Easter Contest

Onderwerp: Easter Contest za apr 04, 2015 11:50 pm

EASTER CONTEST

De opening van de Easter Contest werd met een luid applaus aangekondigd. Een presentator stapte op het podium en gooide even sierlijk zijn hand in de lucht, voordat hij het publiek vrolijk in de microfoon begon toe te spreken. "Welkom allemaal bij de Easter Contest van Lilycove City!" Opnieuw werd er luid geklapt en de presentator nam het applaus lachend in ontvangst. "Mijn naam is Pierre Flamboyance en ik zal jullie vandaag te woord staan tijdens deze proeve van bekwaamheid!" Hij maakte even een korte buiging en gebaarde toen naar de drie juryleden die achter hun tafel zaten. "En dit zijn de juryleden: Francois de la Mer, Laurent Mignon en Martine Fleur. Geef ze een hartelijk applaus!" Francois knikte even, Laurent stak vrolijk zijn handen op en Martine zwaaide even sierlijk met haar arm naar het publiek. Toen het lawaai weer een beetje was weggezakt, besloot Pierre dat het tijd was om de eerste ronde aan te kondigen. "Dames en heren, het is tijd voor de eerste ronde. Maak je klaar om een wonderschoon spektakel te aanschouwen, precies hier op dit podium. De juryleden zullen het optreden beoordelen aan de hand van een cijfer, en degene met het hoogste puntenaantal zal naar huis gaan met een lintje!" Pierre liet de spanning wat opbouwen en gebaarde toen met een zwaai naar de uitgang waar straks de coördinators doorheen zouden komen voor hun optreden. "Hier is onze eerste kandidaat, laat nog even een daverend applaus horen!" Er werd weer luid geklapt en gejuicht, en toen de eerste coördinator eenmaal klaar stond, dimde de lichten en werden er spotlights op het hele podium geworpen. De Easter Contest kon beginnen!

Coördinators mogen vanaf nu hun eerste ronde in het topic posten. Zij hebben hier tot en met 18 april de tijd voor, hierna zal de winnaar bekendgemaakt worden.

Wij willen iedereen die deel zal nemen aan het contest alvast veel plezier en succes wensen!

Onderwerp: Re: Easter Contest zo apr 05, 2015 1:04 pm

Red like roses fill my dreams and brings me to the place you rest

Eindelijk was het zo ver, Yara had hier al eeuwen over gedroomd. Ook al moest ze last minute nog gauw over reizen, van Kalos naar Hoenn. Maar het was haar gelukt, daar stond ze dan net zoals de andere Coördinatoren . Te wachten tot dat ze aan het beurt waren. Ze besloot om voor haar eersten contest haar Torchic te gebruiken. Aangezien het ook haar eerste pokémon was. Vanochtend had ze haar nog lekker vertroetelt en wat accessoires gegeven voor het gemak. Vol spanning en zenuwen was de zwart harige aan het wachten, tot dat alles begon. Ergens had ze nu wel spijt dat ze niet had gevraagd of Cecille langs wou komen. Maar waarschijnlijk had Yara haar dan ook vlug een ticket moeten kopen naar Hoenn toe. Wat ze niet erg had gevonden, maar ze wist dat de blondine dat niet echt leuk had gevonden. Misschien kon ze de volgende keer komen, als Yara mee deed aan een contest in Kalos. De reden waarom ze zo snel mogelijk naar Hoenn moest, was omdat ze dit niet voor bij wou laten schieten. Ze wou haar kans pakken om mee te doen aan haar eerste contest. Ook haar ouders wisten nog van niks. Dat wou ze hun pas vertellen na dat ze het gedaan had, zodat ze hun ook meteen konden laten weten hoe het gegaan was.

Ze hoorde Pierre Flamboyance spreken vanaf het podium. Yara keek geinteresseert naar de schermen die back stage hingen. Ze kon niet geloven dat ze dit nu echt ging mee maken. Waar ze al jaren op hoopte te kunnen mee maken, maakte ze nu mee. Ze luisterde aandacht naar wat Pierre te vertellen had en voor dat ze het wist dringend het haar door. Zij was aan het beurt en moest zo snel mogelijk het podium op.

De zwart harige liep snel naar het podium toe, maar niet al te snel. Want ze wou niet over iets gaan struikelen. Hoe voor schut zou het geweest zijn als de eerste Coördinator het podium op zal vallen. Daarlangs als het nu gebeurde, dan over kam het haar niet nog eens en keer. Maar gelukkig had ze alles onder controle en kwam ze op tijd en veilig aan op het podium. Ze keek even de zaal in waar mensen haar gespannen aan keek, oog contact met de jury leden wou ze nog niet maken. Misschien deed ze dat wel tijdens de wedstrijd zelf. Ze haalde diep adem en gooide daarna haar pokébal uit.
Haar Torchic verscheen op het podium en Yara merkte al meteen op dat ze geen accessoires aan had gedaan. Iets waar ze nu geen paniek over wou maken, want waarschijnlijk was het inderdaad beter geweest zonde. Daarlangs gaf haar Torchic al een uitstraling van een kijken, wat ook meteen goed paste bij de paas thema.

Ze wist niet goed of ze het publiek moest aanspreken of niet, maar ze besloot het toch maar om niet te doen en meteen te beginnen. “Oke Chiyo, zullen we het publiek laten zien hoe mooi je bent,” begon ze tegen haar pokémon. Haar Torchic maakte een vrolijk sprongetje en knikte vrolijk, iets wat het publiek blijkbaar leuk vond om te zien. Ook al was ze level twintig haar kinderlijke en vrolijke trekjes zouden nooit weg gaan. Iets wat Yara absoluut niet erg vond. “Laat ze je Ember maar zien,” vertelde ze tegen haar Torchic. Chiyo gaf een lach op haar gezicht en deed daarna haar snavel open, waar de mooie vuur vlammetjes uit kwamen. Ze richtte de vlammen expres naar het plafond toe, zodat er niemand anders geraakt werd. Toen ze er klaar mee was zei Yara “Mooi gedaan, laat nu maar je Peck zien.” Chiyo sloot haar mond en terwijl ze dat deed liet ze al expres haar snavel op lichten. Daarna schoot ze een paar keer naar voren toe. Ze begon al enorm trots te worden op haar pokémon en vervolgde toen “Mooi mooi, en nu je Sand Attack,” vervolgde Yara. Ze hoopte maar dat haar idee van cool,cute en beautiful een goed idee was. Aangezien ze hierna haar Torchic nog Fire Spin zal laten doen wat een beautiful type was. Gelukkig lag er wat zand stof achtigs iets op het podium, waar Chiyo mooi gebruik van kon maken. Ze zorgde er voor dat het mooi opstoof en richting het publiek dwarrelde. Net als of de sterren stil stonden en langzaam op je af kwamen. Yara keek trots naar haar pokémon en zei “Goed gedaan meid ik ben trots op je. Oke voor de laatste aanval mag je je Fire Spin laten zien.” De zwart harige wist dat haar pokémon dit het leukste vond om te doen. Ze begon zich al rond te daar in en haar hoofd weer naar het plafond toe te richten. Daar dat ze draaide kwamen de vlammen mooier en beter uit. Daarlangs vond Yara zelf ook het een leuker effect geven als de pokémon zelf ook een beetje draaide. “Goed gedaan meid, je hebt je rust verdient, “ zei ze en gooide de pokéball richting haar Torchic. Voor dat ze in de bal verdween maakte ze nog een buiging naar het publiek. Yara ving de bal weer op en maakte ook een buiging naar het publiek en liep het podium weer af.

Van het podium weer afgekomen te zijn haalde ze Chiyo weer uit de bal. Terwijl haar Torchic verscheen merkte ze zelf dat ze aan het schaken was, waarschijnlijk van wegen de spanning. Ze pakte haar Torchic op en ging naar een stoel toe waar ze kon zitten. “We hebben het gedaan meid, onze eerste contest. Ik ben trots op je,” zei ze, waarna ze een kus op de hoofd van haar Torchic gaf. Ze was blij met haar pokémon en haar pokémon ook met haar. Chiyo maakte een vrolijk geluidje en veegde haar hoofd tegen haar aan. Ze begon de pokémon te aaien, terwijl ze naar het scherm keek. Omdat ze wou zien hoe de anderen Coördinatoren het zullen doen. Hopelijk was ze goed genoeg om in de top drie te komen, maar het zal haar niks verbazen als het niet zo was. Het was tenslotte haar eerste keer.

tag: name // Words: aantal .

Onderwerp: Re: Easter Contest di apr 07, 2015 6:50 pm

| Tag: No one | Notes: Contest!

Enkel laatste alinea is belangrijk!

Nola staarde strak naar haar in elkaar gevouwen handen die in haar schoot lagen. Nogmaals ging ze in haar hoofd na of ze alles gedaan had. Ze had eyelinder aangebracht rond haar ogen, haar eigen haar zo goed als ze dat in haar eentje kon opgestoken in een knot, een laagje rouge aangebracht en als afsluiter een dunne laag, licht roze lipstick. Niet te fel en niet te meisjesachtig licht. Een van haar avond jurkjes die ze mee had genomen op haar reis had ze ook aangedaan. Hij sloot van boven af tot haar middel nauw om haar lijfje en werd wat breder naarmate hij naar beneden liep. Het jurkje had een mooie baby blauwe kleur. Als de lampen er op schenen glinsterde ze mooi. Oké, daar ontbrak niets aan. Ademhalen Nola, ademhalen! Ze pakte de pokébal van Noore tevoorschijn en liet haar Cottonee er uit. Noore draaide zich om naar Nola. Ze hadden de hele week getraind om haar de TM voor Energy Ball te leren. Ze was er hiervoor ook al aan begonnen als extra steuntje tijdens haar aller eerste gym gevecht. Zodra ze hoorde dat er een contest georganiseerd zou worden wist ze het wel. Noore vloog naar Nola’s schoot toe. Ze haalde haar handen weg zodat ze op haar schoot kon rusten. De Cottonee leek haar nervositeit feilloos op gemerkt te hebben. Ze aaide haar over haar hoofdje en sloot haar ogen. Ze voelde altijd zo fluweel zacht aan. Noore kon het niet heel goed vinden met de rest van haar pokémon omdat ze te verlegen was. Ondanks hun pogingen om Noore thuis te laten voelen weigerde ze hen. Naar haar trainer echter was ze heel anders. Aanhankelijk, liefdevol en vol zelfvertrouwen!
Cottonee duwde haar lijfje tegen Nola aan en knorde liefdevol. Voor de gelegenheid had ze Cottonee een strikje of zo willen geven, maar ze kon niet op tijd eentje vinden en wist ook niet waar ze hem kon omdoen zonder haar bewegingen te belemmeren. Dus besloot Nola dat het maar zo zou moeten. De jury zou vast wel weten welke deelnemers nieuw waren met dit soort dingen.. toch? Ze sprak zichzelf moed in door overtuigend ‘ja’ op die vraag te zeggen. Toen de naam van de eerste deelnemer werd omgeroepen keek Nola op. Ze zag iemand langs haar heen lopen en slikte. Oh jee, welk nummer had zij ook weer? Oh ja, vier! Ze haalde opgelucht adem en zakte terug in de foutui waar ze in zat te wachten. Ze sloeg haar armen weg om Noore. Die vloog omhoog en begon vrolijk in cirkels te vliegen om haar nerveuze trainer wat rustiger te krijgen. Het hielp totaal niet, het trok wel echter haar aandacht weg van het gevoel dat de eerste deelnemer elk moment klaar kon zijn en dus deelnemer twee al aan de beurt was. Het was leuk om te zien dat Noore geen enkele plankenkoorts vertoonde. Juist op momenten als dit verwachte Nola dat Noore juist uit de lucht zou moeten vallen van stres. Tenslotte was ze zo’n beetje bang voor alles. Maar zodra ze kon laten zien (alleen aan Nola en niemand anders erbij) hoe goed ze een bepaalde aanval kon leek het wel alsof ze een persoonlijkheidsswitch had ondergaan. De blondine zakte verder achteruit en nu ook onderuit in haar foutui en haalde diep adem. Rustig nu, kalm aan. Noore zweefde naar haar trainster toe en landde op haar hoofd. Ze nestelde zich tegen haar en de muur aan en sloot haar ogen. Nola glimlachte. Oh wat zou ze toch al haar pokémon moeten? Ze hield onvoorwaardelijk van ze. Zelfs van Yuma. Haar Oshawott leek alleen maar heftiger te gaan reageren naarmate ze sterker werd. Zou ze vroegtijdig zijn gaan puberen?

Er klonk aan daverend applaus. Nola schrok op uit haar gedachten. Dat moest betekenen dat deelnemer 1 klaar was. Voor bevestiging dat zij deelnemer 4 was pakte ze het papiertje uit haar zak. Ze herinnerde nu pas dat ze die had. Toen ze het cijfer 2 er op zag staan viel ze bijna van haar foutui. Noore vloog geschrokken omhoog. Nola sprong op en struikelde over de poot van een stoel ernaast. Ze viel voorover en voelde een pijn in haar knie. Geen tijd! Het was haar beurt! Alle Jezus! Ze liep naar de gang waar de vorige coördinator zojuist door verdwenen was en probeerde om niet in een paniekaanval uit te barsten. Rustig Nola, je kunt dit. Je hebt geoefend.. Noore weet wat ze moet doen ook zonder je. Ze probeerde enige geruststelling van zichzelf te krijgen. Dat scheen niet goed te werken want ze kreeg een brok in haar keel zodra ze de andere coördinator voorbij was gelopen en het grote, open staduim zag. Ze stapte omhoog de trappen op en stond in een zaal vol mensen. De tribune zaten vol! Oh Arceus .. ál die mensen keken naar háár.. Ze voelde tranen opkomen maar slikte ze meteen door. Ze schaamde zich al rot, als ze ging huilen zou alles nog erger worden. De jury sprak haar naam en gaf het teken dat ze beginnen mocht. Nola slikte toen de spotlights aan gingen. Noore nam het heft in handen en vloog langs Nola heen. Ze draaide zich in de lucht om naar haar trainer en zei vrolijk: ‘Cotoniii!’. Juist, dit zou ze voor Noore doen. En zichzelf .. ze wilde sinds ze klein was al naar contests en shows. En nu deed ze gewoon mee aan eentje! Dit was het moment, ze mocht het nu niet verpesten.

Ze schraapte al haar moed bij één en zei op een vastere toon dan verwacht: “Oké Noore! Hier gaan we .. Doe je Fairy Wind terwijl je begint te draaien!”. De Cottonee draaide zich om en sloeg met haar vleugels terwijl ze in het rond begon te draaien. Windvlagen die glitterde in de spotlights vlogen in een cirkels om haar en Noore heen. Precies zoals geoefend .. “Schiet drie energy balls af!”. Noore sloeg haar vleugels bij elkaar. Een mosgroene bol begon zich te vormen in het middelpunt. Toen ze die afvoerde vermenigvuldigde en slonken hij tot drie aparte bollen. Ze vlogen door de glinsterende wind door. “Oké Noore! Schiet ze kapot met je Growth aanval!”. Nola’s stem beefde terwijl ze het zei. Ze hoorde het commentaar van de jury nauwelijks. Noore was niet een erg goede richter. Als puntje bij paaltje kwam schoot ze vaak mis. Door veel oefening raakte ze de bollen 9 van de 10 keer nu. Nola had haar samen met de hulp van haar Pidgeotto moeten leren hoe ze moest schieten. Ze schoot normaal gewoon maar in het wilde weg zonder te richten. Toen ze haar had gevangen bleek ook dat ze wel eens misschoot. Noore’s hele lichaam begon mooi smaragdgroen te schitteren. Door de spotlights werd dat nogmaals verduidelijkt. Ze kromp in elkaar en schoot toen met een krachtige zwiep van haar vleugels drie groene stralen af op de bollen. De energy balls knalde uit elkaar met een luide knal. Kleine groene spikkels die in het spotlight glinsterde vergezeld door de fairy wind die aan het afnemen was zorgde voor een prachtige schittering. Nola begon breed te lachen en wenste dat ze meer had geoefend. Was het nu al over ..? Het publiek begon te applaudisseren en de jury gebaarde dat ze weg mocht gaan. Nola slikte en liet de rand van haar jukje los. Ze merkte nu pas dat ze die krampachtig met haar linker hand had vastgeklampt. Ze ontving Noore in haar armen die vrolijk naar haar toe schoot. Terwijl ze haar knuffelde en een brede grijns op haar gezicht had liep ze het podium af. De adrenalinerush die ze door al die aandacht had gehad en de spanning van Noore’s prestaties voelde enorm goed a

circe

Onderwerp: Re: Easter Contest wo apr 08, 2015 5:02 pm

Easter Contest

With Mercy The Shiny Lopunny

Voor het jurkje: Klik

Nerveus stond Mabel te wachten, niemand stond deze keer aan haar zijde en ze droeg in plaats van een broek, shirt en jasje een jurkje. Deze keer was het niet alleen Amy geweest die haar had overtuigd zich over haar angst voor een publiek te staan heen te zetten, Mercy had ook aangegeven, volgens Amy, dat ze wilde meedoen aan een contest. Dat was in elk geval af te lezen aan het geknik van de Lopunny. Dus hadden ze geoefend en geoefend totdat ze er redelijk tevreden over waren. En nu stond ze hier, in een mooi versierde, blauwe jurk met bijpassend armbandje, die verving haar Keystonecharm even, en haarband. Er waren al een paar mensen geweest en tot haar verrassing was Nola daar één van geweest. Mabel had het meisje niet meer gezien, maar het zou leuk zijn de kans te hebben een gesprek te voeren. Hopelijk ging het beter met Pagan en zo, nu gebruikte ze een Cottonee, maar Pidgeotto’s waren ook niet echt showpokémon. Lopunny’s daartegenin... Toen haar naam werd opgenoemd slikte Mabel, langzaam liep ze richting podium en hoopte geen rare dingen te doen. Zo goed als het kon kwam het meisje het podium op en glimlachte verlegen. Wat veel mensen. Dit was het easter contest dus Mercy zou er heel goed in passen. Mabel ademde nog een keer diep in en uit en gooide toen de pokébal van haar Lopunny sierlijk de lucht in. Die ze ook weer op ving, daar had ze ook op geoefend.
De glinsteringen die shiny’s hadden als ze uit hun bal kwamen omringden Mercy, meteen voerde de Lopunny een Attract. De glinsteringen vermengden zich met hartjes en Mercy kwam sierlijk op de grond neer terwijl ze vrolijk het publiek in keek. Intro, check. Mabel kreeg een iets meer hoopvolle glimlach op haar gezicht en herinnerde zich wat ze daarna moesten doen. “Mercy, Water Pulse,” natuurlijk had ze de Lopunny ook wat TM’s en zo geleerd voor het optreden. Mercy maakte met haar poten draaiende bewegingen en waterkringen verschenen in de lucht, ze hadden eigenlijk meer de vorm van eieren voor het thema. De Lopunny stuurde die de lucht in en maakte zich klaar voor de sprong. “Thunderbolt,” Mabel maakte er zeker van dat zij ook wat deed en gebaarde licht naar haar pokémon. Niet te veel, te veel was slecht. Mercy sprong de lucht in en om haar heen knetterde het van de elektriciteit. Met een Bounce sprong de shiny Lopunny door de ringen terwijl ze die aanraakte waardoor het water onder stroom terecht kwam. In het water bevonden zich nu gele, elektrische glinsteringen die langzaam verdwenen. Mercy kwam op de grond terecht, in een soort knielende houding en kwam sierlijk overeind. Het water, nu niet meer bestuurd door de Lopunny, begon te vallen. “Blizzard, Mercy.” Glimlachend keek Mabel naar het publiek, de jury en haar pokémon, ze leek wel redelijk rustig, maar de spanning was groot. Mercy, die nu rechtovereind stond in het midden van het podium, legde haar handen op de plek van haar hart en om haar heen verscheen een storm. De Blizzard breidde zich uit tot de water ringen de bevroren in de lucht, maar liet het publiek met rust. Iets wat Mercy heel wat oefening had gekost, de storm controleren.
“Sunny Day, en Solar Beam,” Mabel merkte dat haar stem bijna trilde, bíjna. Mercy was sterker dan ze dacht, als ze dit zag wist ze zeker dat ze de Lopunny niet als vijand wilde. De shiny Lopunny sloot haar ogen en de kou die zich had uitgebreid door de Blizzard leek weg te trekken. Het podium was gesloten, maar de warmte van de Sunny Day buiten was duidelijk voelbaar, maar dat kon ook gewoon komen omdat het langzaam ijskoud werd. Mercy opende haar ogen en bracht haar voorpoten voot haar, tussen haar handen verscheen een kleine bol en op het moment dat de ijsringen wilden vallen schoot ze de Solar Beam af terwijl ze een rondje draaide waardoor de eivormige ringen in glinsteringen uiteen spatten. Samen met de rest van de Blizzard gaf het een heel mooi effect en er waren zelfs nog gele sparkels te zien van de Thunderbolt. Mercy riep een vrolijke ‘Punny’ en draaide een rondje in de glitters van het ijs vermengt met de resten elektriciteit. “Mercy, maak nog een Water Pulse,” riep Mabel haar pokémon en een beetje opluchting in haar stem toe. Het moeilijkste deel van het optreden was achter de rug. De shiny Lopunny zwaaide met haar rechter poot en een nieuwe Water Pulse ontstond hoog boven haar. Nu wel een perfect rondje. “Focus Blast.” Mercy sloot haar ogen, op dat moment begon de kring water te vallen, en een blauwe bal verscheen tussen haar voorpoten. Toen het water bijna halverwege met vallen was schoot ze de Focus Blast omhoog. Een moment weerspiegelde het water de blauwe energiebal prachtig op de grond, om Mercy was het blauw prachtig te zien waardoor de Lopunny zelf ook op leek te gloeien. Blauwer dan ze was. Toen spatte de Focus Blast uiteen en viel het water naar beneden in kleine druppels. Echter voor ze de grond konden raken waren ze verdampt door de Sunny Day die nog actief was. Ademloos keek Mabel naar haar pokémon. Ze hadden het gedaan, ze waren klaar. “En nog een buiging meis,” riep ze glimlachend over het podium. Mercy boog diep, zodat haar roze oren bijna langs haar gezicht vielen, en toen ze overeind kwam knipoogde ze en vloog er een Attract hartje richting publiek. Mabel boog ook, wat minder diep aangezien anders haar haarband eruit zou vallen, en liet Mercy terug keren.
In spanning liep Mabel van het podium, het ging best goed. Ze had pasen met het contest gecombineerd, de eivormige Water Pulsen en een (shiny) Lopunny, en Mercy was van zichzelf al prachtig. Terug in de wachtruimte ging het meisje zitten op een bankje voor het scherm en keek naar hoe de andere het deden. Aan veel andere dingen kon ze niet echt denken, Nola was ze ook een beetje vergeten. Maar hé, dat kon een andere keer.

@ by AngelOfTheLord from Kickstart

Onderwerp: Re: Easter Contest za apr 18, 2015 11:28 pm

The contest has ended and the following results are announced by the jury:

Third place: Yara Celica (5 points)
Second place: Nola Skylar (10 points)

The winner of the Easter Contest is:

Mabel Greene, congratulations!
You received the Easter ribbon and 21 points!

Gesponsorde inhoud

» Easter Contest in Lilycove City
» Easter egg hunt
» Easter Egg Hunt
» [Easter] Egg Hunt
» Easter Buneary