Weakness

Iet wat chagrijnig schopte de blonde jongen tegen een steentje aan. Hij voelde zich vreselijk verkeerd omdat hij zijn vertrouwde pokémon weg had gestuurd, maar geen van beide was geschikt geweest als pokémon van een coördinator. Niet dat hij hen niet meer wilde, maar hij zag dat het tweetal dat hij had gehad absoluut geen plezier hadden in de voorbereidingen van een contest. Beide waren eerder pokémon die men in gyms zou gebruiken, geen contest pokémon. Daarom had hij ze in de wonder trade gestuurd, hopend dat ze beide een beter leven zouden krijgen. Wat hij er voor terug had gekregen was iets wat hem wel zorgen gaf. Een Togepi en een jonge Beautifly. Wat moest je daar nou precies mee? Sowieso moest hij ervoor gaan zorgen dat ze een band op zouden bouwen met hem, maar dat proces was natuurlijk helemaal niet zo gemakkelijk als het leek. Een korte zucht rolde over zijn lippen en hij plofte neer op het eerste de beste bankje in Santalune City dat hij tegenkwam. Zoals gewoonlijk had hij oordopjes in zijn oren, die bevestigd waren aan een mp3 speler die met een ijzerdraadje om zijn nek heen zat gebonden.

&Rose Aberdeen.

De blonde jongen had totaal geen aandacht voor zijn omgeving, maar hij keek wel op toen er een meisje over zijn benen heen struikelde. Iet wat geschrokken trok hij deze terug, maar toen was het natuurlijk al gedaan. Het meisje lag gestrekt op de grond en kwam toen al snel haastig overeind. Hij kon zien dat haar kin bloedde, door haar. ‘Sorry!’ zei het meisje toen snel en ondertussen was Shawn overeind gekomen. ‘Ik had echt niet gezien dat je daar zat en was nogal in gedachten verzonken.’ De blonde jongen knikte een keertje en toverde toen een witte zakdoek uit zijn zak die ze kon gebruiken om het bloedden wat te stelpen, waarna hij haar deze voorhield. "Hier, dat is wel het minste dat ik kan doen omdat ik je heb laten struikelen." Hij zag het immers als zijn schuld dat het meisje over zijn benen was gestruikeld, dus haar iets aanbieden zou da wel het minste zijn wat hij kon doen.