De zon scheen, maar de winter wind blies over het strand. Een paar maanden geleden was dit een warme plek vol met feest vierende mensen. Hij liep rustig verder over het strand richting Shalour City. Dit was de dag dat hij de Shalour City gymleader uit zou dagen. Hij had er het volste vertrouwen in. Twee van zijn pokémon waren ghost type. Dit zou de gymleader van Shalour City zeer beperken aangezien ze specialiseert in fighting type pokémon. Misschien zou hij eerst lang gaan bij een café voor een bakje koffie. Na zo'n lange strandwandeling in de winter wind had hij wel behoefte aan een heerlijk dampend kopje koffie. Hij klom over wat stenen en deed zijn rugzak iets strakker vast terwijl hij uitkeek over Shalour City. De lucht was zeer bewolkt en de stad zo vredig in de helling verweven leek veel rustiger dan toen hij hier de vorige keer was. Toen waren de straten verlaten, maar de skaters waren druk aan de gang terwijl mensen op de boulevard liepen. De boulevard lag er nu verlaten bij terwijl de binnenstad wat drukker leek dan de vorige keer. Misschien kwam dat door het weer en de zee die woest kolkte. Wingull vlogen hoog surfend op de winter wind. Jace knikte en liep rustig het stadje in. Hij was hier al vaker geweest, dus dit keer raakte hij niet verdwaald, en ging de richting op van Richard's dojo. Hij zei hem vluchtig hallo en liet hem zien hoe het met de nu geëvolueerde Spirit ging. Nadat hij klaar was bij de dojo ding hij op zoek naar een lekker knus cafeetje waar hij kon ontspannen met een lekkere koffie. Hij stommelde naar de boulevard terwijl hij na dacht over het komende gevecht. Hij zou beginnen met een ghost type waarna hij dat voordeel weg zou nemen door een non-ghost type uit te zenden om vervolgens het gevecht weer te wenden naar zijn voordeel met ghost type pokémon. Odin en Luminous zouden een pad maken door de tegenstander d'r verdediging waarna de rest sterk toe zou kunnen slaan. Zijn gedachtegang werd onderbroken door de heerlijke geur van gemalen koffie bonen. Hij maakte een scherpe bocht het café in. Het café was rustig, maar hier en daar zaten wat mensen aan hun ontbijt. Wat Jace meteen opviel was de groep matrozen die in de hoek luid hun ontbijt aan het verschansen waren. Jace schudde bedroefd zijn hoofd en ging zitten. Er was niets zo jammer als er zo met eten omgegaan werd. Al gauw kwam een ober langs die zijn bestelling afnam voordat die rustig naar de kok liep. Jace ging lekker achteruit zitten en zuchtte in genot. Het voelde heerlijk om eindelijk languit te kunnen zitten wachtend op een heerlijk ontbijt met spek met wat koffie nadat hij sinds vroeg in de ochtend het strand had afgewandeld. Zijn koffie kwam niet lang daarna en hij nam vol genot de eerste slok. Hij warmde er meteen van op. Hij hoorde de wind luid langs suizen toen de matrozen het de deur open deden en het pand verlieten. Wat was hij blij dat hij hier nu lekker knus zat. Even later kwam de ober langs met het ontbijt. Het was een spiegelei op toast met een croissant en een sinaasappel. Zo simpel, maar toch zo heerlijk. Hij was aan het genieten van het eten terwijl hij aan het nadenken was over het gym gevecht. Nadat hij in stilte zijn ontbijt op had betaalde hij en deed zijn jas weer aan om naar buiten te stappen. Hij opende de deur en een krant vloog vrijwel meteen in z'n gezicht. De ober giechelde eventjes, maar stopte al snel om niet in problemen te komen met de kok. Hij frummelde de krant gefrustreerd open terwijl hij de boulevard af liep. Er was niets interessants in de krant. Team Rocket was weer eens bezig met mensen afpersen en diefstal. Hij bladerde eventjes door de krant. Niets anders dan trivia. Hij liep naar een prullenbak en stopte net voordat hij de krant weggooide. Zijn oog zag tussen de woorden in dit staan: “Shalour City gym”. Hij deed de krant weer open en zocht naar het artikel. Blijkbaar was de Shalour City gym in de herfst en winter ook een groot skate park dat gisteren een top omzet had gedraaid. Dit moest hij zien, al was het alleen om de tegenstander onder loop te nemen. Het kon geen kwaad aangezien hij toch al van plan was de gym leader uit te dagen. Hij rolde de krant op en gooide het weg. Nu moest hij weer de weg er naartoe terug zien te vinden...
De deuren van de gym openden voor hemen meteen hoorde hij de drukte daar binnen. De vorige keer dat hij in deze gym was was er niemand behalve een schoonmaker. Hij wist niet eens welke pokémon de gymleader had. Het enige dat hij wist was dat ze specialiseerde in fighting types. Het moment dat hij het pand in stapte botste er bijna een skater tegen hem aan, maar ze sprong behendig opzij en grinde op een railing verder. Dit was werkelijk een gesticht. Mensen die vrijwillig op wieltjes over railingen heen vlogen. De hele zaal zat vol met ramps, rails en andere skate dingen. Jace merkte op dat direct tegenover de ingang aan de andere kant van de zaal een trap was die naar een plateau leide dat overzicht had op deze ruimte en het leek er op dat het ook overzicht had op een andere ruimte. Jace baande zich een weg naar de trap en liep naar boven naar het plateau. Het plateau had geen railing, maar liep door op ramps weer terug naar beneden. Dit was niet bepaald wat hij van de gym verwacht had. Hij draaide zich om en nam het meteen terug. Aan de andere kant van het plateau stond een tribune die uitkeek op een standaard gym arena. Het was heel officieel en in compleet contrast met de aanliggende ruimte. Er was een gevecht aan de gang en op de tribune zaten hier en daar wat skaters die pauze namen of waren ze ook allemaal trainers? Hij nam plaats en keek naar het gevecht. Het was net begonnen volgens hem. Plotseling hoorde hij van de speakers: “In de rode hoek vind u de uitdager, trainer Jackson, en in de blauwe hoek vinden jullie uw eigen geliefde Shalour City gymleader... Korrina!!!” Het publiek ging wild. Jace kon het niet helpen om meegesleept te worden door het enthousiasme van de rest van het publiek. De scheidsrechter gaf het start signaal. De trainer die haar uitdaagde stelde niet echt veel voor en werd afgeslacht in de arena door haar eerste pokémon. Jace had die nog nooit gezien en haalde meteen z'n pokédex erbij. Terwijl het de pokémon scande zette hij z'n pokédex op high detail mode. Hij zou alle informatie nodig hebben in het gevecht later. De pokédex piepte en zei met een robotische stem: “Mienfoo is a yellow, bipedal, mustelid-like Pokémon, with round ears, red eyes, round black ‘eyebrows,’ and pink nose with a whisker on each side. Its red arms look similar to flared sleeves, and the paws are yellow. Mienfoo’s chest has a small red band, and its pelt piles around its thighs resembling a tunic or robe. Its legs are red, and its yellow tail is also tipped red. It is a very skillful attacker. In fights, they dominate with onslaughts of flowing, continuous attacks. With their sharp claws, they cut enemies. It takes pride in the speed at which it can use moves. What it loses in power, it makes up for in quantity.” De trainer had nog een pokémon over en wist met wat waarschijnlijk z'n sterkste pokémon was de Mienfoo te verslaan. Korrina keerde hem terug en wierp d'r tweede pokéball op. Een vreemd uitziende pokémon kwam uit het witte licht tevoorschijn waarna Jace z'n pokédex meteen begon te scannen... Jammer genoeg voor Jace was de pokémon die z'n pokédex aan het scannen was de pokémon van de trainer. Z'n pokédex piepte en zei met een robotische stem: “Linoone is a slender-bodied quadruped Pokémon. It has sharp, elongated claws and small pointed teeth. It has white fur with brown stripes with one long stripe stretching the length of the body and ending at an arrowhead right above its eyes. It has small, tuft-like ears and blue eyes. Linoone can run up to 60 mph, but has to stop before it can make a turn. It often fails to catch prey due to only being able to run in a straight line. When it sees prey underwater in ponds, it leaps in and uses its sharp claws to catch the prey. Linoone has an attraction to anything round, and will grab any orb-shaped object it sees if given the chance. It often carries a snatched object in its expandable cheek pouches and deposits it in any of a number of secret stashes it keep on its territory. Linoone tends to live in grasslands.” Jace tikte in frustratie tegen z'n pokédex die antwoorde met: “Hawlucha is a small, bipedal bird-like Pokémon. It has red, cape-like wings that are connected to its tail with green undersides and small clawed hands. It has red chest feathers, a white abdominal area and legs with small yellow feet. It has a green, mask-like face with an orange stripe down the middle, as well as orange rings around its eyes. Hawlucha has a small, red beak, and a white patch underneath it. It also has three orange tassle-like appendages jutting out of the back of its head. Its eyes have black sclera and large yellow irises. Hawlucha makes up for its small body with its proficiency in fighting, which allows it to keep up with bigger fighters such as Machamp and Hariyama. It deftly controls its position in the air by using its wings. A favored tactic is to strike from above, as many opponents have a hard time defending against this maneuver.” Dat was nog eens handige informatie. Hij aaide eventjes over de pokédex alsof het hem speet dat hij het een tikje had gegeven. Het gevecht was niet lang daarna voorbij. De trainer was simpelweg niet opgewassen tegen Korrina's Hawlucha. Hij gebruikte inderdaad zijn mobiliteit in de lucht om rond zijn tegenstanders te dansen en van boven aan te vallen. Jace keek een beetje ongerust wetende dat Korrina dan nog een pokémon achter de hand had waar hij dan niet van wist. De arme trainer z'n Linoone werd heen en weer gegooid door de arena tot hij plotseling stopte. Het hele publiek begon in koor te roepen: “Lucario! Lucario! Lucario!!!” Korrina en Jace grinden beide. De ene om het publiek en de andere om de informatie die hij hiervan kon winnen, maar wat Korrina niet wist zou haar niet deren... Nog niet althans. Korrina keerde haar Hawlucha terug en stuurde haar laatste pokémon naar buiten. Hij kwam tevoorschijn met hevig gebrul en de Linoone maakte zich klaar voor het gevecht. Jace zag aan de trainer dat deze wist dat het voorbij was, maar niet op zou geven. Ondertussen scande Jace de Lucario met z'n pokédex. Het piepte niet lang daarna en zei met z'n piepstem: “Lucario is a bipedal, canine-like Pokémon, with fur that is predominantly blue and black. It possesses a short, round spike on the back of each forepaw, in addition to a third on its chest. It has a long snout and ears. When its mouth is open, it has two pairs of pointed teeth, one in the upper jaw and one in the lower. It possesses cream-colored fur on its torso, and blue fur on its thighs that resembles shorts. It stands on its toes rather than on its entire foot. It has developed four small black appendages on its head, which rise when Lucario reads or manipulates aura, a special energy that it senses. Lucario can study this energy to predict the movements of their opponents and track their quarry. They also have the power to manipulate this energy in an offensive manner, in the form of explosive spheres of energy. Lucario can understand human speech, and have been reported to communicate with humans through telepathy.
As Mega Lucario, its cream fur becomes longer, and its thighs slim down. It develops more spikes on the back of its paws, which have turned crimson. Its aura-sensing appendages grow longer, and two of them are tipped in crimson. Its shoulders also possess a spike each. Its aura heightens throughout its body, which formed black markings on its blue fur. Mega Lucario is believed to be the first discovered Mega Evolution. Lucario is considered to be prideful, and is extremely loyal to its Trainer. It also seems to have a natural sense of justice. It usually lives deep in mountains very far from people to improve their skills. It is an exceptionally rare Pokémon. Though its diet is unknown, one was seen eating Berries and plants, like roses. It has been seen eating chocolate, even though chocolate is not part of its natural diet.” Haar team was wel heel divers qua aanval strategieën. Hij zou hier heel voorzichtig mee moeten zijn. Haar Mienfoo zou een heel snelle aanvaller zijn met veel kleine uitvallen, maar als hij een pokémon die immuun is voor fighting aanvallen of sterk genoeg is om de kleine aanvallen aan te kunnen zou hij de Mienfoo uit kunnen schakelen zonder al te veel moeite. De Hawlucha aan de andere kant was een flying en fighting type dit haalde zijn hele tactiek in de war, maar hij had Abyss als backup en Odin kon hem wel aan. Het enige probleem met die Hawlucha zou zijn mobiliteit zijn. Jace was niet zo goed voorbereid op een gevecht van de grond af, een zwakte die hem veel zou kunnen kosten. Die Lucario aan de andere kant was een vernietigend wapen van zowel dichtbij als veraf door zijn aura manipulatie. Ook zou dit ervoor zorgen dat een stofwolk of schuilen in het algemeen onmogelijk zou zijn. Terwijl Jace aan het afdwalen was in strategie gedachten werd de Linoone uitgeschakeld door de sterke en accurate klappen van de Lucario. Het hele publiek begon te juichen en de winnaar werd verklaard. Jace bleef rustig zitten kijkend naar Korrina haar reactie was enthousiast, maar Jace merkte op dat ze van binnen heel rustig was. Waarschijnlijk was ze heel bekend met winnen en als een gym leader snapte Jace dat, maar hij kon het niet laten dan over haar te denken als een tactisch vechter zoals hij was... Dat waren de gevaarlijkste.
Na het gevecht ging het publiek weer verder met skaten of hun eigen ding doen, maar Jace bleef zitten en inspecteerde de arena. Hij wist dat er niet veel te zien was aangezien het de standaard arena was, maar hij zat hier liever iets te doen dat enigszins nuttig was dan door een enthousiaste skater overreden te worden. Nee hier zat hij toch liever. Na denkend. En toch voelde het alsof de rest van de mensen ook aan het wachten waren. Het was een vreemd gevoel. Dit gevoel werd even later beantwoord toen Korrina uit een deur kwam lopen aan de uiterste kant van de arena. Misschien was het net zo'n wacht ruimte zoals Grant had bij zijn arena. Een zoemer ging af vanuit de speakers en voor dat Jace het wist zat de tribune weer vol met enthousiaste skaters. Het was veel drukker dit keer. De scheidsrechter liep naar voren met een microfoon in de hand. Hij sprak het publiek toe en ze stonden op in gejuich en Jace deed mee terwijl hij naar zijn pokédex aan het kijken was. De scheidsrechter murmerde iets in de microfoon en alle mensen zaten vrijwel meteen weer terug, maar Jace had het niet echt mee gekregen en bleef staan. Hij keek op en merkte meteen op dat de scheidsrechter hem lachend aan keek en zei: “Deze dappere jonge man durft het op te nemen tegen Korrina!!! Jace keek een beetje verward om zich heen naar de enthousiaste en bewonderende blikken die op hem geworpen werden door het publiek. Hij zag dat Korrina een zekere boze blik wierp alsof hij het allemaal niet serieus nam. Jace klapte heel kalm zijn pokédex dicht en liep in complete kalmte naar de arena. Het publiek werd stil en Korrina begon te grinnen. Misschien nam hij het wel serieus? De scheidsrechter knikte en wees hem zijn plek aan en vroeg: “Wat is je naam jongen?” Jongen? De scheidsrechter was een paar jaren ouder maar dan nog. Jace grindde om de opmerking en zei: “Mijn naam is Jace.” De scheidsrechter draaide zich meteen naar het publiek en schreeuwde in een hype stem: “In de rode hoek hebben we een dappere uitdager die het tegen onze enige echte Shalour City gymleader... Korrina uit de blauwe hoek!!!” Korrina grinde en wierp een pokéball op. Uit de felle witte flits kwam haar Mienfoo tevoorschijn. De Mienfoo ging in gevecht stans staan, een uiting van z'n hoge training niveau. Korrina daar in tegen keek Jace direct in de ogen aan. Jace grindde en wierp Luminous z'n pokéball op. Hij zou nu voordeel maken van z'n typing aangezien de Hawlucha dit met flying type aanvallen zou omzeilen. Luminous kwam met een felle flits tevoorschijn met een lach op z'n lippen. Hij had er blijkbaar even veel zin in als Jace. Het publiek kon het niet laten om verrast te reageren op de shiny Litwick. De scheidsrechter liep de arena uit en Korrina zei: “Welkom Jace. Ik hoop dat je me een goed gevecht kunt geven.” Jace grindde en antwoordde: “Maak je borst maar nat. Ik heb weken gewacht en getraind voor dit gevecht.” De scheidsrechter gaf het start signaal en zoals Jace verwacht had was ze net als hij als het om vechten ging. Ze gaven meteen een bevel aan hun pokémon. Jace riep: “Luminous we beginnen met een Hex!” Korinna begon door te roepen: “Verklein zo snel mogelijk de afstand en gebruik Pound!” De kleine shiny Litwick schoot een donkere aura die brandde met donker blauwe, bijna zwarte, vlammen op de op hem afstormende Mienfoo. De donkere aura raakte de Mienfoo frontaal, maar tot Jace en Luminous schrik nam hij de klap simpelweg en met enorme snelheid stormde hij op Luminous af. Hij was te dicht bij om te blokkeren en gaf de kleine Litwick een sterke en precieze stomp tegen de grond. Een rotsblok vloog van de kraak in de arena grond op Luminous af. Luminous werd door de enorme kracht tot de rand van de arena geworpen en knalde neer in een stofwolk. Korrina keek Jace strak en en zei: “Je moet nog veel meer trainen wil je van mij winnen.” Jace grindde en antwoordde heel kalm: “Je dacht toch zeker niet dat hij nu al uitgeschakeld was. We zijn pas begonnen. Luminous gebruik Flame Burst.” De afstand die ontstaan was door de krachtige klap zou hem zeker helpen, maar hij moest de Mienfoo op een afstand houden. Luminous blies een sterke vlam op de Mienfoo af. Korrina keek naar de vlam en zei: “Mienfoo ontwijk het en gebruik Double Slap.” De Mienfoo sprintte op de vlam af en ontweek het met een scherpe paar bochten waarna hij te dicht kwam bij de Litwick met zijn arm klaar om neer te slaan. Jace z'n rustige ogen sprongen open en hij zei meteen: “Smog!!!” De arm van de Mienfoo kwam neer en mepte Luminous op z'n gezicht, maar kreeg een gezicht vol met de dikke paarse rook. Jace had de kleine Luminous zwaar onderschat in de hoeveelheid van smog die uit hem kwam. Het bedekte bijna de hele arena en Jace kon de Mienfoo horen kuchen. Dit zou niet gelukt zijn tegen de aura voelende Lucario, maar misschien zou de giftige rookwolk de Mienfoo genoeg verzwakken om rondjes om hem heen te rennen. Korrina glimlachte en zei: “Misschien heb ik je toch onderschat. Mienfoo trek terug en schiet een Swift de rookwolk in.” Dit zou Jace een mogelijkheid geven voor te bereiden aangezien de Swift weinig uit zou halen. Uit de rookwolk sprong een hoestende Mienfoo die felle sterren op de wolk afwierp. Hij had zijn plan in duigen vallen zodra hij door had wat ze echt aan het doen was. De sterren vaagden de wolk weg met relatief weinig moeite. Hij keek de grindende Korrina aan en zei: “Heel slim, maar hier is mijn antwoord op jou poging... Luminous gebruik Confuse Ray!” De sterren gingen inderdaad gewoonweg door de Litwick heen die de Mienfoo in de ogen keek met licht paars gloeiende ogen. Het leek niets te doen, maar de Mienfoo begon een beetje wankel te staan. Jace knikte tevreden naar Luminous. Ze hadden al zo weinig mogelijkheden om tegen hem te vechten en nu kon hij niet goed meer concentreren. Jace wist het niet zeker, maar hij dacht dat hij een zweetdruppel zag glijden over Korrina's wangen. Korinna keek gespannen en zei: “Mienfoo gebruik Force Palm op de voeting van de tegenstander.” De Mienfoo begon te sprinten naar Luminous en Jace had meer dan genoeg tijd om te antwoorden met: “Gebruik Will-O-Wisp.” Mienfoo was al heel snel bij Luminous die nu duistere vlammetjes om hem heen had dansen, maar hij was te snel en smeet de grond onder hem vandaan. De kracht van de Mienfoo was overweldigend, maar hij kon het spookje simpelweg niet raken. Luminous viel achterover en de duistere vlammetjes omringden de Mienfoo voordat ze ontplofden in een steekvlam. Jace had het bijna te doen met Korrina. Ze kon simpelweg niets doen en omdat ze de gymleader was kon ze volgens het reglement haar pokémon niet wisselen. Ze keek ook nogal gefrustreerd met deze situatie en Jace besloot de doorslaggevende klap uit te delen. Hij keek kalm en gefocust terwijl hij zei: “Luminous gebruik Hex.” Hex werd steeds sterker als de tegenstander in een verzwakte staat was en op zo'n dichte afstand kon de Mienfoo niet ontwijken. Hij werd simpelweg overwoekerd door de duistere blauwe vlammen die hem bewusteloos achterover deden vallen. Het publiek zuchtte en Jace snapte het volledig. Het was niet bepaald een eerlijk gevecht zo, maar Korrina leek kalm. Jace had haar wel door. Als hij haar was zou hij ook kalmte uitstralen, maar van binnen woekerde een woedend vuur. Ze keerde hem terug en zei tegen Jace: “Wacht maar. Ik ben pas begonnen.” Jace knikte instemmend en vroeg zich af welke pokémon zou komen. Hij was niet de enige. Het hele publiek zat op de rand van hun stoelen. De scheidsrechter stapte gaf de Mienfoo als uitgeschakeld aan en gaf Korrina het signaal om haar volgende pokémon uit te roepen. Ze keken haar gespannen toe toen ze haar pokéball opwierp. Uit het felle licht kwam een zelfverzekerde Hawlucha tevoorschijn. Jace moest nu heel zeker van zijn zaak zijn. Door het vorige gevecht stond Luminous dichter bij de tegenstanders start positie dan voorheen. Dit zou wel eens vervelend kunnen worden. De scheidsrechter gaf het start signaal en Korrina zei meteen: “Hawlucha gebruik Wing Attack!” Hij sprong recht vooruit en ging meteen over op een lage vlucht met zijn vleugels omringd in fel wit licht. Jace kon nog maar net een bevel geven voordat het te laat zou zijn en zei: “Luminous snel gebruik Night Shade!” Maar het was te laat. Korrina had nu inderdaad een vechtlustige glimlach op d'r lippen toen Luminous volop geraakt werd, maar dat was niet alles... De goed getrainde Hawlucha nam met het momentum van de klap Luminous mee de lucht in met een sterke opwaartse vlucht. Luminous was dapper en ging door met de aanval in de lucht. Donkere aura omringde hem en explodeerde in een pulse tegen de Hawlucha, maar zowel hij als Korrina waren nog niet klaar met hem. Korrina zei snel voordat Jace iets kon roepen: “Hawlucha gebruik Aerial Ace en toon geen genade!!!” De Hawlucha liet Luminous vallen en volgde met enorme snelheid. Hij raakte Luminous van meerdere kanten met verschrikkelijke snelheid. Luminous was al bewusteloos voordat hij de grond raakte door de genadeloze barage van flying type aanvallen. Jace en het publiek waren sprakeloos...
De Scheidsrechter stapte de arena in en duidde Jace aan dat Luminous uitgeschakeld was en dat hij een andere pokémon moest uitzenden. Korrina leek nu wat blijer dan in het begin en zei: “Het spijt me dat ik je onderschat had. Je weet wel hoe je moet vechten, dus maak er een leuk gevecht van voor me hé.” Jace keerde Luminous terug en liet zijn hand even over zijn riem glijden. Welke pokémon zou hij inzetten tegen deze tegenstander? Zijn hand bleef hangen over een pokéball en hij wierp hem op in een vloeiende beweging. Uit de felle flits kwam Nightshade tevoorschijn haar “schaal” vacht aaiend. Zij zou minder schade kunnen verdragen, maar haar klappen zouden hard raken. Korrina beet op d'r onderlip. Het leek wel of Jace haar tegen pol was qua typing, maar ook zei had het idee dat er wat schuilde achter die grin. Hij was tactischer dan hij liet blijken. De scheidsrechter gaf het startsignaal en Jace was nu degene die meteen aan viel en zei: “Nightshade gebruik Charge Beam!” Charge Beam zou Nightshade een opkikker geven qua kracht, maar het was ook een gevaarlijke aanval. Nightshade concentreerde en elektrische schokken omringden haar en een groot deel vloog op de Hawlucha af, maar de rest absorbeerde Nightshade zelf. Korrina glimlachte en zei: “Hawlucha ontwijk de bliksem en gebruik Flying Press!” De Hawlucha rende volop naar de elektrische schokken en draaide tot Jace z'n verrassing om en maakte een achterover salto over de schokken heen. Hij had de bliksem simpelweg omzeild door wat de pokédex had vermeld, zijn mobiliteit in de lucht. De Hawlucha maakte een dropkick in een duikvlucht op Nightshade af. Jace grindde, Korrina had dit door en keek gespannen toe, en hij zei: “Nightshade haal hem uit de lucht met een Psyshock!” Nightshade d'r ogen gloeiden diep paars en ze focuste haar psychische kracht tussen haar handen. Vervolgens maakte zij een vloeiende beweging met haar handen die de psychische kracht in een knal om d'r heen deed uitbarsten. De knal was krachtig genoeg om de Hawlucha uit de lucht te slingeren, maar dit bracht ook wat problemen voor Jace. Hij moest wat dan ook zorgen dat de pokémon van Korrina zo ver mogelijk van zijn verre afstand pokémon zoals Nightshade bleven. De Hawlucha was nu te dicht bij voor zijn doen. Korrina had dit door en zodra Hawlucha op was gestaan zei ze: “Hawlucha gebruik Karate Chop!” Jace antwoordde met: “Nightshade houd hem op afstand met Psybeam!” Nightshade deed haar handen weer samen en schoot een straal van kracht naar de al te dicht genaderde Hawlucha die werd geraakt, maar met z'n sterke Karate Chop raakte Nightshade. De klap was zo sterk dat Nightshade op d'r knieën gebracht werd. Dit was niet een fijne positie voor Jace en Korrina nam daar misbruik van... Jace had precies hetzelfde gedaan. Ze zei simplweg: “Hawlucha gebruik Wing Attack om de Meowstic omhoog te krijgen.” Niet weer hé? Jace reageerde snel en zei: “Nightshade wat dan ook zorg dat de klap je niet zo raakt dat je omhoog getrokken word. Gebruik Covet!” De Hawlucha stond al naast Nightshade toen zijn vleugels begonnen te gloeien. Hij sprong vooruit naar Nightshade en werd in z'n gezicht geraakt door de vuist van Nightshade. Compleet van z'n stuk gebracht raakte de Wing Attack wel, maar de klap was niet precies genoeg om Nightshade op te werpen. De Hawlucha vloog hoog boven de arena terwijl Nightshade omhoog kroop nadat de klap haar neer had geslagen. Jace wist zeker dat Korrina zou overgaan op een Flying Press aangezien ze daar nu de optimale positie voor hadden. Ze zouden ook niet nogmaals dezelfde fout maken door aan te vallen zonder plan. Korrina en Jace stonden nu tegenover elkaar... Wachtend op de zet van de tegenstander. Jace brak de stilte door te zeggen: “Nightshade gebruik Confusion!” Korrina antwoordde met: “Hawlucha gebruik Flying Press en kijk haar niet in de ogen aan.” De ogen van Nightshade gloeiden in felle leuren die snel veranderden terwijl ze met een ijzige blik naar de Hawlucha keek die in een dropkick op d'r afgevlogen kwam. Hij vermeide oogcontact om niet geraakt te worden door de Confusion, maar dit belemmerde zijn landing. Jace keek gespannen toe en zei: “Blijf door gaan.” Nightshade bleef staan en de Hawlucha kon niet anders dan op het laatste moment naar beneden te kijken of zijn doelwit er nog was. Op dat moment sloeg de psychische kracht toe en viel Hawlucha genadeloos van binnen in z'n bewustzijn aan. Hij beet door de pijn heen en trapte de arme Nightshade volop in het gezicht waarna ze bewusteloos neer viel. Jace zuchtte en keerde Nightshade terug terwijl hij zei: “Enorm goed gevochten” De scheidsrechter gaf het signaal dat Jace z'n volgende pokémon uit moest roepen. Jace knikte en keek even naar het publiek. Er waren veel meer mensen komen kijken en ze zaten allemaal op de rand van hun stoel te kijken naar het gevecht. Het waarschijnlijk een leuk gevecht om naar te kijken. Korrina lachte en zei: “Jij bent veel leuker dan ik voorheen dacht. Je leek afwezig toen we je uit het publiek haalden, maar ik heb het enorm naar mijn zin.” Jace grindde en wierp een pokéball op. Nu was de captain aan de beurt.
Abyss kwam uit het felle licht tevoorschijn met een vechtlust in d'r ogen. Jace had haar het langste van al zijn pokémon en wist maar al te goed hoe ze was. Zelfs toen hij klein was beschermde ze hem, maar daagde ook veel pokémon uit. Nu was ze zijn sterkste pokémon en de captain van zijn team. Korrina keek Abyss in de ogen. Abyss, Jace en Korrina hadden allemaal een zekere kalmte in het gevecht, maar er schuilde een vechtlust achter hun kalme masker. Jace grindde en zei: “Nu komt de grote bazin.. De scheidsrechter gaf het startsignaal van de nieuwe ronde en Jace zei meteen: “Abyss gebruik Swords Dance in combinatie met Double Team.” Korrina merkte dat dit menens werd en ze zei: “Hawlucha houd haar tegen met een Karate Chop!” De Hawlucha sprong op Abyss af die een doorzichtig zwaard uit de grond trok met d'r mond. Het moment dat de Hawlucha met de Karate Chop neer kwam vloog Abyss opzij in een groep kloons die hem omringden. Korrina begon te zweten. Abyss was bliksemsnel en goed getraind op snelheid dus het ontwijken van de Karate Chop met een Double Team was niet zo lastig en nu was Jace z'n kans. Hij glimlachte en zei: “Gebruik Quick Attack in combinate met Night Slash.” De Hawlucha kon niet eens blockeren van de barrage van de duistere messen die hem van alle kanten aanvielen. Korrina begon enorm te zweten en zei: “Hawlucha ren weg met een Wing Attack!!!” De Hawlucha gaf een kloon een klap die hem uiteen deed spatten en vloog laag weg. Jace keek Korrina met koude ogen aan en zei: “Pursuit.” Abyss en de kloons rende achter hem aan met bloeddorstige blikken. Ze houden hem niet zomaar laten vertrekken. De Hawlucha ging hoger vliegen in een poging aan hen te ontkomen, maar de echte Abyss sprong op de schouder van een kloon en sprong op de rug van de Hawlucha. Abyss gaf hem een krachtige stoot van de Pursuit aanval. Dit was genoeg om de Hawlucha naar de grond te slepen. De Hawlucha faceplantte de vloer en verloor vrijwel meteen z'n bewustzijn. Abyss stapte van zijn rug en liep rustig naar Jace toe. De scheidsrechter gaf Korrina het signaal dat ze haar laatste pokémon uit moest zenden. Korrina keerde hem terug en zei tegen Jace: “Nu gaan we het echte gevecht laten beginnen hé?” Jace keek haar begrijpend aan en knikte terwijl het publiek voor Lucario begon te juichen. Nu was het tijd... Tijd om de twee captains te metten in vaardigheden.
Lucario kwam tevoorschijn uit het felle licht van Korrina's laatste pokéball. Het publiek viel plotseling stil. Er was iets... Een zeker begrip en lust voor de strijd in de ogen van zowel de pokémon als de twee trainers. De scheidsrechter begon te zweten en gaf het start signaal. Zowel Jace als Korrina zeiden: “Gebruik Quick Attack!!!” De Lucario en Abyss vlogen op elkaar af met verbazingwekkende snelheid. Zodra ze bij elkaar waren aangekomen sneed Abyss met d'r mes en Lucario gaf een krachtige stoot tegen Abyss d'r romp. Zodra beide hun klappen raakten renden ze verder langs elkaar en keerden klaar voor de tweede aanval. Jace stond nu bij Lucario en Korrina bij Abyss. Ze hadden inderdaad dezelfde kijk op gevechten en Jace zei: “Abyss gebruik Shadow Ball!” Korrina zou hem niet wederom het voordeel van afstand bieden en zei: “Lucario gebruik Dragon Pulse!” Dragon Pulse?! Wat zouden we nu beleven? Zowel Abyss als Lucario openden hun mond en energie begon te vormen. Bij Abyss nam die energie de vorm aan van een zwarte bal energie die pulseerde met een donkere gloed. Bij Lucario was een wit licht die pulseerde met een donker blauwe gloed. Korrina, Jace, de scheidsrechter en het publiek keken toe hoe de twee pokémon hun energie afvuurden met enorme snelheid. De Shadow Balle en Dragon Pulse raakten elkaar in het midden van het veld en ontplofeden in een gigantische explosie gevolgd door een hangende stofwolk. Dit was een situatie die Jace het meest vreesde. De Lucario kon hun positie zien met zijn aura gevoeligheid, maar Abyss had dat voordeel niet. Jace wist zeker dat Korrina hier gebruik van zou maken en greep naar de Keystone in zijn ooglapje. Hij drukte het in en diep van binnen de rookwolk was een brul te horen voordat fel wit licht de stofwolk doorboorde. Jace floot eventjes en hoorde Korrina zeggen: “Gebruik Metal Claw!” Abyss, nu een mega Absol, kwam uit de stofwolk gestormd met de Lucario achter haar aan rennend met gloeiende klauwen en een vastberaden blik. Jace was verrast door de plotselinge achtervolging en zei: “Abyss gebruik Dark Pulsesamen met Bite!!!” Abyss keerde om en een zwarte aura met duistere tentakels vormde zich om Abyss samen met een zwart exoskeletten kaak. Abyss was plotseling veranderd van een prachtige engel achtige pokémon in iets uit een nachtmerrie, maar Lucario deinsde niet terug en krabde Abyss met zijn metalen klauwen. Dit kwam met een grote kost. Doordat Korrina bijna niets kon zien door de hangende stofwolk en dit was het moment om toeteslaan. Jace glimlachte en zei: “Nu!!!” Abyss beet door de pijn en beet de Lucario in z'n schouder met haar zwarte kaak terwijl de donkere tentakels hem aanvielen met duistere steken en klappen. De Lucario nu zonder hulp trok Abyss van zijn schouder en schreeuwde het uit van de pijn voordat hij de stofwolk in vluchtte. Jace wist wel beter dan achtervolgen, maar wist ook dat Abyss ondanks wat hij te zeggen had de achtervolging in zou zetten dus hij moest het momentum van het gevecht maar benutten. Hij zei simpelweg: “Abyss nu is de kans om een Razor Wind op te laden.” Abyss keek begrijpend. Ze had het liever om de Lucario direct aan te vallen, maar hem van ver af schade toedienen beviel haar ook wel. Ze ging rond rennen met enorme snelheid en een tornado ontstond achter Abyss om die de rookwolk opslokte. Daar waar de rookwolk was stond een Lucario met een gefrustreerde Korrina. Korrina keek strak naar Abyss en Jace voordat ze zei: “Ok het is nu of nooit... Lucario gebruik Aura Sphere samen met Close Combat.” De Lucario keek haar vragend aan, maar zijn blik werd snel beantwoord met een geruststellende knik. Lucario knikte terug en Jace wist niet wat hij zag. Aura vormde om zijn vuisten in een blauwe gloed. De Lucario en Abyss keken elkaar in de ogen en Jace zei: “[i]Het is inderdaad nu of nooit. Abyss gebruik de Razor Wind in combinatie met Slash.” Zodra het bevel gegeven was sprintte beide pokémon op elkaar af. De tornado klapte in op zichzelf en omringde Abyss alsof ze door een windturbine rende met haar Slash aanval paraat als een lans. Lucario met z'n Aura Sphere versterkte vuisten rende op Abyss af. Zodra ze bij elkaar waren sloeg Abyss met haar Slash aanval gevolgd door de tornado op de inkomende vuist van Lucario. Een ontploffing van puur destructieve kracht volgde. Jace kon door het stof en puin niet zien welke pokémon nog overeind stond. Jace, Korrina en het publiek keken ademloos toe hoe de stof langzaam weg trok...
