Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Onderwerp: Re: The one that runs away [olga] za mei 09, 2015 4:41 pm
Gamers don't die they respawn
De jongen reageerde terug dat zij eten moest halen, en dan zal hij de pokémon in veiligheid brengen. Leah vond het een goed idee en knikte even naar de jongen toe. Ze begon de wandeling naar het dorp en liep de eerste te beste pokémarkt in wat ze vond. Terwijl ze aan het lopen was, herinnerde ze zich dat de jongen tijdens zijn zin naar adem hapte. Iets wat hij nog niet eerder had gedaan. Tenminste tijdens het gevecht had ze er niks van gemerkt. Echt lang dacht ze er niet over na en pakte wat spullen wat ze nodig had. Ze had een hoop helende spullen gekocht, maar ook genoeg voedsel waar door ze weer op kracht zouden kunnen kopen. Ze rekende af en liep weer terug, waar ze de jongen voor het laatst gezien had. Ze bleef even stil staan en keek om zich heen of ze in de hoop dat ze iets blauws zag.
Member
Jayce Fai
Punten : 417
Gender : Male ♂
Age : 19 Jaar
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: The one that runs away [olga] ma mei 25, 2015 7:34 pm
Het meisje knikte en liep regelrecht richting het dichtbij zijnde dorp, waarna Jayce zijn blik op de zwerm Pokémon vestigde en hun zwaar gemergelde leider, de Swellow. Een veilige plek, dus? Het zou sneller kunnen gaan indien zijn Skarmory niet verlamd was en het bos zou kunnen verkennen vanuit de lucht, maar helaas had hij niet de privilege. En het aan zijn Totodile overlaten was ook een slechte keus. Nee, hij moest het zelf maar uit gaan vinden en ergens werd het wellicht toch geen grote uitdaging als een jongeman die zelfs dagen doorbracht in de wildernis. Een zwakke grijns verscheen op zijn gezicht, waarna hij richting zijn twee Pokémon knikte ter teken dat ze zouden vertrekken. Zijn Skarmory ging direct aan de slag en liet een haast machine-achtige getsjilp horen tegen de Taillow die duidelijk alles opgevreten hadden en braafjes, wel nog vrij schuw achter de stalen Pokémon liepen. De Totodile keek er maar wat verloren bij maar liep achter de Taillow aan en leek op zijn manieren hen aan te sporen om te gaan lopen door dreigende geluiden te produceren. Jayce greep echter de Swellow voorzichtig vast, klapte diens vleugels in en hield hem tegen zijn borst aan. Het baarde hem zorgen dat de Pokémon amper op het lichaamscontact reageerde of zelfs maar iets tegenstribbelde. Ze moesten snel zijn! De jongen liep dieper het bos in en hield alle tekenen goed in de gaten voor wat een prima schuilplaats zou zijn. Ze zochten namelijk geen veld, maar een meer bebost terrein, want anders werd hun eten snel geroofd door andere vliegende Pokémon. Na een korte tijd viel hem echter een bemoste rots op met daaromheen een boel dicht bij elkaar staande bomen. Perfect! Jayce leidde de groep er naar toe en plaatste de Swellow voorzichtig tegen de rots neer die ditmaal wel iets van tegenstribbeling liet zien en zwakjes met zijn vleugel fladderde. Nog eter was dat deze plaats niet direct te zien was vanuit het pad, maar ook niet er te ver vandaan was. Toen hij zich omgedraaid had zag hij dan ook tussen de struiken door het meisje staan, duidelijk ditmaal met een boel voedsel. “Hier!” Hij stak kort zijn hand op en voelde zich veel geruster nu de zwerm werd geholpen.
Member
Leah Day
Punten : 373
Gender : Female ♀
Age : 19
Type : Trainer
Regions : Hoenn
Icon :
Onderwerp: Re: The one that runs away [olga] za mei 30, 2015 8:51 am
Gamers don't die they respawn
Gelukkig zag ze al gauw de blauw harige en liep zijn kant op. Ze hoopte dat ze niet ver hoefde te lopen naar de vogels. Maar gelukkig waren ze al gauw, en hielden de plastic tassen het ook net op tijd. Ze zette de tassen op de grond en keek naar de fruit en anderen dingen wat ze gekocht had. Misschien konden ze het beste het fruit in twee breken of snijden. Zodat ze er makkelijker uit kon eten. Ze begon het alvast te doen, en legde de meeste in het midden. Maar ook een half fruit stuk bij de bekjes van de vogels. Wel voorzichtig natuurlijk, want ze konden aanvallen. Wat best logisch zal zijn. Ook al bedoelde hun het goed, en probeerde ze de vogels er goed en levend er uit te halen. Wat de jongen wou doen, met de andere producten wat ze gehaald had. Wou ze aan hem overlaten, aangezien ze vlug wat dingen gepakt had. Wat haar het beste leek, ook kreeg de roze harige het idee. Dat de jongen het beste weet hoe je dit soort dingen aan kon pakken. In de tussen tijd bleef ze nog door gaan met de fruit in tweeën splitsen.
Member
Jayce Fai
Punten : 417
Gender : Male ♂
Age : 19 Jaar
Type : Trainer
Regions : Kalos
Icon :
Onderwerp: Re: The one that runs away [olga] zo jun 07, 2015 8:28 pm
Gelukkig voegde het meisje zich spoedig hem met de vruchten die ze gekocht had en direct veraste het hoe divers het wel was. Elk had een andere smaak en iedere Tailllow zou zeker iets erin kunnen vinden wat hij of zij het lekkerst vond. Direct floten de Taillow’s elk opgewonden, maar hield de Swellow zich stil op de achtergrond. Zijn zwerm hipte direct naar het meisje toe en direct brak e sommige vruchten door midden en gaf het aan de Pokémon die er driftig om vochten door elkaar weg te pikken. Dit werd niets met hun honger die het overnam van hun bewustzijn. Echter voordat hij zijn mond opentrok liet Acuzio een schel geluid horen wat direct de Taillow’s liet stoppen in hun begin en zelfs de Swellow verrast deed opkijken. De Skarmory keek ze strak aan en kraamde diverse geluiden uit die vast en zeker woorden moesten voorstellen. Het scheen een gunstig effect op hen te krijgen en op kalmere wijze namen ze elk een hap van de vruchten. Er zaten echter nog een boel te wachten en gezien het meisje al druk bezig was, nam hij dat maar over en wenkte dus Kraker naar zich toe. Het snijden kon op een flink hoger tempo plaatsvinden. “Scratch” Hij wierp een paar vruchten de lucht in en met een vrolijke grijns sneed de Totodile deze in stukken met zijn scherpe klauwen. De stukjes knalden vervolgens vlak voor de Taillow’s neer op de grond. Hij wisselde echter een dankbare blik naar het meisje uit, voordat hij het tactiek meerdere malen herhaalde. Het werd tijd voor hun leider, de Swellow die zich amper verroerd had en behoedzaam liep hij op hem af met stukjes fruit in zijn hand. Het was nog maar de vraag of de Pokémon het eten zou accepteren, maar hé, het viel te proberen. Eerst legde hij het vlak voor zijn kop neer, maar de Swellow vertoonde geen reactie, totdat hij zachtjes met zijn hand tegen zijn kopje duwde om nog dichter bij het eten te komen. Toen pas opende de Swellow zijn kaken en nam een minuscuul hapje wat al een prestatie op zich was. Een genot van een zucht verliest de Pokémon’s snavel, voordat deze zijn hand wegduwde en zelfstandig begon te eten. Direct keek Jayce zijn eigen Pokémon en vervolgens het meisje triomfantelijk aan. “Het gaat goed komen!”
Member
Leah Day
Punten : 373
Gender : Female ♀
Age : 19
Type : Trainer
Regions : Hoenn
Icon :
Onderwerp: Re: The one that runs away [olga] za jun 13, 2015 3:56 pm
Gamers don't die they respawn
Ze kreeg van de blauw harige jongen een dankbare blik. Iets wat ze wel fijn vond om te krijgen en natuurlijk gaf ze er ook eentje terug aan hem. Want ze was blij dat hij mee hielp met fruit snijden, en uit eindelijk de baas van de kudde ook begon te voeden. Echt veel had de roze harige er niet van mee gekregen, maar wel dat hij at. Iets waar ze al ontzettend blij mee was om te zien. Net zoals alle andere pokémon hier aan het eten waren. Op de opmerking dat de jongen maakte knikte ze en zei “Het komt zeker goed,” en glimlachte.
Voor zo ver ze wist was ze klaar en nam plek op een veilige afstand een keek toe, hoe de verwilderde pokémon genoten van het eten. Wat ze voor hun geregeld had. Gelukkig maakte dit soort acties de pokémon niet al te tam. Het was altijd apart om te zien dat er verschillende pokémon er zijn. Somige willen graag er alleen op uit, de ander zoekt een trainer of eigenaar op en dan heb je nog de groep pokémon wat in hun groep blijven. Eigenlijk zaten mensen ook zo in elkaar soort van.
