[Route 1, Aela Enoshima] The first Battle

Aela had toch wel enige zenuwen gekregen toen ze samen met Lynn op weg gingen naar route 1 om elkaars gevecht strategieën te laten zien. Er kon van alles mis gaan en stel nou dat zowel Khan als Fletchling hadden besloten gewoon niet te vechten? Ze duwde die gedachten vlug weg toen Lynn aankondigde een dit een goede plek te vinden. Vluchtig nam ze de omgeving in haar op. Een eindje van het pad af stond hier en daar hoog gras met wat struikjes. Pokémon konden gemakkelijk zich verstoppen tussen beide. "Ik ga dan maar eerst" Zei Aela weifelend. Dan had ze het maar gehad. Ze zag een struik ritselen en griste naar Fletchling's Pokéball. Ze gooide hem op en zag hoe het kleine vogeltje meteen weg zoefde. "Fletchling, tackle die struik" Met de snelheid die een Fletchling karakteriseerde schoot hij naar beneden en door het struikje heen. Een Caterpie rolde naar buiten en keek zeer geschrokken. "Snavelaanval" Fletchling's snavel pikte keer op keer in het velletje van de Caterpie die niet lang erna ook knock out ging. "Heb ik even geluk dat het een Caterpie was" Murmelde Aela tegen Lynn. "Flying is super effectief tegen bug" Ondertussen stopte ze haar Pokédex weg die ze had gebruikt om de Caterpie te registreren en ze glimlachte. "Nou .. erg spannend was het niet moet ik je zeggen" Bekende ze schaapachtig. De Caterpie had geen kans gehad zich te verweren en was erg langzaam in tegenstelling tot Fletchling.

- De moves zijn even ruw vertaald xD Weet even niet meer hoe ze in de anime werden genoemd. Heb het niet meer gekeken sinds ik klein was. (Snavelaanval = Peck)

Ik moest grinniken toen ik 'snavelaanval' zag staan. xD Is het erg als ik de aanvallen niet vertaal?

Lynn zag dat Aela even om haar heen keek. "Ik ga wel eerst."
"In orde, ik ben benieuwd." Antwoordde Lynn. Ze keek toe hoe Aela haar aandacht richtte op een struikje dat geritseld had en snel een Pokéball in de lucht gooide. Uit de Pokéball kwam een Pokémon met een rood kopje die, zodra hij uit de Pokéball kwam, verbazend snel wegvloog. Lynn haalde haar 'Dex tevoorschijn en probeerde hem lang genoeg op de snelle Pokémon te houden. Het lukte haar uiteindelijk en Lynn kreeg te horen dat de vluchtige Pokémon een Fletchling was. "Fletchling, tackle die struik." De vogelachtige Pokémon vloog op de struik af en even later rolde er een groene Pokémon uit, net toen Lynn haar Pokédex weer wilde wegstoppen. Ze richtte hem opnieuw en had deze keer veel minder moeite om het apparaat op de onbekende Pokémon te richten. "Caterpie, the Worm Pokémon. Its feet have suction cups designed to stick to any surface. It tenaciously climbs trees to forage." Lynn knikte even en keek toen wat Aela zou doen om de Caterpie te verslaan. Er bleek niet veel voor nodig te zijn; de Fletchling was te snel voor de Worm Pokémon, het was haast onmogelijk om te missen. Daar kwam nog bij, zo benadrukte Aela later, dat de Flying type aanval die de vogelpokémon gebruikte supereffectief was tegen de Caterpie.

"Nou .. erg spannend was het niet moet ik je zeggen" Lynn glimlachte even en zei toen: "Ach ja, ik heb in ieder geval gezien hoe je een gevecht moet voeren door commando's te geven. Nu is het Zara's beurt!" en tegen Zara "Ben je er klaar voor, maatje?". De Purrloin knikte en stond op, tijdens het gevecht had ze zittend en nieuwsgierig toegekeken hoe de rood met blauwe Pokémon de groene Pokémon verslagen had en had opgemerkt hoe snel dat was gegaan. Daarna had Zara geconstateerd dat de Pokémon hier een laag level moesten hebben, en dat zij haar tegenstander ook snel wilde verslaan. Lynn keek aandachtig naar een groepje struiken iets verderop, er was wat geritsel te horen en de struiken schudden af en toe een beetje heen en weer. "Zara," Zei Lynn zachtjes "daar." De Purrloin keek naar de struikjes en sloop er geruisloos op af, de Pokémon die het geritsel veroorzaakte had niets in de gaten en liep vrolijk door, wat te zien was aan het bewegen van de struikjes. Zara sloop om het groepje struiken heen en zakte door haar vier pootjes. Ze wachtte tot het middelste struikje begon te schudden en stortte zich erin. Geschrokken door de opschudding, schoot een Pokémon die veel weghad van een plant de voorkant van de struik uit. De Purrloin volgde al snel, rennend op haar twee achterpoten. Ze haalde de Budew (wist Lynn, na het benutten van haar Pokédex) in en klapte met haar voorpoten tegen weerszijden van het hoofd van de groengele Pokémon. Versuft stopte die met rennen en keek verward om zich heen, door Fake Out kon ze geen tegenaanval gebruiken. Zara maakte van de verwarring bij haar tegenstander gebruik door snel haar scherpe klauwtjes meerdere keren over de andere Pokémon te halen. De Budew holde snel weg, maar de Purrloin kwam al snel achter haar aan en beëindigde het gevecht met een Pursuit. "Netjes, Zara." zei Lynn toen haar maatje terugliep naar de twee trainers en de Budew een ander, rustiger struikje opzocht. "Dat is dus hoe ik altijd heb gevochten met Zara." Lynn wendde zich tot Aela "Heb jij ooit al eens een Budew gezien?"

Aela knikte vastberaden. Ze besloot Khan ook uit zijn Pokéball te laten zodat hij kon zien en misschien wel kon leren. Fletchling was op haar hoofd geland en had zich in haar haar genesteld met een nieuwsgierig blik. Hij leek de Purrloin niet echt leuk te vinden. Begrijpelijk, tenzij het een kat en een vogel was. Haar blauwe ogen keken toe hoe de Purrloin een geheel eigen willetje leek te hebben. Lynn hoefde geen enkele keer te vertellen wat ze moest doen. Gefascineerd staarde ze naar de snelle klauwtjes van Zara. Khan had zijn klauwtjes om haar been geslagen en keek ook met grootste interesse toe, voor het eerst eens rustig. Ze was bijna vergeten om haar Pokédex te pakken om het vreemde wezentje te registreren. Over the winter, it closes its bud and endures the cold. In spring, the bud opens and releases pollen. Zei haar Pokédex. Aela stopte hem weer weg. Zara was ondertussen eindelijk klaar en kwam terug. "Wauw!" Zei ze meteen en ze keek Zara grijnzend aan. "Dat was knap van je" Ze wendde zich weer tot Lynn. "Zoiets heb ik nog nooit gezien! Dat lijkt me zo gaaf om te leren .. stel je voor, mijn Pokémon hebben helemaal geen directie meer nodig. Ze doen het uit zichzelf" Ratelde ze, duidelijk erg enthousiast. Met bonzend hart keek ze hoe de Budew zich weer terugtrok, ongetwijfeld niet in de beste conditie na Zara's aanval. "Vreemde Pokémon hé, die Budew" Beaamde ze. "Wanneer ik een nieuwe water Pokémon vang ga ik kijken of ik hem dat ook aan kan leren" Zei ze hardop met hernieuwde vecht spirit.

- Nee joh! Ik doe dat gewoon omdat uiteindelijk het soms wat beter staat dan 'peck' "Fletchling, gebruik je Peck aanval".. Je bent niet verplicht om te vertalen :p

Aela was duidelijk enthousiast over de manier waarop Zara vocht, en Lynn voelde zich er trots door. Eerst wendde het meisje met de roze haren zich tot Zara en zei: "Dat was knap van je". De Purrloin keek haar trots aan en maakte een buiginkje als bedankje voor het compliment."Zoiets heb ik nog nooit gezien! Dat lijkt me zo gaaf om te leren .. stel je voor, mijn Pokémon hebben helemaal geen directie meer nodig. Ze doen het uit zichzelf"
"Eigenlijk is het heel natuurlijk." antwoordde Lynn "Ik bedoel, wilde Pokémon hebben ook geen commando's nodig om tegen andere Pokémon te vechten. Daarom denk ik dat de pokémon die je vangt snel aan het idee zal kunnen wennen om op zichzelf te kunnen vechten, omdat hij het altijd al deed.. Snap je? Of ten minste, dat ik hoe ik het zie."

Ze had deze theorie opgedaan terwijl ze in haar thuisregio naar andere trainers had gekeken die tegen zwerfpokémon in de stad vochten bij wijze van training. Ze leefde al op straat, maar had Zara nog niet gevonden. Ze was die dag alle vuilnisbakken al afgegaan in de hoop eten te vinden, maar had niets gevonden. Verdrietig en hongerig was ze in een steegje gaan zitten, toen ze voetstappen hoorde. Lynn had zich snel verstopt achter een hoop afval en hoorde een mannelijke stem zeggen dat hier vast wel een paar Pokémon zouden zitten. Eerst had het meisje gedacht dat de stem bij een of andere gekke zwerver hoorde die in zichzelf praatte, maar toen ze voorzichtig over de vuilnishoop had gekeken, had ze gezien dat er een jongen van een jaar of negentien het steegje in was gelopen met een Pokémon aan zijn zij. Even later waren de Pokémon van de trainer en een andere Pokémon, Lynn wist niet meer welke het was, in een gevecht verwikkeld. De trainer slingerde constant aanwijzingen naar het hoofd van zijn Pokémon, maar het mocht niet baten. De zwerfpokémon wist veel beter hoe en wanneer hij zijn aanvallen moest gebruiken dan de trainer en won daardoor het gevecht. Toen had Lynn zich gerealiseerd dat vechten bij een Pokémon in zijn natuur zit, maar het vechten op de manier van een Pokémon bij de mens niet. Deze ontdekking bleef altijd in het achterhoofd van Lynn rondzwerven, en toen ze Zara besloot te houden, nam ze zich voor haar Pokémon zo min mogelijk te commanderen in Pokémongevechten.

Lynn werd uit haar gedachten gesleurd toen Aela op een vastberaden manier zei: "Wanneer ik een nieuwe water Pokémon vang, ga ik kijken of ik hem dat ook aan kan leren.". Het leek alsof ze een soort nieuwe gedrevenheid had gekregen na het zien van Zara's gevecht, en Lynn was blij dat ze het meisje ergens mee had kunnen helpen. "Als ik je ooit nog eens tegenkom, zou ik graag willen zien hoe die Pokémon het er vanaf brengt." zei Lynn vrolijk. Ze vond het raar om de vraag die in haar op kwam te stellen; wat zouden ze nu gaan doen?

"Eigenlijk is het heel natuurlijk" Aela realiseerde zich dat Lynn gelijk had. Ze vroeg zich af of Khan dit ook zou doen. Ze had geen idee of zijn ouders wel wild waren geweest. Hij was uit een ei gekomen die Aela zelf had uitgebroed. 'Als ik je ooit nog eens tegenkom, zou ik graag willen zien hoe die Pokémon het er vanaf brengt' Wacht, ging ze weg? Aela's glimlach verging haar toen ze zich realiseerde dat ze Lynn zowaar aardig vond. Ze was meestal teruggetrokken en spendeerde niet veel tijd rond leeftijdgenootjes. Dat had ze ook gedaan met Fria. Ergens schaamde ze zich daarvoor. "Juist .. ik ga nu naar Santalune city om de gym uit te dagen" Vertrouwde ze haar toe. Khan was er klaar voor en Fletchling ongetwijfeld ook als ze daar aankwamen. "En dan daarna meteen door naar de 2de gym! Ik heb genoeg rondgehangen hier om mijn Pokémon te trainen" Aela zuchtte en pakte Khan op. Ze knuffelde hem plotseling stevig. Haar totodile maakte een verrast geluidje maar beantwoordde haar knuffel al gauw met een liefdevolle kap in haar arm. Aela vertrok geen spier. "Wat dacht je er van dat ik je nog een keer uitdaag voor een gevecht? Om onze ontmoeting af te sluiten" Stelde ze voor met vurig plezier.

"Juist.. Ik ga nu naar Santalune City om de gym uit te dagen. Wat dacht je er van dat ik je nog een keer uitdaag voor een gevecht? Om onze ontmoeting af te sluiten." stelde Aela plots voor. Had ze nou echt..? Ja! Ze had voorgesteld om een gevecht te doen! Lynn keek het andere meisje even verbaasd in haar lichtblauwe ogen, maar herstelde zich toen snel. "Het zal me een genoegen zijn." antwoordde ze met een scheve grijns op haar gezicht. Haar eerste dag hier en al meteen haar eerste gevecht tegen een andere trainer! Haar dag kon niet meer stuk. "Maar eerst zal je me de regels moeten uitleggen; ik ben bang dat de gevechten in mijn geboorteregio er anders aan toe gingen." zei Lynn terwijl ze terugdacht aan de ruige straatgevechten. Ze was er zeker van dat regels als 'Trainers aanvallen is toegestaan.' in de Kalos niet van toepassing waren.

Aela grijnsde breed. "Welnee, het is míj een genoegen" Ze plukte Khan van haar arm af en zette hem neer. Khan sprong op en neer van genoegen en leek niets liever te willen dan te gaan vechten. "Nou .. we moeten gewoon proberen elkaar te verslaan met welke move jouw Pokémon weet. De verliezer met de winnaar wat betalen en dat is het?" Zei ze aarzelend. Ze keek nerveus naar Lynn. "Niet al je geld moet je betalen natuurlijk maar toch wel redelijk wat" Ze hoopte nu maar dat ze kon winnen want haar vetpot was aardig leeg. Wat geld erbij krijgen deed niemand zeer. "Laten we dan maar beginnen? Ik begin met Khan!" Ze zette behendig stappen achteruit zodat er een grote opening tussen de twee trainers ontstond. Khan zette zijn 'gevecht' gezicht op en keek extra boos alsof dat hem zou winnen om te helpen. Hij spande zijn spieren aan en wachtte tot Lynn zich ook klaar zou maken.

Met een brede grijns antwoordde Aela: "Welnee, het is míj een genoegen". Ze hadden er dus allebei even veel zin in, mooi. Lynns halve grijns veranderde in een hele. Een beetje aarzelend legde Aela de regels aan Lynn uit, waarop die vastberaden knikte. Ze had verwacht dat er geld naar de winner zou gaan en wist nu al dat ze moeite zou hebben met het afstaan ervan. Maar aan de andere kant, als zij zou winnen.. Dat zou goed van pas komen. Haar donkerblauwe blik vloog even naar de lucht, er was niets dreigends te zien. "Laten we dan maar beginnen? Ik begin met Khan!" Lynn zag dat de Totodile daarop een boos gezicht trok en zijn spieren aanspande, waar Lynn even om moest glimlachen. Ze hurkte en keek Zara, die naast haar stond, in de ogen. Op een zachte toon sprak ze tegen haar: "Goed, maatje. Er zijn geen typevoordelen, dus kan je niet op supereffectieve aanvallen vertrouwen. Probeer zoveel mogelijk te ontwijken en te verwarren voordat je iets anders doet, oké?". De Purrloin knikte dat ze het begrepen had en liep een stukje naar voren. Zara ging op twee poten staan, liet haar klauwtjes uit haar voorpoten schieten en bracht ze naar voren in een verdedigende positie. "Purr..!" Lynns Pokémon was er klaar voor, en wachtte nu geduldig af.

Aela keek toe hoe Lynn haar Purrloin bemoedigend wat woorden leek toe te spreken. Zij zelf hurkte ze ook en legde haar hand op Khan's kop. "Dat ding is waarschijnlijk zo snel als het licht. Nu wil ik daar niet mee zeggen dat jij dat natuurlijk niet bent .." Ze rolde met haar ogen toen Khan haar mild beledigd aan keek. "Zorg gewoon dat je haar tussen je kaken krijgt en dan doet je kracht de rest van het werk" Zei ze glimlachend. Khan knikte. "Totodile!" Riep hij uit en hij schoot meteen naar voren. Aela stond op. Ze dacht even na. Wat was er te doen? Ze wist niets over Purrloins.. als het er op aan kwam zou ze eventueel kunnen proberen om haar oude techniek toe te passen. "Khan! Doe niets, laat het maar over je heen komen" Beval ze. Ze kruiste haar armen over elkaar en wachtte af. Pas als die Purrloin vrij wat schade had aangericht zou ze happen.

"Khan! Doe niets, laat het maar over je heen komen" galmde er over Route 1. Ah-hah, dus Aela was van plan eerst te kijken wat Zara zou gaan doen. Slim, dacht Lynn. De Purrloin vertrouwde echter niet dat ze gewoon vrij baan kreeg om haar tegenstander aan te vallen, dus in plaats daarvan gebruikte de Purrloin Captivate; Zara ging op een schattige, onschuldige manier staan en miauwde liefdevol. Van special attacks zou de katachtige Pokémon nu minder last hebben. Plotseling rende de Purrloin zigzaggend op de Totodile af, maar op het moment dat je zou denken dat ze aan zou gaan vallen, griste Zara wat zand van de grond en gooide dat in het gezicht van de Totodile, om daarna razendsnel om Khan heen te rennen en in diens staart te bijten. Het gif van Toxic druppelde langs de tandjes van Zara in de Totodile en de katachtige Pokémon spurtte al weer weg, draaide zich om zodat ze haar tegenstander in de gaten kon houden en zakte lichtjes door haar vier pootjes, klaar om een aanval te kunnen ontwijken als het moest.

OOC: Oeh, mijn eerste echte gevecht! Ik hoop dat het zo een beetje in orde is. :3

Khan zette zich schrap toen de Purrloin op hen af kwam. Aela's zenuwen racete door haar heen als een wilde Seviper door het gras achter zijn prooi aan ging. Ze slikte moeizaam en balde haar vuist toen Zara zich ongevaarlijk opstelde, zand in zijn ogen strooide en hem toen eindelijk beet. Khan balde zijn klauwtjes en sloot zijn ogen vol concentratie. Hij ontblootte zijn tanden toen het gif door zijn lijf begon te bewegen. Hij opende toen zijn ogen weer en keek haar recht aan. Zijn ogen begonnen te flikkeren en hij glimlachte toen heel vals, alsof hij haar uitdaagde hem aan te vallen. Hij zei wat in Pokémon taal en keek toen nog valser.

(De mijne ook! XD Sorry dat hij niet veel doet maar dat is mijn strategie c: Uiteindelijk word het spannender voor je)

Toen Zara zag dat het gif effect had op de Totodile, schoot ze opnieuw naar voren en gebruikte Assurance, om daarna meteen weer achteruit te springen. Doordat Toxic in dezelfde ronde al schade had aangebracht, verdubbelde de kracht van de Purrloins aanval. Lynn herkende de valse blikken als een Leer en wist dat Zara's verdediging nu iets omlaag gegaan was. De Purrloin keek haar tegenstander dan ook een seconde verbaasd aan, maar herstelde zich al snel. Omdat er nog geen tegenaanval ingezet was, cirkelde Zara al sluipend om de Totodile heen, iedere beweging van de Pokémon scherp in de gaten houdend. Als antwoord op de Leer stootte de katachtige Pokémon een intimiderend gesis uit en scherpte ze haar klauwen. De Purrloin bleef rondjes om de Totodile heen sluipen en zijn bewegingen in de gaten houden; ze zou het gif zijn werk laten doen en afwachten of Khan zich ook eens in beweging zou zetten.

OOC: Wil ik dat het spannender wordt? xD