nooit zou kunnen overleven. Toen ze de klap hoorde en op keek, zag ze niets meer dan een enorme stofwolk. Langzaam loste de stofwolk op en zag ze hoe niet alleen haar Anorith uitgeteld op de grond lag, maar ook de Jumpluff. Ze dacht snel terug naar wat er kon zijn gebeurd en nu pas merkte ze dat ze had gezien hoe haar pokémon een kleine zilveren ball bij zich had op het moment dat de Jumpluff op haar af kwam. Ze had de aankomende pokémon neergehaald met een laatste Ancient Power aanval en daardoor was het gevecht geëindigd in een draw. De scheidsrechter hief beide vlaggen en daarbij was het gevecht afgelopen. Op naar de volgende ronde.

“Je vecht goed, Whippersnapper, maar je zult nooit winnen met alleen sterke pokémons,” zei Ramos tegen haar en Yuuki haalde haar schouders op. ”Misschien niet, maar het maakt ‘t wel makkelijker,” zei ze op een gemene toon terug. Haar bordeaux rode ogen waren op hem gericht en een gemene glans lag erin. Ze zou deze oude vent eens z’n stok onder ‘m uit trappen, zodat hij zou zien dat ze dit wel konden winnen. “Laten we verder gaan,” vervolgde Ramos, terwijl hij van pokéball wisselde en een nieuwe pokémon op het veld gooide. Zelf liet Yuuki haar Anorith terugkeren en pakte een volgende pokéball. Dit zou een interessant gevecht worden omdat nu de rollen zouden worden omgedraaid. ”Het ga je goed, Koumori,” zei ze rustig, terwijl ze de pokéball van de Crobat de lucht in gooide. Daarna pakte ze haar pokédex erbij om te kijken welke pokémon Ramos had ingezet. Het leek een soort van bok, zoals hij daar zo stond en met z’n hoef over de grond heen schraapte. Gogoat, the Mount Pokémon and the evolved form of Skiddo. Gogoat is able to sense its Trainer's feelings by detecting small changes in the grip on its horns. This allows both Trainer and Pokémon to move together as one. Ze zat dus toch ongeveer goed. Ze keek eventjes op naar haar Crobat en knikte. Dit zou best wel eens kunnen werken. “Het gevecht zal gaan tussen de Crobat van Yuuki en de Gogoat van Ramos. Laat ‘t gevecht, beginnen!” riep de scheidsrechter en Ramos begon, eveneens, met de eerste aanval.

VS

Gogoat used Seed Bomb. It’s not very effective

Koumori used Swift, it hits

Gogoat used Tackle. It hits!

Koumori used Supersonic. It missed!

Gogoat used Razor Leaf. It’s not very effective!

Koumori used Wing Attack, it’s super effective!

Gogoat used Vine Whip. It’s not very effective!

Koumori used Bite. It hits!

Gogoat used Double-Edge. It hit. Gogoat’s hit by recoil!

Koumori used Confused Ray. Gogoat is confused.

Gogoat is confused. Gogoat used Bulk Up. Its attack and defense raised

Koumori used Air Cutter. It’s super effective!

Gogoat is confused. It hits itself in the confusion!

Koumori used Venoshock. It’s super effective!

Gogoat snapped out of its confusion. Gogoat used Double-Edge. It hits. Gogoat is hit by recoil!

Koumori used Cross Point. It’s super effective!

Gogoat fainted

Op het moment dat de Gogoat op de grond neerviel, voelde Yuuki gewoon een paar ogen branden in haar voorhoofd. Ze glimlachte onschuldig naar de oude man. Rustig liet ze haar pokémon terugkeren en blies een kushandje naar Ramos toe. ”Wat vind je daarvan, ouwe?” riep ze veneinig naar de oude man toe. Deze gromde eventjes en zwaaide kwaad met zijn wandelstok in haar richting. Ja, echt zo’n oude man reactie. Hij zou toch nooit snel genoeg zijn om haar te pakken te kunnen krijgen hier, dus waarvoor zou ze de moeite doen om weg te komen. Als het moest kon ze gewoon op Lai-ying springen en op zijn rug weg komen uit de gym. Nee, Yuuki maakte zich nergens zorgen om. Het enige waar ze nu op moest letten was dat ze de gym niet uit gegooid moest worden, ze wilde het gevecht wel graag inmaken. Haar strategie werkte geweldig goed en dat wilde ze het liefst ook zo houden. Ze wilde Koumori misschien later nog inzetten, tegen de laatste pokémon en besloot hem daarom te wisselen voor een andere pokémon om de voorlaatste uit te schakelen. Als haar informatie klopte wist ze welke pokémon nu moest komen en zou ze die met ongeveer hetzelfde gemak moeten kunnen inmaken. Ze was gewoon qua type enorm in het voordeel op hem en dat was zo te zien iets wat die niet al te leuk vond. Misschien zou dat ook komen door wat geruchten die ze had gehoord toen ze onderzoek deed naar de gym. Ze had ergens opgevangen dat er een paar uitdagers waren geweest die z’n gym hadden afgebrand en daarna nooit meer hadden geholpen met het heropbouwen ervan. En dan bleef men maar zeggen dat Team Rocket slecht voor de mensheid was. Dit soort gasten wonnen het vaak bij dit soort dingen. Ze zuchtte eventjes en keek op toen Ramos een nieuwe pokéball in zijn handen had. Zelf pakte ze dan ook maar een nieuwe en ditmaal tegelijk vlogen ze door de lucht heen. Met een scherpe kreet verscheen de Mandibuzz in de lucht en vloog een rondje over de open plek waar het gevecht werd gehouden. De gymleader had zo te zien een andere ingeving en had een klein spookje op het veld geroepen. Yuuki glimlachte eventjes. Ze had nog twee pokémon achter de hand, Suzume en nog eentje en het had niet uitgemaakt welke van de twee ze had opgegooid, ze zou toch in het voordeel blijven tegen dit team. Toch wilde ze eventjes kijken welke pokémon het was, aangezien ze ‘m nog niet eerder had gezien. Pumpkaboo, the Pumpkin Pokémon. Pumpkaboo's eyes can glow, which lights the way for travelers. They often sleep in the ground. vertelde haar pokédex d’r. Een kleine grappige pokémon dus en als ze Ikiyro niet al had gehad, zou ze misschien overwegen om een Pumpkaboo in d’r team te zetten. De scheidsrechter hielt zijn twee vlaggen op en begon het derde gevecht. “Dit gevecht zal gaan tussen Ramos’ Pumpkaboo en Yuuki’s Mandibuzz. Laat ‘t gevecht beginnen!” Yuuki grijnsde naar Ramos en begon ditmaal zelf met de eerste aanval.

VS

Suzume used Gust. It’s super effective!

Pumpkaboo used Trick-of-Treat. Suzume became a ghost type!

Suzume used Pluck. It missed!

Pumpkaboo used Shadow Sneak. It’s super effective!

Suzume used Feint Attack, it’s super effective!

Pumpkaboo used Bullet Seed. It’s not very effective!

Suzume used Nasty Plot. Its Special Attack raised!

Pumpkaboo used Leef Seed. Pumpkaboo starts draining Suzumes enegy!

Suzume used Air Slash. It’s super effective! Suzume has it’s energy drained

Pumpkaboo used Shadow Ball. It’s super effective.

Suzume used Punishment. It’s super effective! Suzume has it’s energy drained

Pumpkaboo used Scary Face. Suzumes Speed lowered!

Suzume used Gust. It missed. Suzume has it’s energy drained!

Pumpkaboo used Shadow Ball. It’s super effective

Koumori used Mirror Move. Koumori used Shadow Ball. It’s super effective!

Pumpkaboo fainted

Het spookje was uit de lucht geslagen, maar Suzume was op de grond gaan zitten, duidelijk uitgeput van het gevecht. Die Trick-or-Treat aanval had hun strategie nogal in de war geschopt, al was Yuuki toch wel blij dat ze het hadden overleeft. Suzume zag er naar uit dat ze niet nog heel veel langer zou kunnen overleven, dus konden ze maar beter door gaan naar het volgende gevecht. De blik van Ramos werd steeds kwader en kwader en de twee witte plukjes baard aan de zijkanten van zijn gezicht trilde bijna van woede. Het zag er eigenlijk best wel fraai uit en ze moest zich inhouden om niet in lachen uit te barsten. ”Oké ouwe, laatste pokémon. Denk je dat je me nog kan verslaan?” riep ze naar de overkant Ramos zwaaide met zijn vuist in haar richting. “Ik krijg je nog wel Whippersnapper, je bent nog niet van me af. Mijn laatste pokémon zal je verbaast doen staan,” riep hij naar haar terug en ze rolde eventjes met haar rode ogen. Ja vast, alsof er iemand door haar plan heen kon komen. De gymleader liet zijn pokémon terugkeren en verwisselde de pokéball. De nieuwe pokémon die op het veld kwam was de Venusaur, de pokémon waar ze zich het meeste op verheugde om tegen te vechten. Zelf liet ze haar Mandibuzz terugkeren, die had genoeg gevochten voor vandaag. Als ze Suzume in dit gevecht zou laten, zou ze met een klap tegen de grond worden geslagen en was het hele spelletje afgelopen. Nee, ze had iets anders in gedachten. Een pokéball vloog door de lucht en met een trotse brul kwam Kimura overeind. De Delphox was al een tijdje itching for a fight en dit zou een prima gevecht worden voor d’r worden. Ze pakte haar stok uit d’r ‘mauw’ en stak deze aan door er rustig tegen te blazen. Daarna stak ze de stok dreigend in de richting van de Venusaur en daagde hem uit voor het gevecht. De Venusaur brulde en schudde met de bloem op zijn rug, de uitdaging aangaand. De scheidsrechter hief zijn vlaggen weer op en zei; “Dit gevecht zal gaan tussen Ramos’ Venusaur en Yuuki’s Delphox, laat ‘t gevecht, beginnen!”

VS

Ramos liet dit keer niet over zich heen lopen en beval zijn pokémon direct om aan te vallen met een Vine Whip aanval. Yuuki was dit keer niet zo snel en al snel zat haar Delphox vast in de strengels. De Venusaur was zelfs slim genoeg om haar de stok uit d’r handen te slaan. Kimura gromde en deed een poging om de strengels door te bijten, maar ze kon er niet niet bij. ”Kim, gebruik Fire Spin, doe ‘t om jezelf om door de vines heen te komen,” riep Yuuki snel. De Delphox blies een string aan vuur uit en wikkelde deze om zichzelf heen. Door het brandende vuur verstroeide de vines en was de Venusaur gedwongen om los te laten. De grote groene pokémon brulde en stampte op de grond, maar er volgde geen aanval. De Delphox stuurde het vuur daarna in de richting van de Venusaur en liet het om hem heen wikkelen. De Venusaur zetten een paar stappen achteruit, maar kon niet voorkomen dat het vuur aan zijn poten begon te likken. Met zijn roede probeerde hij het vuur uit te slaan, maar verschillende kleine vlammetjes bleven over zijn huis spelen. Het deed maar weinig schade, Fire Spin was niet een al te sterke aanval, maar het was genoeg om gewoon ontzettend irritant te zijn en de tegenstander af te leiden. De Venusaur schudde de laatste vlammetjes van zich af en met een sissend geluid doofde ze op de grond. Ramos keek haar met een dodelijke blik aan en Yuuki grinikte zachtjes. Wat een aardige man was ‘t toch. “Venusaur, gebruik Petal Dance.” De aanval die Ramos zijn pokémon liet doen verbaasde haar nogal. Petal Dance was een sterke aanval en het zou haar pokémon drie tot vier keer kunnen raken, maar de drawback van confusion daarna was toch wel iets waar hij zich zorgen om zou moeten maken. De Venusaur schudde de bloem op zijn rug uit en een regen aan glimmende roze blaadjes schoot op haar Delphox af. Kimura begon aan een ingewikkelde dans om de bladeren te ontwijken, maar werd toch meerdere keren geraakt. Ze moest snel hier tegen gaan doen, de kracht van de Petal Dance zou dit gevecht een stuk korter kunnen gaan maken. ”Kimura, gebruik Flamethrower om de bladeren te vernietigen,” zei ze tegen haar pokémon. De Delphox bleef even op een plek staan en blies een lading vuur in de richting van de blaadjes. Deze verschroeide, maar de volgende laag raakte haar volop. Dit was nu de derde aanval, dus er zou er nog een kunnen komen. ”Flame Charge,” riep Yuuki daarna. Ze moesten in beweging blijven. Kimura rolde zich op in een bal van vuur en schoot in de richting van de Venusaur. Die schudde voor de laatste keer de bloem uit en de lading bladeren schoot weer op de Delphox af. ”Ga er door heen met een Shadow Ball,” riep Yuuki. Kimura hielt haar handen bij elkaar en maakte een grote paarse bal, die in de richting van de Venusaur werd afgevuurd. De bladeren erom heen gleden erover heen, maar zorgde er niet voor dat de bal explodeerde. Pas toen de paarse bal tegen de Venusaur kwam, explodeerde deze en stapte de grote pokémon achteruit. Kimura sprong ondertussen weg voor de laatste lading van de Petal Dance, maar kon ‘m niet op tijd ontwijken. Ze viel tegen de grond aan en deed een poging om weer overeind te komen. De Venusaur kreeg ondertussen een glazige blik in zijn ogen. De confusion was ingetreden, dat zou dit gevecht een stuk makkelijker kunnen maken. Of, tenminste, dat dacht ze. Maar zo te zien had Ramos een kleine verrassing voor haar achter de hand. De Venusaur zocht met een roede tussen de bladeren van de bloem op zijn rug en haalde een bes tevoorschijn. Yuuki herkende de bes als een Lum Berry en keek toe hoe de Venusaur de bes op at. Ze kon zichzelf wel voor d’r hoofd slaan. Natuurlijk. Ramos zou zijn pokémon nooit onder confusion laten gaan, als hij geen status effect verwijderende bes bij zich had. Damn, daar ging haar voorsprong. Haar Delphox was ondertussen weer overeind gekomen, de Petal Dance aanval had flink wat schade gedaan, maar nog niet voldoende om het gevecht vroegtijdig te laten aflopen. ”Kim, gebruik Grass Knot,” zei Yuuki snel. De ogen van de Delphox gloeide groen op en er verschenen takken onder de poten van de Venusaur. Deze stapte verbaast naar achter toe en deed een poging om de takken te verpletteren, maar ze wisten zich stevig rond zijn poten vast te binden en sloegen hem tegen de grond. Grass Knot was een vreemde aanval. Omdat het een grass type aanval was, deed ‘t maar 1/4e damage op de Venusaur, maar de uiteindelijke schade werd berekend door het gewicht van de tegenstander, waardoor het toch nog een aardig sterke aanval kon zijn tegen hem. De Venusaur werd tegen de grond aan geslagen en gehouden door de takken, waardoor Yuuki nu verder kon met de Venusaur in elkaar te meppen. ”Kim, val aan met Psybeam,” zei ze tegen haar pokémon. De Delphox ging overeind staan, pakte de stok in haar rechterhand en met een simpele beweging stuurde ze een sterke psychische straal in de richting van de Venusaur. “Venusaur, gebruik Poison Powder,” riep Ramos nog als antwoord. De Venusaur schudde nog rustig de bloem op zijn rug nog een keer uit, voordat hij volop geraakt werd door de Psybeam aanval. Deze liet hem naar achter schuiven, waarbij diepe krassen ontstonden in de grond. De grote groene pokémon was niet blij met de aanval en schudde verward zijn kop. De tien procent kans op confusion had zo te zien gewerkt en nu had hij geen Lum Berry meer om zich te redden. Helaas kon Kimura ook niet op tijd weg komen van de Poison Powder en voor de tweede keer in dit gehele gevecht moest Yuuki toekijken hoe haar pokémon overspoelt werd door een paarse gloed van ‘t vergif. Ze zuchtte zachtjes, ze hoopte maar dat haar Delphox dit gevecht ging uithouden, want anders had ze een probleem. Natuurlijk had ze nog iemand achter de hand om ‘t gevecht uit eindelijk af te maken, maar het liefst wilde ze die niet gebruiken. ”Kim, gebruik Flame Charge!” commandeerde ze haar pokémon, die zich weer oprolde in een bal van vuur en op hoge snelheid in de richting van de groene pokémon. Ramos zetten direct weer de tegenaanval in en riep naar zijn Venusaur; “Counter de aanval met Take Down!” De grote pokémon zetten zich af tegen de grond en zetten de tegenaanval in. Net iets over het midden van het veld, knalde de tweede pokémons tegen elkaar. Vanuit de stofwolk die werd gevormd zag ze hoe haar pokémon eruit werd geslagen en verduft tegen de grond aan terecht kwam. Toen het stof neerdaalde was te zien hoe de Venusaur nog overeind stond, al keek hij niet helder uit z’n ogen. Er speelde enkele vlammetjes op zijn huid, maar ze leken niet al te veel te deren. Kimura deed moeite om overeind te komen, maar alles aanvallen die tot nu toe tegen haar waren gebruikt, samen met de constante damage van het vergif zorgde ervoor dat ze toch wel aardig verzwakt was geraakt. “Oké, Venusaur. Maakt ‘t af met Double-Edge,” riep Ramos en direct schoot de Venusaur weer op de Delphox af. ”Kim! Kom alsjeblieft overeind,” riep Yuuki nog, maar haar Delphox vloog al door de lucht en kwam met een harde klap op de grond terecht. Ze probeerde overeind te komen, maar het leek niet te willen lukken. De scheidsrechter hielt een vlag omhoog, Delphox was uitgeschakeld.
Ze kon het gewoon zien, de grijns op het gezicht van de oudere vent. Door slim te spelen had hij haar beste pokémon weten uit te schakelen, maar dat betekende niet dat ze het op zou gaan geven. In tegendeel zelfs, ze zou dit gevecht tot het einde uitspelen. Wat betekende dat ze nu haar strategie moest bijslijpen, maar ze zou dit alsnog kunnen winnen. Ze liet haar Delphox terugkeren en pakte een van haar vorige pokéballs te voorschijn. Uit de flits verscheen haar Crobat weer, die een rondje boven de Venusaur draaide. “Denk maar niet dat ik ‘t je makkelijk ga maken nu, Whippersnapper,” zei Ramos vanaf de andere kant. Hij drukte op iets op zijn wandelstok en een witte gloed scheen over de Venusaur heen. Oh nee, Yuuki had inderdaad geen rekening gehouden met een eventuele Mega-Evolution. Een angstige blik verscheen in haar rode ogen toen de Mega Venusaur uit het licht spatten en stevig op de grond ging staan. De Venusaur was gelukkig al goed verzwakt door het gevecht met Kim, maar ze zouden zeilen bij moeten zetten om dit gevecht te kunnen winnen. Ze keek Ramos aan, voordat ze haar Crobat het eerste bevel gaf.

VS

”Koumori, val aan met Supersonic!” beval ze haar pokémon. De Crobat voog hoog de lucht in en opende zijn bek, waaruit pulserende echo signalen in de richting van de Mega Venusaur gleden. De ringen gleden over hem heen en een glazige blik verscheen in zijn ogen. Goed, nu de pokémon verward was, zou het gevecht wat makkelijker kunnen lopen. “Grijp die Crobat met je Vine Whip,” riep de Ramos, maar de Mega Venusaur had helemaal geen zin om iets te doen. Zijn roede kwam op zijn eigen kop terecht en deed ‘m versuft opkijken, maar de confusion bleef in werking. Ze zag hoe Ramos met z’n tanden knarsten en zijn ogen op haar pokémon richtte. ”Koumori, gebruik Air Slash!” riep Yuuki snel. De Crobat liet zijn vleugels lichtblauw opgloeien en sloeg er een paar keer stevig mee. Sterke slagen van wing sloegen in op de Mega Venusaur en deden hem achteruit stappen. Door de inslag van de aanval, was wel de confusion uitgewerkt, maar dat maakte haar niet zo veel uit. Tot nu toe had ze de overhand in dit gevecht en dat was wat telde. Ramos had zo te zien ook door dat de confusion afgelopen was, want hij begon meteen weer met de aanval in te zetten. Arceus, deze oude bok was gehaaid op haar neer te halen, letterlijk, aangezien hij aanviel met een Bullet Seed aanval. Uit de knop van de bloem op de rug van de Mega Venusaur schoten enkele zaden in de richting van haar Crobat, die ze bijna allemaal behendig wist te ontwijken. Allemaal, op de laatste na, die tikte zijn vleugels aan en hij tuimelde in de richting van de grond. “Nu, vang hem op met je Vine Whip en sla ‘m tegen de grond,” gromde Ramos erachter aan. Direct schoten de roede van de Mega Venusaur in de richting van de Crobat, vingen hem halverwege de grond op en zetten extra vaart door ‘m tegen de grond te slaan. Yuuki keek moeizaam toe hoe haar pokémon werd toegetakeld. Koumori had al een heel gevecht gehad tegen de Gogoat, dus ze moest hopen dat hij dit allemaal vol ging houden. ”Koumori, gebruik Acrobatics gevolgd door Bite,” zei ze tegen haar pokémon. De Crobat schoot direct weer de lucht in, al was het minder snel dan wanneer hij in beter conditie zou verkeren. Hoog in de lucht maakte hij een scherpe bocht en dook op de Mega Venusaur af. “Probeer ‘m te pakken te krijgen met je Razor Leaf,” zei Ramos nog, maar dit keer was Koumori sneller. Hij vloog tegen de Mega Venusaur af en greep zichzelf direct vast op diens zij. Met zijn scherpe tandjes beet hij in het vlees van de pokémon, die in paniek direct met Vine Whip probeerde de vleermuis van zich af te krijgen. Koumori kreeg een aardige tik van de roede en werd losgerukt van de Mega Venusaur. Snel vloog hij weer de lucht in en draaide zich om. “Venusaur, haal die Crobat uit de lucht met eenSleep Powder,” zei Ramos en Yuuki kreeg een glimlach op d’r gezicht. Rustig wachtte ze totdat de Venusaur het slaap poeder in de lucht had verspreid door het uit de bloem op zijn rug te schudden. Daarna keek ze naar haar Crobat, die zat hoog genoeg in de lucht om er niet zo snel door geraakt te kunnen worden. ”Koumori, gebruik Wing Attack om van de Sleep Powder af te komen en gebruik daarna nog een keer Acrobatics om het af te maken,” haar stem was rustig, terwijl ze toekeek hoe de Crobat met enkele stevige slagen het slaap poeder terug naar diens eigenaar liet gaan. De Mega Venusaur wankelde op zijn poten, voordat alle kracht uit zijn poten vloeide en hij in slaap op de grond viel. Nu hadden ze vrij spel om het gevecht af te maken. Koumori schoot hoog de lucht in en vloog daarna op hoge snelheid naar beneden toe. De inslag van de aanval zorgde voor een stofwolk om te ontstaan en met gekruiste vingers achter haar rug, hoopte ze op de vlag van de scheidsrechter dat de Mega Venusaur was uitgeschakeld.

Attacks: