Electric showdown.

Op de rug van haar Gyarados duurde het niet lang voordat Caitlynn Azure Bay had bereikt. Ze stond momenteel op een eilandje waar ook een visser stond en ze kon tegenover zich de Sea Spirit Den zien, een grot. Electra stond aan haar zijde en deed haar uiterste best om haar voeten niet nat te laten worden terwijl haar oogjes een Wingull volgde. ‘Je gaat niet agressief…’ Nog voordat Caitlynn haar zin had kunnen afmaken, begonnen gestreepte oortjes geel te gloeien en vloog er het volgende moment een straal naar de Wingull toe waarvan Caitlynn niet zeker wist of het een Thunder Shock of een Thunder Wave moest voorstellen. Schijnbaar was het een Thunder Wave, want de Wingull lichtte blauw op en elektrische schokjes dansten om hen heen terwijl hij woest zijn aanvaller zocht. Electra liet haar spieren zien en gromde nijdig. Caitlynn wist dat de Pokémon tegen het evolueren aanzat en niets liever wilde dan groter, sterker en agressiever zijn, maar moest dat echt op zo’n manier? Ze had niet eens wat te zeggen! Maar in een gevecht zoals deze had ze dat eigenlijk nooit. Als Electra een bepaald doel voor ogen had, vergat ze helemaal dat ze een trainster had en wilde ze het zelf oplossen. Dat was enkel nog zo geweest toen ze van een Mareep naar een Flaaffy had willen evolueren. Voor de rest was ze redelijk gehoorzaam, behalve dan op de momenten dat ze haar trainster letterlijk de rug toekeerde als het haar niet zinde wat er tegen haar werd gezegd. De Wingull kwam als een razende op Electra afgevlogen, maar deze draaide zich simpel om en sloeg met haar staart hard tegen hem aan. Vervolgens pakte ze hem bruut vast en gebruikte een Thunder Shock. De Wingull deed zijn uiterste best om zich te verweren door met zijn snavel in Electra’s gezicht te pikken. Aan het zachte grommen onder haar kon Caitlynn horen dat Charybdis dat wel redelijk amusant vond en ze gaf de Gyarados een bestraffend tikje tegen zijn lijf. Electra’s woede leek nog groter te worden, want ze liet de Wingull los en wilde opnieuw een Thunder Shock gebruiken. Deze keer gebruikte de Wingull een Water Gun recht in haar gezicht en Charyb bulderde deze keer van het lachen. Het feit dat de Wingull haar pijn had gedaan, Charyb’s gelach en haar eigen razende woede zou het wel zijn geweest, want plotseling kwam er wit licht van haar en veranderde ze van vorm. Charyb hield bewonderend op met lachen en ook de Wingull leek even afgeleid te zijn. Daar moest hij vervolgens spijt van krijgen, want de net geëvolueerde Flaaffy haalde uit met haar vuist die elektrische schokken bevatte. Ze gebruikte een Thunder Punch! Caitlynn keek lachend toe hoe Wingull al piepend wegvloog en sprong vervolgens van Charyb af zodat ze Electra een knuffel kon geven. ‘Je bent geëvolueerd. Wat goed!’ Ze gaf haar Pokémon een knuffel, maar de venijnige blik in Electra’s ogen leek te zeggen dat ze nog niet klaar was met Charyb. Zucht.