spending time together

“Axel doe nog een keer je Mach Punch daar op die Fletchling!” Een Monferno knikte zelfverzekerd naar de jongen terwijl de aap zich klaar maakte om de aanval voor te bereiden. Zijn vuist gloeide wit op terwijl Axel snel op de Fletchling afrende en zijn vuist in het kleine lichaampje van de vogel boorde. Deze werd tegen een boom geknald en zakte naar de grond waar het wezentje uitgeteld bleef liggen. Lucas knikte goedkeurend naar zijn starter die naar hem toe kwam gerend en zijn poot tegen de hand van de jongen drukte. “Goed gedaan allebei,” grijnsde Lucas waarop hij naar de versufte Fletchling liep en een oran bes tevoorschijn haalde om het vogeltje op te lappen. Dat was wat hij het minste kon doen voor het arme ding en deze nam het ook dankbaar aan, iets dat Lucas wat geruster stelde toen de Fletchling dankbaar knikte en opvloog. Vervolgens wendde hij zich tot zijn Monferno die tot nu toe alleen bij hem was geweest want nu hij wist dat Minato nogal angstig was, wilde hij de Pikachu zoveel mogelijk ontzien. Hoewel het handig zou zijn als hij ook wat training zou krijgen dit was misschien wel goed voor zijn zelfvertrouwen. Überhaupt had hij zijn andere Pokémon nog niet uit hun Pokéballen gelaten op Axel na. “Vind je het goed als ik vandaag wat tijd spendeer met Arion?” vroeg hij toen aan de Monferno die eventjes over zijn hoofd krabde en toen vrolijk knikte. Lucas glimlachte naar Axel die een aai over zijn kopje ontving en vervolgens door de rode straal werd terug gezogen in zijn Pokéball.


Vervolgens pakte Lucas de Pokéball van zijn Riolu en gooide deze op waaruit een witlicht uit een spatte. De vaste vorm van een Riolu werd langzaam zichtbaar waardoor het vrolijke gezichtje van Haruki langzaam zijn vorm kreeg. Het blauwe wezentje sprintte enthousiast op hem af waar hij half in zijn armen sprong waardoor Lucas snel moest reageren om zijn Riolu op te vangen. De jongen grinnikte waarna hij Arion optilde en op zijn nek zette zoals hij weleens had gedaan bij zijn zusje. “Wat zeg je ervan om vandaag samen wat tijd samen door te brengen?” vroeg hij aan de Riolu die even verbaasd opkeek en toen zijn rode oogjes langzaam omlaag liet glijden, in een poging om de blik van de jongen te vangen. Arion moest even nadenken met wat Lucas bedoelde maar scheen het toen uiteindelijk te begrijpen..”Riuuuh!” piepte hij enthousiast en de jongen begon langzaam met lopen. Bedenkelijk keek de jongen rond in een poging om de weg te vinden, eventueel een Pokémon te vangen want Santalune Forest was aardig groot waardoor er veel Pokémon te vinden waren. Hij was niet echt specifiek op zoek naar iets maar een team opbouwen hoorde bij het trainer zijn ofniet soms? Lucas grijnsde waarop hij naar het blauwe wezentje keek die glimlachte breed terug. Dit ging vandaag nog een uitdaging worden.


Toen hij verder het bos in wandelde en bij een open plek terecht kwam liet Lucas zijn Riolu naar de grond zakken. Hij keek even bedenkelijk naar het blauwe wezentje waarop hij zijn tas naast zijn voeten neerzette en deze opende. Een echte band opbouwen met de Riolu had hij nog niet echt de tijd voor gehad dus dat werd weleens tijd. Hij haalde zijn voetbal tevoorschijn waarop Arion even met een vreemde blik naar het ronde voorwerp keek. “Heb je zin in een klein potje voetbal?” vroeg hij aan de Riolu die even niet begreep waar de jongen het over had. Maar Lucas en Arion werden allebei afgeleid door wat geritsel dat uit de bosjes kwam. Nerveus deed de Riolu een stap naar achter zodat hij de hand van zijn trainer kon vastpakken en zijn blik afwendde van de struik dat bewoog. Niet veel later kwam er een Butterfree uit tevoorschijn die omhoog vloog en gevolgd werd door een hele groep, die door de zonlicht even leken te glinsteren. Lucas grinnikte waardoor het wezentje aan zijn hand even durfde op te kijken. “Het is goed het waren maar Butterfree,” grinnikte Lucas terwijl Arion een opgeluchte zucht slaakte en zijn hand losliet. Dat was waar ook dit was de tijd van het jaar dat de Butterfree opzoek gingen naar een warmer klimaat voor de winter, tenminste zijn vader had hem dit ooit vertelt. Veel Pokémon gingen op trektocht om de winter te overleven en volgend jaar weer terug te komen. En in de tijd dat hij in dat revalidatie centrum zat had een klein meisje vertelt dat Butterfree in haar regio voor geluk stonden.

Lucas schudde met zijn hoofd en pakte de bal van de grond die met een ferme zwiep naar de Riolu gooide. “Komt ie Arion! Doe je Force Palm!” riep Lucas naar de kleine Pokémon die zich schrap zette. Het rechterpootje van de Riolu lichtte wit op waarna hij de bal raakte met een vrij harde klap die tegen een boom aan knalde. Lucas rende naar zijn voetbal toe die hij tegenhield met zijn voet, tijdens dat proces was er een groene worm op het hoofdje van Arion gevallen. De jongen fronste zijn wenkbrauwen omdat de kleine Pokémon angstig ineen dook maar de Pokémon op zijn hoofd leek geen kwaad in de zin te hebben, totdat Arion de worm van zijn hoofd gooide. Nu kon Luc goed zien dat het om een Caterpie ging, de pre-evolutie van Butterfree. Het was de jongen al duidelijk genoeg dat de Riolu niet de dapperste was als hij in zijn eentje was.. mede doordat alles nieuw was voor de jonge Riolu. De Caterpie was overduidelijk niet blij met het verstoren van zijn rust en liet dit merken door een String Shot op Arion af te vuren. “Hé dat is nou ook weer niet nodig!” riep Lucas met een frons naar de Caterpie maar de worm was niet van plan om het hierbij te laten, hij ging in vechtpositie staan of wat het ook mocht zijn. “Oké, als je het zo wilt kan je het krijgen ook,” gromde de jongen en pakte de Pokéball van Erik in zijn hand. Arion verschool zich achter het been van de jongen.

Lucas gooide de Pokéball van Erik tegen de grond en deze klapte open. Een fel wit licht kwam uit de bal waaruit langzaam de vaste vorm van een Squirtle zichtbaar werd. De Squirtle had zijn armen over elkaar geslagen en keek met een minachtige blik naar de Caterpie. “Squirtle?” bromde hij en keek met zijn grote bruine ogen naar de jongen. “Geen tijd om uit te leggen.. doe je Tackle aanval!” riep de jongen naar de schildpad. De Caterpie deed hetzelfde maar Erik was net iets sneller dan de worm die naar achter werd gebeukt. Dit liet de Caterpie niet uit zijn veld slaan en vuurde een String Shot uit. “Trek je terug in je Schild!” De Squirtle knikte waarna hij zich snel terug trok in zijn schild en de witte draden nog net op tijd ontweek. Lucas zuchtte opgelucht maar de Caterpie was niet van plan om het op te geven, deze liep zo snel als het kon naar Erik toe om hem te tacklen maar de Squirtle had zich nog steeds in zijn schild verscholen. De jongen zag zijn kans waarna hij breed begon te grijnzen, zodra de groene Pokémon dichtbij genoeg was. “Snel Erik, kom tevoorschijn en doe je Water Gun!” riep hij naar zijn Squirtle die zijn kop liet verschijnen en een sterke waterstraal op de worm afvuurde. De Caterpie kreeg een flinke lading water tegen zijn kleine tere lijfje en knalde met een flinke klap tegen een dichtsbijzijnde boom. “Maak het af met een Tackle!” riep hij toen naar de Squirtle en deze rende op de groene worm af, die op probeerde te staan maar door de tackel van Erik die raakte, op de grond bleef liggen. Lucas dacht een seconde aan de consequenties die hier aan gebonden zaten, als hij de Caterpie zo zou achterlaten was er een kans dat een andere Pokémon hem erger zou verwonden. En dat wilde hij eigenlijk ook weer niet.. en daarbij Caterpie evolueerde in Butterfree, een Pokémon die hij eigenlijk wel heel graag wilde hebben. Waarom ook niet. Lucas pakte een lege Pokéball uit zijn zak en maakte deze groter zodat de Caterpie er in zou passen, waarna hij het voorwerp met een klein boogje op de pokémon afgooide die werd opgezogen door de rode straal toen deze raakte. Zou het blijven zitten? Nerveus keken Lucas, Erik en Arion toe hoe de Pokéball op het gras bleef wiebelen.

..een..twee...en drie. De Pokéball bleef stil liggen na het welbekende pling geluidje waarop Lucas een opgeluchte blik in zijn ogen kreeg. De Caterpie bleef bij hem en de rest. Arion kwam achter zijn been vandaan waarna hij ietwat verward naar het ronde voorwerp keek. “We hebben hem!” riep hij vrolijk uit waardoor zijn Riolu ineens wel besefte waar het omging. Arion sprong tegen zijn rug op waarna hij zijn pootje om de nek van zijn trainer sloeg. Erik sprong ook op en neer van opwinding. “.. zullen we hem er dan maar bij halen?” vroeg Lucas toen aan zowel de Squirtle als de Riolu die beide enthousiast knikte. De jongen bukte zich om de Pokéball van de grond te pakken en gooide het voorwerp op. Deze klapte open en een versufte Caterpie verscheen voor zijn voeten. Het arme beestje. Arion liet zich langzaam naar de grond glijden en bukte zich voor de kleine worm zodat ze beide op ooghoogte waren. De Caterpie bleef hem met grote ogen aankijken. “Luuh!” piepte Arion enthousiast naar het groene wezentje en stak zijn pootje uit in een poging om kennis te maken. De Caterpie wilde wegduiken maar toen hij de vriendelijke blik in de ogen van de Riolu zag, bleef hij staan. En maakte een kort voorzichtig geluidje.

Lucas grinnikte en wierp een blik uit met de Squirtle die naast hem was gaan staan. Het zag er best aandoenlijk uit.. hoewel hij al wist dat zijn Riolu erg sociaal was. Desondanks wenkte de jongen zijn Squirtle die achter hem aanliep en knielde naast de twee wezentjes neer die beide opkeken. Lucas glimlachte vriendelijk naar de kleine Caterpie en stak zijn hand uit zodat het wezentje erop kon klimmen. Hij aarzelde eventjes maar deed toch uiteindelijk wat er van hem verwacht werd en kroop op de hand van de jongen. “Wat gaat jou naam worden,” mompelde hij hardop en werd hierbij vragend aangekeken door zijn Riolu. Lucas liet zich op zijn achterwerk vallen zodat hij de Caterpie op zijn schoot kon zetten. Misschien kon hij Shawn en Axel er ook beter bij halen. In een mum van tijd stonden dan ook een Pikachu en Monferno bij zijn Squirtle waarbij Lucas ineens iets te binnen viel. Een meisje die hij had ontmoet in dat revalidatie centrum heette Leonie. Hij had vaak met haar opgetrokken maar ze was hem eigenlijk ook snel ontglipt..de was niet heel erg belangrijk. Hij had respect voor haar gehad door haar verhaal en besefte dan ook meteen dat hij doordat verhaal nu eindelijk hier stond. Leon. Leon de Caterpie was perfect.