It's a bit of magic~

Eigenlijk vond ze grotten doodeng. Doordat ze niet zo goed kon lopen bleef ze er liever buiten, aangezien een val voor haar bijna dodelijk zou kunnen aflopen. Toch hadden de verhalen van de grot haar aandacht getrokken en toen ze naar binnen was gelopen en om zich heen keek, wist ze waarom. De hele grot leek te glitteren, wat zelfs reflecteerde in haar ogen. Een grote glimlach stond op haar gezicht, terwijl haar Turtwig tegen een van de stukken steen was gaan staan en een poging deed om 't stuk steen op te eten. "Hunter, nee. Gekkie toch, dat is niet om te eten," zei ze lachend, terwijl ze haar aandacht weer op de inhoud van de grot focuste. Zou ze hier gewoon eventjes gaan zitten? Dan kon ze gewoon rustig gaan blijven kijken en wegdromen. Het idee was aanlokkelijk, maar het was een plotseling geluid dat haar van gedachten liet veranderen. "Wie is daar?" vroeg ze, hopend dat haar stem een beetje vast was.

[+Een Bo account]

Hij hoorde iets. Met de Cyndaquil in zijn armen en het lijntje van Pjaf in zijn hand keek hij even op waarna hij opnieuw luisterde en nu een stem hoorde echoeën door de grot heen. Pjafter wou hierheen gaan en het was een koele plek... ja... Maar met James in zijn armen had hij het helemaal niet koud. De warme fire type Pokémon hield hem goed warm... Even zuchtte hij zachtjes waarna hij een klik geluidje maakte met zijn mond en Pjafter begon te wandelen, hem leidende door de grotten heen... Waar hij toch al geen steek in zag. "Wie is daar?" klonk er echter plots en hij keek even verward rond. Doordat het geluid over weerkaatste was het voor hem heel erg desoriënterend. "Gewoon iemand," zei hij droogjes terwijl hij bleef staan. Het had dichtbij geklonken... Pjafter blafte echter blij, wat vast een teken was dat hij de persoon in kwestie - een dame - vast al had gespot.