[Spookhuis] Closed - Pumpkins scream in the dead of night.

Hij moest wel echt opletten dat Nathan nu er niets over zou gaan zeggen dat kon verraden dat hij bij de organisatie zat, hij wist vrij weinig over de ander en kon het dus niet gaan riskeren dat het bkend zou worden. Maar goed, de ander had dus maar een gym gedaan, de tweede niet omdat diens Pokémon er te sterk voor is. "En wat dan met andere Pokémon?" Zo heel erg moeilijk was de andere gym niet geweest, althans, voor hem niet echt nee. "Ik heb van de vierde een tijd geleden gewonnen, over enkele dagen ga ik voor de vijfde." zijn verdere pogingen om het beest los te krijgen leken het enkel erger te maken, heel erg goed bezig zeg Nathan. Het beest begon flink te flappen met diens vleugels, daarbij weg proberen te vliegen, wat heel erg mislukte en ook nog eens leuk aan de haren van de ander begon te trekken. Dit beest begon hem echt op zijn zenuwen te werken zeg.

Ah, met baby Pokémon zou het de ander zeker weten niet gaan lukken nee. "Hoe dan ook succes met die gym, de gymleader is maar raar." was Nathan even blij dat hij die niet meer hoefde te zien, hij hoopte maar dat de rest van de leader wel gewoon normaal was. Al was het wel ergens te betwijfelen. Hij glimlaxhte toen de ander sprak dat de groenharige dan wel krachtige Pokémon moest hebben. "Ik heb ondertussen twee van mijn Pokémon naar het hoogste level kunnen brengen." heus niet dat hij opschepte, want verder zou je de groenharige er ook niet echt om gaan horen hoor. "Bijna, niet helemaal." klonk hij rustig, misschien een beetje geïriteerd dat de Noibat het enkel of erger, of een heel klein beetje minder maakte.

De ander leek, in tegenstelling tot andere mensen die hij wel wat was tegengekomen, zeer positief in het leven, dat was ondertussen wel te merken. "Ik raad je aan om met een Fighting type te komen, dan word het wel erg makkelijk." sprak hij rustig. Hij haalde kort zijn schouders op bij de volgende vraag "De een heb ik al een paar jaar, gekregen als starter en is nu al een paar maanden level honderd, de ander had ik begin dit jaar uit een ei gekregen." klonk er van de groenharige, alsof het niets was. Hoe het hem was gelukt? Hij had echt geen flauw idee, maar in ieder geval was een van de poten los, eindelijk. "Zo erg zou het niet zijn, in ieder geval nu nog de andere poot loskrijgen." en ook hopen dat beest niet weer diens andere poot liet vasthouden aan West's haar, de neiging om de vleermuis te verbranden kreeg hij ondertussen namelijk wel.

Hm, dat deelde de groenharige wel wat met West ja, ondanks dat hij Lugus in zijn team had, was het niet echt bepaald dat hij nou bepaald veel van Fighting types hield. "Ah, vast wel joh. Het is immers de tweede gym, niet heel moeilijk is die." of in ieder geval, dat was zijn kijk erop, maar het was vooral dat hij wel een beetje bij elke gym een voordeel had, dus veel zuren daarbij, dat was niet echt iets dat de groenharige deed, allesbehalve. Hij glimlachte even lichtjes toen de ander sprak dat hij en zijn Pokémon er misschien wel ooit kwamen "Succes dan om dat te halen." klonk hij vrij rustig, het was niet iets dat je zomaar in een oogwenk kon gaan doen, een Pokémon naar level 100 brengen. Iets dat Natan wel met wat ervaring kon zeggen, maar het was hem wel gelukt, twee keer zelf om het maar even zo te zeggen. Oke, de Noibat dus niet meteen wegjagen als dat beest eindelijk eens was losgekomen uit het haar van de zwartharige, moet de jongen dan wel gaan onthouden. Hij zag het nog wel gebeuren dat de jongen namelijk wel de Pokémon eerder had laten ontkomen als de zwartharige er niets over had gezegd. "Sure."

Hij fronste even lichtjes bij dat anderen zeiden dat de gym wel moeilijk hadden gevonden. "Oh? Ik denk dat het er dan ook maar net aanligt welke Pokémon je gebruikt." sprak hij, daar kon het immers maar al te goed aan gaan liggen, raar ervan opkijken deed Nathan zeker weten niet in ieder geval. "Wie weet ja, er zijn meer dan genoeg Pokémon die dat type hebben, dat wel." ondertussen was de vleermuis wel bijna los gelukkig, nog een beetje in ieder geval. "Wil je het vangen kan je maar beter klaarstaan.." want het zou echt niet heel lang meer duren voor dat zover zou zijn. Eindelijk, het was los. Meteen leek de vleermuis proberen weg te vliegen, maar Nathan kon de Noibat nog net aan vasthouden aan diens poten, was het toch bijna weggevolgen. "Ik ga het trouwens niet de hele tijd voor je vasthouden." klonk hij wat grappend, maar echt serieus, dat ging hij niet doen.

Gelukkig leek West het wel serieus te nemen en had al snel de Noibat overgenomen, was al een stuk beter naar zijn zin. In welk geval leek de vleermuis wat rustiger te worden bij de zwartharige dan bij Nath, dus het was naar zijn zin ook wel een stuk beter hoor. "Zou goed kunnen." antwoorde hij. Hij keek even wat omhoog, om meteen nog meer van die Noibats over hem heen te zien vliegen. Fantastic. Natuurlijk iets dat ze wouden hebben, niet dat dit echt volledig nodigig en ongewild was. Een geïrriteerde uitdrukking verscheen op zijn gezicht. "Chrys, als ze te dichtbij komen weet je wat te doen." commandeerde hij de Luxray, welke kort gromde en alvast even kleine schokjes uit diens lichaam leek komen. Ja, maar hij had echt geen zin in nog meer van die krengen hoor.

Met een ruk keek hij om naar West toen deze zijn hand op Nathan's arm had gelegd, om deze daarna weg te trekken. Ja, het mocht wel kloppen dat ze hier juist zaten voor dit soort dingen, maar dat hield het nog niet weg dat ze vreselijk vervelend konden zijn, en trouwens, zin om nog zo een kreng uit iemand haar te halen had hij absoluut niet. "Heb je er ander zin in als er weer eentje in je haar bijvoorbeeld vast zit?" nee, natuurlijk zou ze dat niet willen, wie xou dat überhaput wel willen? Was wel dat er van die rare, oude vrouwtjes waren die het hadden, maar op hun na zou hij het echt niet even zo snel willen zeggen hoor. Er waren nog geen van de vleermuisen te dichtbij gekomen, want er was er nog steeds geen aanval gedaan door de Gleam Eyes Pokémon, het was voor nu in ieder geval iets.