All bark but no bite. [&RIDDLE CHAIKA]

‘Oké, Dragona, afmaken met een Thunder Wave gevolgd door Dragon Rage!’ Shark’s arm ging naar voren en zijn vinger wees recht naar de Tentacool die zijn uiterste best aan het doen was om het Dragona moeilijk te maken door heen en weer te bewegen in het water, maar de Thunder Wave raakte hem en verlamde hem ter plekke. De Dragon Rage zorgde ervoor dat de Pokémon naar achteren geblazen werd, zijn hoofd schudde en snel wegzwom. Shark mocht hopen dat de Pokémon zijn moeder niet ging halen, want Shark vreesde dat zijn Pokémon niet van een hoog genoeg niveau waren om te vechten. Hij ging op zijn hurken zitten en haalde de Pokémon aan om haar vervolgens een aai over haar hoofd te geven. ‘Goed gedaan,’ murmelde hij tevreden zijnde tegen de Pokémon en Dragona keek hem met glinsterende oogjes aan. Shark draaide zijn hoofd en zag dat er een paar mensen goedkeurend naar hem aan het kijken waren. Een kindje keek opvallend blij naar Dragona en wilde een paar stappen vooruit doen om de Dratini te bezichtigen, maar Dragona had het al opgemerkt en keek woedend naar het kindje. Van haar vrolijk schitterende ogen die net nog vol trots naar Shark hadden gekeken was niks meer over en wat resteerde was een terughoudende blik waardoor het kindje twijfelde. Ze leek overduidelijk niet meer te durven en rende gauw terug naar haar vader die Shark een tikkeltje afkeurend aankeek. Shark haalde zijn schouders op alsof hij wilde zeggen dat hij er ook vrij weinig aan kon doen dat zijn Pokémon anderen niet toeliet, draaide zich om naar Dragona en pakte haar op in zijn armen. Snel liep hij terug naar zijn handdoek waar Inferno op hun aan het wachten was. De Pokémon had duidelijk gekeken naar het gevecht en gaf een goedkeurende knik aan Dragona welke ze met een tevreden knikje ontving. De Pokémon leken duidelijk blij te zijn met elkaars gezelschap en Shark vroeg zich soms af of ze later stiekem niet wat voor elkaar zouden gaan voelen. Dat waren zorgen voor later. Nu waren ze nog veel te jong om ook maar van iemand te kunnen houden op die manier en daar was Shark blij om. Stel dat ze inderdaad later op elkaar zouden vallen en ze hadden ruzie? Dan zou hij er echt niet meer mee samen kunnen werken, hoor. Shark wierp een blik op de blauwe lucht en slaakte een zucht.

Shark richtte zich wat op toen er plotseling gegil klonk, maar schijnbaar was het enkel afkomstig van een paar meisjes die door een groep jongens de lucht in werden getild. Shark rolde met zijn ogen toen de jongen arrogant met hun schouders bewogen. Alsof dat beginnende wasbordje echt iets was om trots op te zijn, dacht hij schamper. Je mocht van hem best trots zijn op een lichamelijk doel dat je gehaald had, maar ging er dan niet mee pronken. Hijzelf had een volledige sixpack, maar dat kwam ook omdat hij ontzettend veel trainde in de fitness. Wat hem trouwens herinnerde aan zijn vreselijke neef Kaito die hij laatst tegen was gekomen in de fitness. Wat was die kerel lelijk geworden zeg. En Kaito dacht zelf dat hij het helemaal was. Het zou Shark niets verbazen als de jongen ondertussen al het hart van een dame zou hebben gebroken. Hij had een hekel aan het soort types dat meisjes verleidden gewoon om het bed met hun te kunnen delen. Kaito was zo’n type en Shark verachtte hem, maar nog om meerdere redenen. Kaito was lid van Team Rocket en deed waarschijnlijk van die afschuwelijke taken waarbij hij anderen pijn deed. Shark wist dat zijn Pokémon echter niet zo heel veel vooruitgang boekten omdat Kaito enkel oog had voor zijn stomme Alakazam. Zodra Shark’s Pokémon groot genoeg waren zou hij heel het team van Kaito eens een keer een lesje leren. Hij wist van verhalen dat Kaito een half jaar gelegen zijn Eevee had gedwongen om te evolueren terwijl ze dat niet wilde. Hij verachtte zich over het feit hoe Kaito omging met zijn Pokémon. De jongen zuchtte toen hij jeuk voelde aan zijn borst en krabde aan het litteken dat hij zelf gemaakt had. Inferno had een identiek litteken over zijn borst lopen omdat Shark’s broer hem aangevallen had met een mes. Als Shark zich te veel opwond over dingen kon hij echt wel jeuk krijgen aan het litteken. Shark draaide zijn hoofd naar Inferno, maar deze was wat afwezig naar de zee aan het kijken en Shark besloot dat hij vanavond de Pokémon mee naar het Santalune Forest zou nemen of naar de velden achter Ambrette Town om hem wat te trainen zodat zijn gedachten ook wat afgeleid zouden zijn van wat er allemaal recent gebeurd was. Ja, dat zou hij doen, dacht hij met een glimlach.

Shark hoorde een hoop gefluit komen van het groepje jongens en draaide zijn hoofd opnieuw geïrriteerd naar het groepje. Wat nu weer? Konden de kinderen hier op het strand niet gewoon rustig spelen zonder lastiggevallen te worden door dat soort tuig? Shark schudde het rode haar een beetje uit zijn ogen terwijl hij keek en zag dat de ogen van de jongens allemaal naar één ding gingen: naar een meisje dat voorbij gewandeld kwam. Shark rolde met zijn ogen en keek naar het groepje meisjes dat oftewel jaloers naar de jongens aan het kijken waren. Slechts een paar keken zijn richting uit, stootten elkaar aan en begonnen te giechelen. Shark keek met een emotieloze blik naar hun voordat hij zijn blik weer naar het meisje liet glijden dat toevallig in zijn richting gewandeld kwam, maar waarschijnlijk niet expres. ‘Niks van aantrekken,’ riep hij tegen haar. ‘Die gaan zo wel weg.’ Hij wierp expres een uitdagende blik op de jongens om te kijken of ze er iets tegenin zouden brengen, maar Inferno kwam naast hem staan en snoof zodat er rook uit zijn neusgaten ontsnapten. Shark rolde met zijn ogen toen de jongens hun handen verwerend optilden en aantoonden dat ze toch niet zo macho waren als dat ze aan wilden tonen. Oftewel: all bark but no bite.

Shark hoefde geen expert te zijn om te weten dat zijn spieren veel meer ontwikkeld waren dan die van de jongens. Veel meer. Maar wat verwachtte je ook met vier keer fitnessen in de week? Het was nu niet dat hij echt belachelijke uitpuilende spieren had zoals bij een bodybuilder, maar een sixpack was er toch wel zeker. En daar konden die machomannen natuurlijk niet tegenop. Shark had echt een hekel aan dit soort types. Hij noemde het de Kaito-types. Als Kaito je uitdaagde en je gaf hem een hoop problemen terug dan hield hij uiteindelijk ook wel gewoon zijn mond. Hij kon echt niet geloven dat hij een neef was van die sukkel. Shark keek op toen het meisje zijn kant op gelopen kwam en glimlachte naar haar. Hij kon de gasten geen ongelijk geven: ze was een mooi meisje. Maar was dat de reden om zo macho te gaan doen? ‘Sure,’ zei hij dan ook en hij ging een beetje opzij. De handdoek die hij had was groot genoeg voor twee personen. Het was de handdoek die hij ook naar de fitness nam om te gebruiken nadat hij een douche genomen had. Meestal kon hij zijn kleren niet kwijt in de badkamer en liet hij ze in de kleedkamer liggen, maar hij had er geen zin in dat anderen zijn lichaam konden zien ook al waren ze van hetzelfde geslacht en dus liep hij altijd met een handdoek om zijn middel om naar de kleedkamers toe. ‘Je kunt mee op de handdoek liggen als je wilt, maar als je dat niet wilt dan is er naast de handdoek ook nog plaats zat.’ Hij glimlachte terug naar haar en wierp een blik op de jongens, maar voor nu waren ze stil ook al wierpen ze zo nu en dan nog eens boze blikken op hem. ‘Je zal er ondertussen al wel aan gewend zijn,’ zei hij en hij gaf een knikje naar het groepje jongens om aan te tonen dat hij bedoelde dat ze het gewend was dat ze veel bekijks had van de jongens.