“Kom op, Kiara! Doe je Rock Throw!” De Lycanroc deed zonder enkele aarzeling wat er van haar gevraagd werd, waar ze door haar poten zakte en zich van de grond afzette. Een aantal rotsen cirkelde om Kiara heen toen ze de lucht in was gesprongen en met een dreigende blik naar de Skarmory die vlak boven haar hoofd zweefde. Deze kwam ook in beweging met lichtgevende klauwen die gericht stonden op zijn Lycanroc. “Snel!” riep hij naar zijn partner die met een beweging van haar staart de reeks rotsen op de metalen vogel af vuurde. Dit was overduidelijk een jonge Pokémon dat nog geen ervaring had in gevechten want de Skarmory ontweek de sterke Rock Throw van Kiara niet, hij kreeg de volle laag stenen over zich heen, meteen keerde de vogel zijn rug naar het tweetal toe en vloog ervandoor. Soepel landde de Lycanroc terug op de grond terwijl ze met een sceptische blik naar het vluchtende gestalte keek van de Skarmory. “oké..” mompelde Sora terwijl hij zijn achter zijn hoofd wreef en even zuchtte. Kiara draaide zich om naar de jongen waarbij ze vragend naar hem keek. “..ik had gehoopt om tijdens onze patrouille wat aan onze training te doen,” voegde hij er mopperend aan toe en vouwde uiteindelijk zijn armen achter zijn hoofd terwijl hij langzaam in beweging kwam, Kiara volgde hem op de voet. Nog steeds nieuwsgierig haar blik op de jongen gericht.
Sora was vandaag extra gemotiveerd omdat hij zijn eerste missie mocht doen, het was weliswaar een patrouille maar dat vond hij helemaal niet erg. Het telde immers mee. Ook had hij gehoopt dat hij zijn training van Kiara kon combineren met zijn missie maar tot nu toe had hij nog nergens echt een goede tegenstander of een stille plek kunnen vinden voor zijn Lycanroc. Ze kon sinds kort een nieuwe aanval genaamd Rock Tomb maar ze leek deze aanval nog niet helemaal de baas te zijn, zelfs als Lycanroc zijnde. Oké hij moest wel toegeven dat de Lumiose Badlands wel een goed terrein was om met een Lycanroc te trainen. Kiara was een steen type dus dat moest wel goed komen, zeker in dit gebied! “We geven de moed niet op, Kiara,” zei hij terwijl een brede grijns rond zijn lippen verscheen en hij schuin naar zijn partner keek. Deze begreep helemaal niet waar de knul op uit was en sloot haar ogen voor een moment terwijl ze geërgerd zuchtte. Als hij nou wat duidelijker zou zijn.. Kiara liet een zachte grom vrij uit haar keel waarna ze een glimlach rond haar snoet toverde en duwde haar snuit tegen de heup van de knul waar ze hem een klein zetje gaf. “Hé!” riep hij geïrriteerd uit maar voor de jongen was dit een teken dat hij zich bij de les moest houden. “..oke.. je hebt gelijk.. ik let al op.” Ietwat nerveus zijnde tuurde Sora om zich heen in de hoop dat hij iets of iemand kon helpen.
