{Open} Horsing around

Een aantal dagen geleden was Judah eindelijk weer aangekomen in Kalos, Coumarine City om precies te zijn. Hij had een tijdje in Hoenn gezeten om op zoek te gaan naar Pokémon voor zijn fokkerij, en die had hij ook gevonden: een Ponyta – een shiny nota bene! – , een Rufflet en een ei van een nog onbekende Pokémon. Judah was meteen op de bus gestapt naar Santalune City om zijn fokkerij op te richten, waar Epona en Zeus al snel een nestje kregen waar een mooie Shinx uit was gekomen. Omdat zijn team wel erg vol zat, besloot Judah om Zeus op de fokkerij achter te laten en de jonge Shinx in zijn plaats mee te nemen. Nu waren ze een aantal dagen verder en liep Judah wat rond aan de rand van Camphrier Town, om Thalia wat te laten wennen aan mensen. Epona liep braaf naast de jongeman en haar dochter rende vrolijk rond, al bleef ze wel in de buurt. Het grote ei dat Judah in Hoenn had gekregen, had hij in zijn handen vast. Het kon niet lang meer duren voordat het uit zou komen.

Na een minuut of tien merkte hij een witte gloed op en Judah wist nog net een glimp op te vangen van een ei dat als het ware in een Ponyta veranderde. Thalia werd meteen nieuwsgierig en sprong op de paardachtige af, die in haar ogen op een kleine versie leek van haar moeder. Judah zuchtte even. Hij had nu geen keus: hij moest op de onbekende af lopen om Thalia terug te halen. De Shinx keek nieuwsgierig naar de pasgeboren Ponyta en zelfs Epona leek wat geïnteresseerd te zijn, al bleef ze dicht bij Judah in de buurt. “Sorry, mijn Shinx is nogal nieuwsgierig,” zei Judah zodra hij bij het meisje was aangekomen. Zijn blik gleed naar de jonge Ponyta, die er nog maar zwak uitzag en de typerende vlammende manen en staart waren nog niet verschenen. “Nog maar pas uit het ei?” vroeg Judah voor de zekerheid met een knikje richting de Ponyta.

De kans dat Thalia weleens zou verdwalen was groot genoeg om Judah toch wat voorzichtiger te laten zijn. Toen de kleine Shinx weer dicht bij hem stond, liet hij haar weer terugkeren in haar Poké Ball, al leek Epona het er niet helemaal mee eens te zijn. Tja, het was voor hun eigen bestwil en bovendien had Thalia al lang genoeg rond gerend. De jonge Ponyta van het meisje had ondertussen zijn typische vlammende manen en staart gekregen en lag nu rustig te slapen. “Als je hem in een Rapidash laat evolueren, zou je erop kunnen rijden,” stelde Judah voor toen het meisje mee had gedeeld dat ze nog niet wist wat ze met de Pokémon zou doen. Judah was zelf immers ook van plan om Epona ooit te laten evolueren zodat hij op haar kon rijden, maar dat had geen haast.