Feel the poison now

Verveeld slenterde Kate door het museum. Ze had ongevraagd een vrijkaartje gekregen, samen met een vrije dag. Dus waarom haar tijd niet verspillen aan een plek die ze nog nooit had gezien - waarschijnlijk. Omdat het een museum was en geen plek voor een onhandige vogel of ondeugend schaap of zelfs een gigantische Scolipede had ze Noa bij zich. In vergelijk met haar teamgenoten was de Totodile heerlijk rustig, je moest alleen oppassen dat ze geen hap uit dingen nam aangezien ze die zo onderzocht. Natuurlijk kon ze ook geen pokémon meenemen, maar zonder pokémon voelde het zo leeg. Een hele verandering aangezien ze een jaar geleden nog maar nauwelijks een vol team had. "Noa?" zoekend keek Kate om zich heen. Ze was zo in gedachten verzonken geweest dat ze was vergeten dat haar Totodile niet bepaald de snelste pokémon was. Waarschijnlijk had ze de kleine krokodil per ongeluk ergens achter gelaten.. oeps.

Noa keek met grote ogen om zich heen. Ze wist het, nergens aankomen en al helemaal niet in dingen bijten. Al zagen de vreemde dingen er wel erg aanlokkelijk uit.. nee, haar waren later snacks belooft, dat ging ze niet verspelen! Het oog van de Totodile viel op iemand die zijn snacks wel aan het verspelen was. Nieuwsgierig trippelde Noa dichterbij de roodharige jongen en staarde hem aan. Dat mocht je niet doen! Dan kreeg je geen snacks...

Muk, waar was ze Noa in Arceusnaam verloren? Zoekend keek Kate tussen de weinige mensen die misschien echt dachten dat dit een interessant museum was. Uiteindelijk klikte ze een witte pokéball van haar riem en liet Hime verschijnen. De Ninetales schudde ijdel haar vacht en keek haar trainer met een mengeling van haar gebruikelijk arrogantie en nieuwsgierigheid aan. "Kun je Noa vinden?" vroeg Kate snel aan de vos, ze had geen zin de keurende blik van de pokémon. Hime snuffelde voorzichtig de lucht tot ze de bekende geur van haar teamgenoot vond. In tegenstelling tot Kye, Tara en Dahlia mocht ze de Totodile wel, dus ze zou wel helpen.

'Diiiiiiile' reageerde Noa op de woorden van de trainer. De Totodile zette nog een stapje dichterbij en keek naar het ding wat werd aangeraakt. Het zag er wel interessant uit.. wat het ook mocht zijn. Misschien moest ze toch.. nee, snacks! Snacks waren belangrijker! En lekkerder! Toen trok de Lucario haar aandacht en trippelde Noa daarheen. Concentratie span van een Magicarp. Onder de indruk keek de krokodil naar de grotere vos en nam die op. Wooow, zij wilde ook op een dag zo groot zijn! Of groter, dat was ook goed.

De trainer probeerde haar aandacht weer te krijgen. Blauwe. Noa draaide zich om en keek met haar grote, glazige ogen naar het snoepje in de hand van de roodharige. Als ze het aanraakte zou ze het snoepje krijgen.. de Totodile trippelde terug naar de trainer en staarde naar het ding wat ze moest aanraken. Maar als ze dat deed zou Kate haar geen lekkers meer geven.. een echt dilemma. Snoep nu v.s. snoep later. Kate hoefde er niet achter te komen. Nog steeds een beetje onzeker strekte Noa haar korte pootje uit om het ding aan te raken en.. werd opeens ruw teruggetrokken door een zilveren vos. Hime keek haar teamgenoot afkeurend aan en liet de staart van de krokodil los. Haar rode ogen verplaatsten zich naar de trainer wie de Totodile in eerste instantie had aangezet tot het breken van de museum regels. Hij moest zich schamen. Wat zou Kate er wel van vinden! Over de Ranger gesproken, die had moeite met het omzeilen van een kleine groep toeristen die een tour kreeg. Ze zou er zo wel zijn. In het moment dat de Ninetales nodig had om te kijken waar haar trainer bleef, nam Noa de kans en schoot naar voren. Nu was ze nieuwsgierig, wat zou er gebeuren als ze het beeld aanraakte?

Noa schoot naar voren. Muk. Hime deed haar uiterste best de Totodile weer te vangen, maar dat ging niet helemaal goed. Het lukte de krokodil niet het object aan te raken, maar ze kwam wel tegen het ding aan waar het op stond. En nu wankelde het. Geschrokken liet de Ninetales haar teamgenoot op en wist de pilaar op te vangen voor die op de grond viel. Noa keek met grote ogen naar de gestreste vos, oeps. Dit was niet de bedoeling. "Hime," geschrokken kwam Kate aanrennen toen ze haar pokémon met de pilaar zag. Aangezien Hime de capaciteit dingen vast te houden miste had ze moeite met het ding overeind te houden. De blondine hielp haar vos alles weer recht te zetten en keek die toen onderzoekend aan. Wat had Hime nu weer uitgespookt? De Ninetales zag de blik van haar trainer. Wat. Wat? Wat? Zij had niks gedaan! Het was allemaal de schuld van Noa en die roodharige trainer! Boos zette de vos haar vacht op en wierp de vuilste blik die ze kon opbrengen naar degene die de Totodile had aangezet tot het omgooien van het beeld. Als het aan haar lag zou ze al lang voor hebben gezorgd dat haar vlammen zijn haar zouden matchen.