HandClap [+Luke]

Onderwerp: HandClap [+Luke] wo apr 26, 2017 3:33 pm

”Aight, Zippo. Ik weet dat dit je debuut is als artiest, maar ik weet zeker dat je het fantastisch zal doen,” sprak Emmett de oranje Pokémon bemoedigend toe. De Charmander keek naar het instrument dat hij stevig tussen zijn pootjes geklemd had – een tamboerijn – en leek er, in tegenstelling tot zijn trainer, absoluut niet zo zeker van dat hij het daadwerkelijk zo fantastisch zal doen. Emmett glimlachte bemoedigend, en aaide de Charmander voorzichtig op zijn hoofd. ”Maak je geen zorgen, Zippo. Speel gewoon wanneer je voelt dat het goed is! Je kan geen enkele fout maken hier, alleen maar vrolijke ongelukjes. En weet je waar onze muziek op gebaseerd is? Precies! Vrolijke ongelukjes!” sprak hij bemoedigend. De Charmander keek zijn trainer weer aan, en leek al ietsje zelfverzekerder te zijn over zijn tamboerijn-skills. Nu Emmett er zeker van was dat in ieder geval één van zijn Pokémon gereed was voor hun fantastische optreden, hoefde hij alleen nog maar de andere toe te spreken. Emmett draaide zich om naar zijn Salandit, en hurkte voor de Pokémon neer. ”Toots, je weet wat het plan is, right? Ik weet dat je veel liever de tamboerijn speelt, maar vandaag heb ik een echte veteraan nodig om op de cajon box te spelen. Nee, sterker nog, ik heb een professional nodig,” sprak hij zijn Pokémon toe. De Salandit knikte enthousiast, blij dat haar ervaring als een Artiest™ eindelijk eens werd erkend. Behendig klauterde ze de box op, waarna ze zich zo positioneerde dat ze met haar achterwerk bij de slag kant kwam te zitten. In haar staart had ze immers veel meer kracht om op de doos te slaan dan dat ze met haar pootjes had. ”Goed zo, brave meid. Zo mag ik het zien,” zei Emmett trots. Nu zijn Pokémon allebei klaar leken te zijn voor het optreden, hoefde hij enkel zelf nog klaar te gaan staan.

Emmett deed zijn pet af, en gooide deze zorgvuldig voor hem op de grond. Dat was natuurlijk het belangrijke deel van het optreden; het krijgen van geld. Straatoptredens waren natuurlijk leuk en alles, en hij zou natuurlijk niets liever doen dan de hele dag door muziek maken, maar eten was ook iets waar hij zo nu en dan wel eens van kon genieten. Geen geld, geen eten. Geen eten, geen Emmett. Geen Emmett, geen muziek. De pet was dus noodzakelijk. Emmett controleerde een laatste keer of zijn Saxofoon goed aan het draagkoord vastzat, waarna hij besloot dat het tijd was om te beginnen. ”Alright, Tootsie! Ik tel tot drie, en dan mag jij beginnen! Zippo, let goed op wat Tootsie doet, en maak er een mooie beat van!” instrueerde Emmett zijn Pokémon voor de laatste keer. Hij telde langzaam af, en zette zijn lippen aan het mondstuk van zijn saxofoon. Zijn Salandit besloot om maar meteen goed te beginnen, en begon met haar staart op de cajonbox te slaan alsof haar leven er van af hing. De Charmander, die niet achter wilde blijven, begon al snel daarna met het versterken van het ritme. Emmett wachtte kort tot zijn Pokémon een goed ritme hadden gevonden, en voegde toen zijn saxofoon spel aan het geheel toe.

x

Onderwerp: Re: HandClap [+Luke] wo apr 26, 2017 9:55 pm

Luke had nog niet zo heel veel van Mauville City gezien, laat staan zijn Pokémon, vandaar dat hij had besloten om wat meer van de stad te zien. Hij had nog niet besloten om verder te reizen want hij wilde wat tijd doorbrengen met zijn Pokémon. Hiro was als enige uit zijn Pokéball, met Aimée niet meegeteld, zij zat in zijn rugzak omdat ze geen Pokéball had op het moment. En eerlijk gezegd vond de jongen dat ook niet zo heel erg. Enfin Hiro en Luke zwierven dus met zijn tweeën door de stad heen opzoek naar een klein eettentje. Zijn Pichu genoot overduidelijk van de aandacht die hij op het moment kreeg van de jongen want het kleine gele wezentje keek alleen maar zijn oogjes uit. Luke stopte even met lopen toen hij vlak voor zijn neus een kleine ijssalon zag waarop hij even een blik wierp op de Pichu. Zou hij een ijsje willen? “Hé, ik heb een idee,” grijnsde de knul naar het wezentje dat verrast opkeek en wat vervolgens in een vragende blik veranderde. “Pi?” vroeg de kleine muis. Luke wees met zijn duim naar de ijssalon waarna Hiro enthousiast met zijn kopje knikte. “Pichu-pi!” piepte hij vrolijk.

Zogezegd zogedaan. Luke had een ijsje gekocht voor hen beide die ze samen deelde. Het was voor Hiro nogal een opgave om het ijshoorntje vast te houden dus had de jongen het op deze manier opgelost. Zijn Pichu kreeg evenveel als de jongen dus in principe ging het zo prima. Het was opdat moment dat er wat mensen om iets heen stonden waardoor de nieuwsgierigheid van de knul werd gewekt. “Zullen we gaan kijken?” Hiro keek op toen hij de stem van zijn trainer hoorde en even na leek te denken. Het zag er nogal schattig uit omdat hij zijn hele snoetje onder de aardbeienijs zat. Na een tijdje knikte hij waarna Luke op de menigte afliep. Bij het groepje aangekomen hoorde hij al snel muziek waardoor de jongen een straatmuzikant opmerkte. Het was een jongen met twee Pokémon eentje daarvan herkende hij en dat was de Charmander, aangezien hij in Kanto had gewoond en Professor Oak daar de starters uitdeelde in Pallet Town. De andere was echter een vreemde voor hem.

Hiro vond het echter zo interessant dat hij Luke aantikte om met zijn pootje vervolgens naar de pet te wijzen die op de grond. Ah, hij snapte het al. Luke griste met zijn hand in zijn broek zak naar zijn portemonnee en haalde er twee muntjes uit. De Pichu glunderde helemaal toen de jongen het muntgeld aanbood en pakte het tussen zijn vingers vandaan. Hiro liep onhandig op zijn achterpootjes naar de pet toeliep en gooide het geld in de pet terwijl hij met een half open mond naar het groepje staarde. Hij vond de muziek die ze maakte cool!

Onderwerp: Re: HandClap [+Luke] wo apr 26, 2017 10:50 pm

Tot Emmett’s grote opluchting bleef hun optreden niet onopgemerkt. Alhoewel de eerste vijf mensen voorbij waren gelopen zonder ook maar iets te zeggen, was de zesde persoon gestopt om iets in zijn pet te stoppen. Wat het precies was wist Emmett niet honderd procent zeker, maar als hij een gokje moest doen aan de hand van de vorm en de kleur van de voorwerpen, dan gokte hij dat de voorbijganger een suikerzakje en een koffiemelkcupje in zijn pet had gegooid. Het was helaas geen geld, maar het was in ieder geval wel al een begin. Emmett knikte dankbaar naar de persoon, en besloot dat het tijd was om zijn optreden nog wat pittiger te maken. Ondanks dat een saxofoon het niet bepaald makkelijk maakte om zijn hele lichaam te gebruiken, betekende dit niet dat het onmogelijk was om nog te kunnen dansen. Hij schuifelde, stampte en sprong mee op de maat die zijn Pokémon aangaven, om hierbij intussen door te gaan met het bespelen van zijn instrument. De volgende voorbijganger leek zijn extra inspanningen in ieder geval behoorlijk te waarderen, want nadat ze minstens een halve minuut toe had gekeken, liep ze eindelijk naar hem toe om wat kleingeld in zijn pet achter te laten. Na haar donatie bleef ze nog kort bij hem staan, waarna ze weer verder liep.

Hoe langer Emmett door bleef gaan met spelen, des te vaker het voor kwam dat mensen stopten met lopen om te kijken naar hun optreden. Dang, als ik eerder had geweten dat de mensen hier zo graag naar muziek luisterden, dan had ik hier al veel eerder een gestaan, dacht hij. Een kleine, gele Pokémon kwam uit de mensenmassa naar voren, en liet wat geld in zijn pet vallen. Emmett, die zich op dat moment weer aan wat kalmere danspassen hield, besloot dat het de perfecte gelegenheid was om het tempo weer wat op te voeren. Hij stampte met zijn rechter voet op de grond, zijn hele lichaam mee bewegend op de maat van de muziek. In plaats van op de grond te stampen schopte hij vervolgens met hetzelfde been de lucht in, waarbij hij om zijn eigen as heen draaide. Dang, wat was dat toch een killer move. Hij schoof nog een paar keer met zijn voeten over de gladde vloer heen en weer, voordat hij één van zijn handen van de toetsen afhaalde, en naar het kleine groepje mensen toe wenkte om ze uit te dagen voor een dance-off. Hij hoopte in ieder geval dat ze zouden begrijpen dat hij een dance-off wilde en niet een daadwerkelijk gevecht, want dat zou niet… niet zo goed zijn. Daar waren zijn instrumenten niet tegen bestand.

Gesponsorde inhoud

» Luke's pokédex
» Luke's Pokédex
» Luke Franklin