Fall Away [+Valyn Bailey]

Onderwerp: Fall Away [+Valyn Bailey] do sep 15, 2016 1:08 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Ze had een weddenschap verloren. Dat was waarom ze nu voor het Lost Hotel stond; haar trouwe Tyrogue aan haar zijde. Beiden keken elkaar voor een moment onzeker aan. Cecille herinnerde zich Halloween nog wel, dat volledig uit de hand liep omdat haar schrikreactie meppen was en ze per ongeluk een Jynx had gevloerd. Spoken waren bestand tegen haar vuisten, dus ze zou zichzelf niet echt kunnen redden als er iets gebeurde, maar gelukkig kende Sivar wel een move die vechttype aanvallen effectief maakte. Dat nam echter niet weg dat ze zich op haar gemak voelde. Het spookachtige aura dat om het hotel hing, was genoeg om haar de kriebels te bezorgen. Ze had het eigenlijk niet zo op horror. Cecille deed wel vaker alsof het genre haar niks deed, maar in werkelijkheid vond ze het alles behalve leuk.

De blondine had echter een weddenschap verloren en ze ging nooit terug op haar woord. Dus ze stapte trillerig naar voren en besloot afleiding te zoeken door zich bezig te houden met het opnemen. Sivar volgde haar onzeker naar binnen en toen ze eenmaal de deur door waren, had ze haar Holocaster al in haar hand om op het record-knopje te drukken. De teller in de hoek van haar scherm gaf aan dat het opnemen was begonnen. “Y-Yo!” begon ze, proberend zeker van zichzelf te klinken. Het faalde lichtelijk, maar dat was een zorg voor later. “Zoals beloofd! Ik sta in het Lost Hotel!” sprak ze tegen de kleine camera. Ze deed haar best om niet om zich heen te kijken.

Totdat een luide, doffe klap te horen was. Cecille schrok zo hard dat ze de lucht in sprong, haar Holocaster bijna naar de grond liet vallen en een kleine, verraste gil liet horen. Ze wist het apparaat te redden door stuntelend een poging te doen tot opvangen, wat na drie pogingen nagenoeg lukte. “Wat was dat..?” vroeg ze alert aan haar Tyrogue. De camera stond nu scheef op haar gericht en het ding nam nog steeds elke gebeurtenis op.

Onderwerp: Re: Fall Away [+Valyn Bailey] di sep 20, 2016 12:48 am

Het enige dat oplichtte in het donker was het einde van de brandende sigaret die ze in haar mond had. Haar blauwe ogen keken goed om zich heen, terwijl ze probeerde wegwijs te worden uit dit doolhof. Meave had erop gestaan dat ze naar binnen zouden gaan, die kleine Torchic was immers een ontzettend sensatiezoeker, maar nu waren ze lichtelijk verdwaald geraakt. En helaas had ze geen enkele pokémon in haar team zitten die echt goed was in de weg vinden, dus was ze maar een beetje doelloos gaan rondhangen. Immers was ze nou ook weer niet zo'n avonturier dat ze een zaklamp bij zich had, dus af en toe liet de Torchic een vlammetje zien, zodat ze ongeveer wisten waar ze waren.
Het was een doffe dreun en een gil die haar stil deed staan. Al snel werd het weer stil, maar Valyn vertrouwde het niet meer. Ze liep alert verder en bleef bij een deuropening staan. "Wie is daar?" vroeg ze door de deur heen, klaar met een pokéball om haar pokémon eruit te laten.

Onderwerp: Re: Fall Away [+Valyn Bailey] wo sep 21, 2016 12:22 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Stilte. Dat was in eerste instantie wat haar begroette en hoewel ze normaal gesproken een hekel daar aan had, verwelkomde ze het nu met open armen. Haar nekharen stonden nog steeds overeind, maar dat zou zo wel over gaan. Cecille had echter de kans niet om van de stilte te kunnen blijven genieten, want het geluid van voetstappen klonk en meteen voelde ze weer een adrenalinekick door haar lijf gaan. Ze keek angstig naar Sivar, onzeker wat ze van deze situatie moest denken. Dat er een ander persoon van vlees en bloed kon rondlopen kwam natuurlijk niet in de blondine op, want ze had de verhalen wel gehoord. Het spookte hier. Heel. Veel. Spoken.

De stem die haar gehoorgang vulde, was genoeg om haar nog een keer de stuipen op het lijf te jagen. Cecille gilde dit keer niet en sprong ook geen meter de lucht meer in, maar ze klemde wel haar handen strak om haar Holocaster heen. “H-Hallo?” vroeg ze. In een normale situatie had ze zichzelf voor haar toon vervloekt. Dit was echter geen normale situatie. “We komen in vrede! Dat zweer ik!” Dit was dus de rede waarom ze een hekel aan horrorfilms had.

Onderwerp: Re: Fall Away [+Valyn Bailey] wo sep 21, 2016 4:27 pm

Al snel kwam er een antwoord, al was het een redelijk angstig antwoord. Er was dus in ieder geval iemand. Dat was al goed genoeg. Valyn wandelde rustig door deur heen en vond al snel de blondine, met een Holocaster in d'r handen, waarschijnlijk diegene die haar beantwoord had. "Heya," zei ze op een rustige toon, terwijl ze een hand in de lucht stak. "No need to be scared," vervolgde ze daarna met een glimlach. Van achter haar verscheen de kleine Torchic, die als een of andere gek op de blondine af sprong en rond haar begon te springen. Valyn schudde haar hoofd en zuchtte zachtjes. "Sorry, I have no clue what's the matter with her. De laatste tijd haalt ze de meest vreemde fratsen uit," legde ze met een verontschuldigende glimlach op d'r gezicht uit. "Whatcha doing here?" besloot ze daarna te vragen aan de blondine.

Onderwerp: Re: Fall Away [+Valyn Bailey] vr sep 23, 2016 8:38 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Met een ruk keek Cecille op toen ze de stem hoorde en onbewust scheen ze het licht, dat van haar Holocasterscherm afkomstig was, naar de nieuwkomer. Het ging om een jongedame met fel gekleurd haar, al kon de blondine dat niet met zekerheid zeggen door het gedimde licht. Ze zag er ongeveer uit als iemand waar je geen problemen mee wilde hebben en gelukkig was dat ook niet wat ze zocht. Cecille schatte haar kansen desondanks even in voor het geval dat. Misschien gingen ze wel nek aan nek. “Heh, sorry,” grijnsde ze schaapachtig naar de vreemdelinge. Ze wreef ongemakkelijk met haar hand achter haar nek. Het leek er in ieder geval op dat dit een normaal persoon was. Geen spook. De blondine schrok opnieuw toen er iets kleins naar haar been toe schoot, maar ze zag al snel dat het om een kleine Torchic ging. Cecille’s ogen werden voor een klein moment groot van verbazing. Hang on. Vechtersbaas, een Torchic…

“Als je me nu gaat vertellen dat je Cecille heet word ik gek,” floepte ze er spontaan uit. Vervolgens keek ze op bij het horen van de jongedame haar stem. “Oh euh…” vervolgde ze. Haar blik gleed naar haar Holocaster. Die was nog altijd aan het opnemen. “Ik heb een weddenschap verloren en dit is m’n straf. Wat doe jij hier?” Ze wilde neerknielen bij de Torchic om haar te kunnen aaien. “Vreemde fratsen hoort bij jonge pokémon,” grijnsde ze, een schuin oog op Sivar gericht. Hij snoof.

Onderwerp: Re: Fall Away [+Valyn Bailey] wo sep 28, 2016 7:18 pm

De blondine leek nogal ... verbaast te zijn toen ze haar zag en ze had geen idee waarom. Ze had sorry gezegd over wat er voorheen was gebeurd, maar er werden verder geen woord aan vuil gemaakt. Daarna werd er spontaan gezegd dat als ze ook nog eens Cecille zou heten, ze gek zou worden. Hieruit maakte Valyn dus maar op dat de blondine Cecille heette, maar zei er verder niet over. "It's Valyn, actually," antwoorden ze rustig. Ja, ze snapte wat er gezegd werd, maar ze had geen zin om er sarcastisch over te gaan zitten doen.
De blondine, Cecille?, legde uit dat ze een weddenschap had verloren en dat dit haar straf was. Dan moest het dus een weddenschap zijn geweest met iemand die haar goed kon, om d'r naar zo'n plek te sturen. "We're kinda ... lost. Maeve here ran into the house and we didn't get out," zei ze rustig, maar met een glimlach die zei dat ze zich schaamde ervoor. Maeve vond het heerlijk dat ze aandacht kreeg van de blondine en bleef stilstaan terwijl ze een aai kreeg. "True that, somehow you get used to it," zei Valyn daarna.

Onderwerp: Re: Fall Away [+Valyn Bailey] wo sep 28, 2016 10:09 pm

THEY’RE NOT TAKING US ALIVE.

Valyn. Dat was haar echte naam. Cecille slaakte een zucht. Mooi, ze werd niet echt gek. Dit was geen bedrog en er waren ook geen rare trucjes van enge spookpokémon die haar de stuipen op het lijf probeerden te jagen. Voor nu. Valyn had ze nog nooit eerder gehoord. Wat een aparte naam. Al was de hare ook niet zo vaak voorkomend, nu ze er zo over nadacht. “Ik weet niet waarom, maar dat lucht een beetje op,” zuchtte de blondine naar de ander.

Die sprak wel erg veel Engels. Cecille dacht bijna dat ze in de verkeerde taal sprak, maar Valyn verstond haar overduidelijk wel en bovendien had ze ook eerder in dezelfde taal als Cecille gesproken. Desondanks kon ze het niet laten om het over te nemen. “Ah, well, sorry. I suck at directions,” grapte ze. Vervolgens toonde ze een glimlach aan de Torchic. Opeens was dit enge spookhuis niet zo eng meer. Ze had nog geen spoken gezien, eigenlijk, tenzij Valyn dat later nog wel bleek te zijn. Cecille keek met een grijnsje op naar de jongedame toen haar blik opeens op iets achter de rozeharige viel. Iets dat niet natuurlijk leek. Haar ogen werden groot.

Gesponsorde inhoud