Vol enthousiasme wierp Oskar twee Pokéballs de lucht in. Hij had een bescheiden grasveldje gevonden ergens in Shalour City, waar hij redelijk het idee dat dat niet veel mensen bij hem zouden komen. Niet dat hij mensen niet mocht of iets dergelijks, maar op het moment wilde hij even zijn aandacht op zijn Pokémon houden. De twee Pokéballs openden en er verschenen twee wezens op de grond. De één een Golett, en de ander een Clauncher. Met een brede glimlach keek hij naar zijn twee nieuwe aanwinsten. De Clauncher, genaamd Palladium, had hij gekregen toen hij de Yanma die zijn picknick had verpest had geruild. Het insect had hem zodanig dwars gezeten dat hij er verzekerd van was geweest dat hij beter af was bij een andere trainer. Oskar wist niet zeker of de Pokémon het persoonlijk bedoeld had, maar hij nam liever het zekere voor het onzekere. Zijn Golett had hij Feldspar genoemd, en was hij toevallig onderweg tegengekomen. De Pokémon had hem vanaf route 10 achtervolgd tot aan Geosenge Town, waar Oskar er achter kwam dat hij een volgeling had. De Golett liet zich gemakkelijk vangen, waarna Oskar zijn pad had vervolgd. Hij had tot nu niet echt de tijd genomen om zijn Pokémon te leren kennen.

“Hi guys!” begroette Oskar de twee wezens vrolijk. Feldspar keek hem met een lichtelijk schuin hoofd aan en Palladium scheen geen interesse te hebben in de jongen. “Jullie horen nu officieel bij Team Helvig,” vervolgde Oskar, hopend dat zijn woorden alsnog doordrongen. “Jullie zullen worden opgevoed tot echte Contest kampioenen!” Een brede grijns stond op zijn gezicht, terwijl zijn blik van de één op de andere Pokémon verplaatste. Palladium scheen afgeleid door de geur van de zee, want hij begon zich langzaam te verplaatsen. Voor hij te ver kwam, wist Oskar hem van de grond op te pakken. “Whoa! Dat doen we dus even niet.” Hij draaide de Clauncher om, zodat hij hem in zijn ogen aan kon kijken. “Weet je wat, als je geen contests wil doen, dan wil ik je ook wel in kracht trainen. Je noemt het maar. We zijn een team nu, dus we zullen ons aan elkaar moeten aanpassen.” Palladium keek hem even met een ongeïnteresseerde blik aan, voor hij goedkeurend snoof. Met een grijns zette Oskar de Pokémon weer op de grond. “There we go! Goed, om jullie te laten wennen aan de Helvig-lifestyle: wat willen jullie doen?” Feldspar bleef Oskar met zijn kleine oogjes aankijken, waarna hij zijn blik afwendde naar Palladium, duidelijk makend dat de Clauncher mocht kiezen. Wat hij deed kwam niet onverwachts voor Oskar: hij wees met zijn klauw naar waar hij eerder naartoe probeerde te lopen. Oskar knikte instemmend, de keuze van zijn Pokémon begrijpen. “Alright. Wil je zelf lopen, of zal ik je dragen? Sorry Feld, dit aanbod geld alleen voor Palladium want jou kan ik niet dragen.” De Clauncher maakte zijn antwoord duidelijk door zelf in beweging te komen. Oskar en Feldspar volgden al snel.