Boulevard of broken dreams

En toen was ze weg. Hij hoorde snelle voetstappen wegsterven op de gang en automatisch balde hij zijn vuisten een beetje, waarbij hij pijnlijk aan zijn haren trok. Toen hij hoorde hoe de voetstappen steeds zachter werden, ontspande hij zich een beetje. Dat was niet voor lang, want na nog een paar minuten zo te hebben gezeten sprong hij plotseling op en keek een keertje door de kamer heen. Het eerste wat hij te pakken kreeg was een glas dat op het nachtkastje had gestaan. Voordat hij het eenmaal doorhad bewoog hij zijn arm naar achteren en gooide hij het voorwerp met een noodvaart tegen de muur aan, waar het aan splinters vloog. Het leek alsof hij een paar van die splinters tegen zijn huid aan voelde komen, maar het zou wel niks ergs zijn. Hierna liet hij zich rusteloos terugvallen op de rand van het bed. What was wrong with him?